Μπουσίντο

Ιάπωνας σαμουράι με πανοπλία, δεκαετία του 1860.

Το Μπουσίντο (αγγλικά: Bushidō‎‎ και ιαπωνικά :武士道, σε ελληνική απόδοση σημαίνει ο δρόμος του πολεμιστή) είναι ένας ηθικός κώδικας που αφορά τις στάσεις, τη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής των σαμουράι.[1][2][3] Υπάρχουν πολλοί τύποι Μπουσίντο που εξελίχθηκαν σημαντικά στην ιστορία.[1][2][4] Οι σύγχρονες μορφές του Μπουσίντο εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στην κοινωνική και οικονομική οργάνωση της Ιαπωνίας.[1] Το Μπουσίντο χρησιμοποιείται επίσης ως γενικός όρος για όλους τους κώδικες, τις πρακτικές, τις φιλοσοφίες και τις αρχές της κουλτούρας των Σαμουράι.[5] Είναι σχεδόν ανάλογο με την ευρωπαϊκή έννοια του ιπποτισμού, αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφορές.[6][5]

Προέλευση

Ο κώδικας Μπουσίντο επισημοποίησε τις προηγούμενες ηθικές αξίες και τον ηθικό κώδικα των Σαμουράι, τονίζοντας συνήθως έναν συνδυασμό ειλικρίνειας, λιτότητας, πίστης, ικανότητας στις πολεμικές τέχνες και τιμής μέχρι θανάτου. [7] Γεννημένος από τον νεοκομφουκιανισμό σε περιόδους ειρήνης στην περίοδο Έντο (1603–1868) και ακολουθώντας κομφουκιανικά κείμενα, ενώ επηρεάστηκε επίσης από τον Σιντοϊσμό και τον Ιαπωνικό βουδισμό, επέτρεψε στη βίαιη ύπαρξη των σαμουράι να μετριαστεί από σοφία, υπομονή και γαλήνη. [3] Το Μπουσίντο αναπτύχθηκε μεταξύ του 16ου και του 20ου αιώνα, το οποίο συζητήθηκε από ειδικούς που πίστευαν ότι οικοδομούσαν σια κληρονομιά που χρονολογείται από τον 10ο αιώνα, αν και ο ίδιος ο όρος μπουσίντο "σπάνια επιβεβαιώνεται στην προμοντέρνα λογοτεχνία". [8] Αυτός ο ηθικός κώδικας διαμορφώθηκε με την άνοδο της κάστας των πολεμιστών στην εξουσία στο τέλος της περιόδου Χεϊάν (794–1185) και την ίδρυση του πρώτου Σογκουνάτο της περιόδου Καμακούρα (1185–1333). Αναπτύχθηκε περαιτέρω κατά την περίοδο Μουρομάτσι (1336–1573) και ορίστηκε επίσημα και εφαρμόστηκε νομικά από τους σογκούν Τοκουγκάβα κατά την περίοδο Έντο. [9] [10] Δεν υπάρχει αυστηρός ορισμός και οι ερμηνείες του κώδικα ποικίλλουν με την πάροδο του χρόνου. [11] Ο κώδικας μπουσίντο έχει υποστεί πολλές αλλαγές σε όλη την ιαπωνική ιστορία, και διάφορες ιαπωνικές φυλές το ερμήνευσαν με τον δικό τους τρόπο.

Η παλαιότερη χρήση του γραπτού όρου είναι στο βιβλίο "Kōyō Gunkan" του 1616 από τον Κοσάκα Μασανόμπου. [1] [12] [13] [14] Το 1685, το βιβλίο Ουκίγιο - ε του καλλιτέχνη Χισικάουα Μορονόμπου περιλάμβανε τον όρο και την εργογραφία των σαμουράι για παιδιά με απλές περιγραφές. [1] Το 1642, το Κασόκι γράφτηκε από τον σαμουράι Σάιτο Τσικαμόρι και περιλάμβανε ηθικές αρχές που εξηγούσαν τις θεωρητικές πτυχές του μπουσίντο. [1] [15] Γράφτηκε με προσιτή γραφή και προοριζόταν για απλούς ανθρώπους, όχι για πολεμιστές. [1] Ήταν πολύ δημοφιλές, αποδεικνύοντας ότι η ιδέα του μπουσίντο είχε εξαπλωθεί στον πληθυσμό. [1] Το Κασόκι δείχνει ότι οι ηθικές αξίες ήταν παρούσες στο μπουσίντο μέχρι το 1642. [1] Ο όρος, μπουσίντο, έγινε διεθνώς γνωστός με τη δημοσίευση του 1899 του Νιτόμπε Ινάζο Μπουσίντο: Η ψυχή της Ιαπωνίας, που διαβάστηκε από πολλούς σημαντικούς δυτικούς ανθρώπους. [16] Στο Μπουσίντο (1899), ο Νιτόμπε έγραψε:

Το Μπουσίντο, λοιπόν, είναι ο κώδικας ηθικών αρχών που οι σαμουράι κλήθηκαν ή είχαν εντολή να τηρήσουν ...Τις περισσότερες φορές είναι ένας προφορικός κώδικας και άγραφος ... Ήταν μια οργανική ανάπτυξη δεκαετιών και αιώνων στρατιωτικής σταδιοδρομίας. Για να γίνεις σαμουράι, αυτός ο κώδικας πρέπει να κατακτηθεί. [6]

Ο Νιτόμπε ήταν ο πρώτος που κατέγραψε τον Ιαπωνικό ιπποτισμό με αυτόν τον τρόπο. [6] Στο Feudal and Modern Japan (1896), ο ιστορικός Άρθουρ Μέι Κναππ έγραψε:

Ο σαμουράι πριν από τριάντα χρόνια είχε πίσω του χίλια χρόνια εκπαίδευσης στο νόμο της τιμής, της υπακοής, του καθήκοντος και της αυτοθυσίας ... Δεν χρειαζόταν η δημιουργία του κώδικα ή η καθιέρωσή του. Ως παιδί ο μελλοντικός σαμουράι δεν έπρεπε παρά να εκπαιδευτεί, όπως πράγματι ήταν από τα πρώτα του χρόνια, στην εθιμοτυπία της αυτοπυρπόλησης. [17]

Ο Κινέζος πολιτικός Ντάι Ζιντάο αναγνώρισε την ιστορική νομιμότητα του μπουσίντο και είπε ότι ξεκίνησε ως θεωρία μιας κοινωνικής τάξης, αλλά είχε εξελιχθεί σημαντικά. [18]: 14-15.  Στην περίοδο Τογκουγκάβα, το μπουσίντο χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει μια ηθική θεωρία και έγινε μια θρησκευτική έννοια βασισμένη στον Σιντοϊσμό. [18]: 14-15.  Στην περίοδο Meiji, ο μπουσίντο απορρόφησε τα ευρωπαϊκά ιδεώδη και αποτέλεσε το θεμέλιο της πολιτικής ηθικής της Ιαπωνίας. [18]: 14-15.  Ο Κινέζος συγγραφέας Ζου Ζουόρεν υποστήριξε την ιστορική νομιμότητα, αν και θεωρήθηκε ότι είχε αλλοιωθεί στη σύγχρονη περίοδο.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Kasaya Kazuhiko (12 Ιουνίου 2019). «Bushidō: An Ethical and Spiritual Foundation in Japan». Nippon.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2019. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Cleary, Thomas Training the Samurai Mind: A Bushido Sourcebook Shambhala (May 2008) (ISBN 1-59030-572-8)
  3. ↑ 3,0 3,1 «Jisho.org». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  4. ↑ Oscar Ratti, Thomas Cleary (15 Σεπτεμβρίου 1999). The Code of the Samurai: A Modern Translation of the Bushido Shoshinshu of Taira Shigesuke. ISBN 0804831904. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Michael Smathers (27 Ιανουαρίου 2022). «Bushido: The Samurai Code of Honor». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Nitobe, Inazō (2010). Bushido, The Soul of Japan. Kodansha International. σελ. 81. ISBN 9784770050113. 
  7. ↑ «Bushido | Japanese history» (στα αγγλικά). Encyclopedia Britannica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-01. https://web.archive.org/web/20170801172446/https://www.britannica.com/topic/Bushido. Ανακτήθηκε στις 2017-08-21. 
  8. ↑ "The Zen of Japanese Nationalism", by Robert H. Sharf, in Curators of the Buddha, edited by Donald Lopez, p. 111
  9. ↑ «Bushido». Treccani. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2018. 
  10. ↑ «Tokugawa shogunate». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2017. 
  11. ↑ Hosoda Haruko (6 Δεκεμβρίου 2011). «Samurai Spirit Still Animates Japan». Nippon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2018. 
  12. ↑ Willcock, Hiroko (2008). The Japanese Political Thought of Uchimura Kanzō (1861–1930): Synthesizing Bushidō, Christianity, Nationalism, and Liberalism. Lewiston, New York: Edwin Mellen Press. ISBN 978-0773451513. Koyo gunkan is the earliest comprehensive extant work that provides a notion of Bushido as a samurai ethos and the value system of the samurai tradition. 
  13. ↑ Ikegami, Eiko, The Taming of the Samurai, Harvard University Press, 1995. p. 278
  14. ↑ Kasaya, Kazuhiko (2014). 武士道 第一章 武士道という語の登場 (στα Ιαπωνικά). NTT publishing. σελ. 7. ISBN 978-4757143227. 
  15. ↑ Showa Women's University Professor Akio Fukasawa (昭和女子大教授・深沢秋男)
  16. ↑ Dennis J. Frost (2010). Seeing Stars: Sports Celebrity, Identity, and Body Culture in Modern Japan. Harvard University Press. σελίδες 53–54. ISBN 978-0-674-05610-7. 
  17. ↑ Arthur May Knapp (1896). «Feudal and Modern Japan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2010. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 Dai Jitao (2011). Riben lun. Beijing, Guangming Ribao Chuban She.

Βιβλιογραφία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Bushidō στο Wikimedia Commons