Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάρος στην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος. Προσπαθήστε να το ανασκευάσετε ή και να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.
Executive Director, Morogoro Municipal Council, P.O. Box 166, Morogoro, Tanzania.
Διαδικτυακός Ιστότοπος Δήμου
www.morogoromc.go.tz
Το Μορογκόρο(Morogoro) είναι πόλη με πληθυσμό 315.866 (απογραφή 2012), στα νότια υψίπεδα της Τανζανία, 169 χιλιόμετρα (105 μίλια) δυτικά του Νταρ ες Σαλαάμ(Dar es Salaam), η μεγαλύτερη πόλη και το εμπορικό κέντρο της χώρας και 223 χιλιόμετρα (139 μίλια) ανατολικά της πρωτεύουσας της χώρας Ντοντόμα(Dodoma).[4] Το Μορογκόρο είναι η πρωτεύουσα στην Περιφέρεια Μορογκόρο(Morogoro Region). Είναι επίσης ανεπίσημα γνωστό ως «Πόλη χωρίς θάλασσα» ("Mji kasoro bahari").
Τρόπος αναφοράς της πόλης από τους εκεί Έλληνες της περιοχής
Η πόλη λογικά θα έπρεπε να είναι γένους θηλυκού και να αποκαλείται "η Μορογκόρο". Οι Έλληνες της εκεί διασποράς όμως, προφανώς επειδή έχει κατάληξη σε "-ο", της έχουν προσδώσει ουδέτερο πρόσημο και συνεπώς την αποκαλούν "το Μορογκόρο".
Απαρίθμηση των Ελλήνων της περιοχής του Μορογκόρο (κατά το 1950)
Το ενδιαφέρον είναι ότι σε άλλα μέρη του κόσμου οι περισσότεροι Έλληνες στη διασπορά, δημιούργησαν την καριέρα τους στο εμπόριο και στις επιχειρήσεις εστίασης (ξενοδοχεία και εστιατόρια).[5] Στην Τανγκανίκα όμως, η πλειοψηφία των Ελλήνων έγιναν κατασκευαστές σιδηροδρόμων και αργότερα διευθυντές φυτειών, ιδιοκτήτες φυτειών σε σχοινοκτήματα στην Τάνγκα (Tanga) και στο Μορογκόρο (Morogoro), ξεκίνησαν τις φυτείες του καφέ και τις μικτές φυτείες πέριξ του Μόσι (Moshi) και της Αρούσα (Arusha) ή την καλλιέργεια του καπνού στην Ιρίνγκα (Iringa).[5] Αυτοί οι Έλληνες διεκδικούν τη δική τους θέση στην αποικιακή κοινωνία, εκμεταλλευόμενοι τη ρευστότητα και την ασάφεια των αποικιακών ιεραρχιών, οι οποίες διαδραματίζουν διαφορετικές αξιώσεις ότι είναι είτε Ευρωπαίοι, είτε Έλληνες είτε άνθρωποι που είναι ικανότεροι να κατανοήσουν και να συνεργαστούν με τους Αφρικανούς[Σημ. 1][Παρ. Σημ. 1] απ' ότι οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι Ινδοί, λόγω της έλλειψης των φυλετικών διακρίσεων και της κατανόησής των στην εκτεταμένη οικογενειακή ζωή.[5]
Το Μορογκόρο και η γύρω περιφέρειά του, είναι πλούσια σε γεωργική παραγωγή. Τα εδάφη της είναι εύφορα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά ωραία σχοινοκτήματα, ορισμένα από αυτά ανήκαν και σε Έλληνες. Εκτός των φυτειών σιζάλ, υπήρχαν και κτήματα όπου καλλιεργούσαν καπόκ, βαμβάκι, αραβόσιτο. Κατά το 1950, κατοικούσαν περί τους 100 Έλληνες, παρακάτω απαριθμούνται ορισμένοι από αυτούς:
Κατά το 1960, το Μορογκόρο απαριθμούσε πάνω από 200 Ελληνικές ψυχές και σημείο συνάντησής των ήταν η "Λέσχη της Ελληνικής Κοινότητας του Μορογκόρο" (Hellenic Community Club of Morogoro), την οποία διεύθυνε η οικογένεια του Εμμανουήλ Νουαράκη. Στην εν λόγω Λέσχη, προσέρχονταν και οι λιγοστοί Ιταλοί της περιοχής, επιβεβαιώνοντας έτσι με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, το Ιταλικό ρητό: «una razza, una faccia» («μια φυλή, ένα πρόσωπο»).
Το Μορογκόρο βρίσκεται στη βάση των Ουλουγκούρου Όρων(Uluguru Mountains) και αποτελεί το επίκεντρο της γεωργίας στην περιοχή. Το «Sokoine University of Agriculture» έχει σαν βάση του την πόλη. Στην πόλη βρίσκονται επίσης, μια σειρά από αποστολές, οι οποίες υποστηρίζουν σχολεία και νοσοκομεία.
Στο Μορογκόρο βρίσκεται και το σπίτι του Salim Abdullah, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής του συγκροτήματος της τζαζ "The Cuban Marimba Jazz Band" καθώς και ενός άλλου γνωστού μουσικού συγκροτήματος της τζαζ "The Morogoro Jazz Band", που ιδρύθηκε το 1944.[7] Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 έως το 1970, το Μορογκόρο ήταν η κατοικία του Mbaraka Mwinshehe, ενός από τους πλέον σημαίνοντες και μεγάλους μουσικούς της Τανζανία (κιθαρίστας και τραγουδιστής-τραγουδοποιός).[7]
Το Μορογκόρο είναι επίσης η πατρίδα του Amani Centre, το οποίο έχει βοηθήσει πάνω από 3.400 άτομα με ειδικές ανάγκες στα γύρω χωριά.[8]
Μεταφορές
Αεροφωτογραφία της πόλης του Μορογκόρο.
Το Μορογκόρο εξυπηρετείται με σιδηροδρομικό σταθμό από τον Κεντρικό Σιδηρόδρομο, ο οποίος συνδέεται με την Εταιρεία Σιδηροδρόμων της Τανζανία (Tanzania Railways Corporation). Τα δημόσια λεωφορεία που ονομάζονται "ντάλα ντάλα" (dala dala), προορίζονται για τις εντός πόλης μεταφορές.
Ύδρευση
Φυτεία σιζάλ (σχοινόκτημα - κτήμα/φυτεία από φυτά αγαύης) στις παρυφές του Μορογκόρο και στο βάθος τα Ουλουγκούρου Όρη.
Το ογδόντα τοις εκατό των αποθεμάτων νερού του Μορογκόρο προέρχεται από το φράγμα Mindu στον Ποταμό Νγκερενγκέρε(Ngerengere River). Το έργο του φράγματος, που ξεκίνησε το 1978, υπήρξε αμφιλεγόμενο. Η λίμνη πίσω από το φράγμα έχει οδηγήσει σε υψηλά ποσοστά με μόλυνση από βιλαρζίωση (σχιστοσώματα) (bilharzia infection),[9] καθώς υπήρξε διαρροή υδραργύρου από παρακείμενο ορυχείο εξόρυξης χρυσού κοντά στο φράγμα, με αποτέλεσμα να έχει μολύνει την ύδρευση της πόλης.[10] Το φράγμα επίσης λασπώνεται ταχύτατα, λόγω της αποψίλωσης των δασών στην γύρω περιοχή.
Πανοραμική άποψη της πόλης Μορογκόρο. Πίσω στον ορίζοντα φαίνονται τα Νγκούρου Όρη.
Η πόλη εκπροσωπείται στη Tanzanian Premier League από την ποδοσφαιρική ομάδα Mtibwa Sugar F.C. και Polisi Morogoro.
Εκπαίδευση
Η κύρια πανεπιστημιούπολη του Sokoine University of Agriculture βρίσκεται στο Μορογκόρο. Το Jordan University College βρίσκεται επίσης στο Μορογκόρο. Το Mzumbe University, βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα νότια της πόλης, στην εθνική οδό προς την Ιρίνγκα(Iringa).
Αδελφοποιημένες πόλεις
Η πόλη του Μιλγουόκι(Milwaukee) στην πολιτεία του Ουισκόνσιν(Wisconsin) στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι αδελφή πόλη του Μορογκόρο, όπως ορίζεται από το Sister Cities International.
↑Εδώ θα πρέπει να τονισθεί και η εχθρική στάση των ιθαγενών προς τους Ευρωπαίους. Κατά τα πρώτα είκοσι χρόνια της αποικιακής ιστορίας της Γερμανίας ... οι ιθαγενείς είχαν υποστεί σκληρή μεταχείριση και άγρια εκμετάλλευση. Οι αποικιακοί τους τυχοδιώκτες, οι επίσημες ή εμπορικές εταιρείες, τους έκλεψαν τα εδάφη, τις οικίες, την ελευθερία και συχνά απρόσεκτα και σκληρά ακόμη και τη ζωή τους. Οι συνεχείς και έντονες εξεγέρσεις των, ήσαν οι μοναδικοί τραγικοί μάρτυρες της αθλιότητας και της αδυναμίας των.
Παραπομπές σημειώσεων
↑John Iliffe (2008) [1969]. «Chapter I, THE ARGUMENT». Tanganyika Under German Rule 1905-1912 (Ψηφιακή έκδοση). Cambridge CB2 8RU, UK: Cambridge University Press. σελίδες 2& 3 (Townsend, Rise and fall of Germany's colonial empire, p. 273.). ISBN978-0-521-05371-6.
