Το Νησί των Μπολσεβίκων ( ρωσικά: о́стров Большеви́к‎‎ , [ˈostrəv bəlʲʂɨˈvʲik] ) είναι το νοτιότερο και δεύτερο μεγαλύτερο νησί του αρχιπελάγους Σέβερναγια Ζεμλιά. Χωρίζεται με το στενό Σοκάλσκι από το νησί της Οκτωβριανής Επανάστασης. Η έκταση αυτού του νησιού έχει υπολογιστεί σε 11,270 χλμ (4,350 τετ. μίλια) καθιστώντας το το 66ο μεγαλύτερο νησί στον κόσμο.^[1]

Το νησί των Μπολσεβίκων είναι ορεινό, φτάνοντας σε ύψος 935 μ (3,068 πόδια). Στεγάζει μια αρκτική βάση που ονομάζεται Prima κοντά στο ακρωτήριο Μπαράνοφ.

Το νησί των Μπολσεβίκων είναι συγκριτικά το λιγότερο καλυμμένο από πάγους από τα άλλα νησιά της Σέβερναγια Ζεμλιά. Μόνο το 30% περίπου του νησιού καλύπτεται από παγετώνες ενώ οι παράκτιες πεδιάδες έχουν αραιή βλάστηση από βρύα και λειχήνες. Ο παγετώνας Λένινγκραντ, ο παγετώνας Σεμιόνοφ-Τιάν-Σάνσκι, ο παγετώνας Κροπότκιν, ο παγετώνας Μουσκέτοφ και ο παγετώνας Αεροσιόμκι βρίσκονται στο εσωτερικό του νησιού και δεν φτάνουν στη θάλασσα.

Το νησί, μαζί με την ανατολική ακτή της ονομαζόμενης Γης του Αυτοκράτορα Νικολάου Β', ανακαλύφθηκε από τον Μπόρις Βιλκίτσκι την εποχή της Υδρογραφικής Αποστολής του Αρκτικού Ωκεανού το 1913. Η νησιωτικότητά του, ωστόσο, δεν αποδείχθηκε μέχρι το 1931, όταν ο Γκεόργκι Ουσάκοφ και ο Νικολάι Ουρβάντσεφ χαρτογράφησαν το αρχιπέλαγος κατά τη διάρκεια της αποστολής τους το 1930–32.^[2]

Στο νησί, βρίσκεται ο πολικός σταθμός Πρίμα, επί του παρόντος ο μοναδικός πολικός σταθμός που λειτουργεί στο Σέβερναγια Ζεμλιά, κοντά στο ακρωτήριο Μπαράνοφ.

• Κατάλογος των νησιών της Ρωσίας