Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1877 και ήταν γιος του Ιωάννη Βότση και της Μαρίας Κουντουριώτη.[2] Καταγόταν από παλιές οικογένειες και ήταν ανιψιός του Παύλου και του Ιωάννη Κουντουριώτη, καθώς και δισέγγονος του Γεωργίου Κουντουριώτη.[2] Αποφοιτώντας από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων τοποθετήθηκε στο Θ/Κ ΥΔΡΑ όπου και έλαβε μέρος στον θαλάσσιο αποκλεισμό της Κρήτης στις αρχές 1897.
Υπήρξε μέλος του πληρώματος των πρώτων ωκεανοπόρων του Βασιλικού Ναυτικού το 1900, όπου με το Εύδρομο "ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ" έφθασαν στις Η.Π.Α.
Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος
Ο τορπιλισμός του «Φετίχ Μπουλέντ», στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Στη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου πέτυχε κάτι που θεωρούνταν ακατόρθωτο.[2] Με τις πρώτες ναυτικές συμπλοκές στις 18 Οκτωβρίου του 1912, κυβερνώντας το Τορπιλοβόλο 11 εισήλθε στο οχυρωμένο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, χωρίς να γίνει αντιληπτός, όπου και εκτόξευσε τρεις τορπίλες κατά του τουρκικού θωρηκτού «Φετίχ Μπουλέντ» 2806 τόνων, με αποτέλεσμα οι δύο τορπίλες να ευστοχήσουν, το τουρκικό πολεμικό πλοίο να βυθιστεί και ο Ν. Βότσης να αποχωρήσει χωρίς καμία απώλεια.[2]
Η πρωτοβουλία αυτή που ανέλαβε ο Ν. Βότσης πέτυχε χάρη στην ψύχραιμη εκτίμηση και τη γενναιότητα του, καθώς δεν κινδύνευε μόνο να αναγνωρισθεί από τον εχθρό, αλλά και από το ναρκοπέδιο το οποίο προσπέρασε.[2]
Την επομένη της επιτυχίας αυτής του Ν. Βότση, στις 19 Οκτωβρίου εκδίδεται από το Υπουργείο Ναυτικών το ακόλουθο τηλεγράφημα προς όλες τις ναυτικές μονάδες:
ετορπίλισεν επιτυχώς τουρκικόν πολεμικόν "ΦΕΤΙΧ ΜΠΟΥΛΕΝ" αφήσαν βυθισμένο. Κατέπλευσεν Αικατερίνη αβλαβές.
Συγχαίρω από καρδίας Ελληνικόν Στόλον, πεποιθώς ότι η δράση του, μέχρι τέλους νικηφόρου αγώνος
είναι ανταξία ενδόξων παραδόσεων Ελλήνων ναυμάχων. Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ
Ύστερα χρόνια
Μετά από την επιτυχία του αυτή κυβέρνησε τα θωρηκτά Κιλκίς και Λήμνος και διετέλεσε Ύπατος Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο 1921 - 1922.[2] Προάχθηκε σε υποναύαρχο και αποστρατεύθηκε κατόπιν αιτήσεώς του το 1922.[2]
Απεβίωσε στο Παρίσι της Γαλλίας τον Σεπτέμβριο του 1931[2], ενώ η κηδεία του έλαβε χώρα στις 24 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους[3].
Σήμερα, προς τιμήν του, το όνομά του φέρει η πυραυλάκατος του Πολεμικού Ναυτικού, ΤΠΚ ΒΟΤΣΗΣ (Ρ-72). Η προτομή του βρίσκεται στημένη στην πλατεία του Λευκού Πύργου, στην βάση της οποίας επιγράφονται οι στίχοι του ποιητή Γεωργίου Σουρή : "Λοιπόν αλήθεια πως κι εμείς στο πέρασμα του χρόνου τορπίλη Βότση κάναμε το ψαριανό μπουρλότο"[4].
