Το Όρος Μεράπι (ινδονησιακά: Gunung Merapi, που σημαίνει «Βουνό της Φωτιάς») είναι ενεργό στωματοηφαίστειο που βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ της Κεντρικής Ιάβας και Γιογκιακάρτα, στην Ιάβα της Ινδονησίας. Είναι το πιο ενεργό ηφαίστειο στην Ινδονησία και εκρήγνυται τακτικά από το 1548, κατά μέσο όρο περίπου κάθε τέσσερα χρόνια. Βρίσκεται περίπου 28 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης Γιογκιακάρτα και χιλιάδες άνθρωποι ζουν στις πλαγιές του ηφαιστείου, με χωριά σε υψόμετρο μέχρι 1.700 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το όνομα Μεράπι θα μπορούσε να μεταφραστεί αόριστα ως «βουνό της φωτιάς». Η ετυμολογία του ονόματος προέρχεται από το Μερού-απί. Στα Ιαβανέζικα μερού σημαίνει «βουνό» και αναφέρεται στο μυθικό βουνό των Θεών στον Ινδουισμό, όπου σημαίνει «φωτιά». Ο καπνός στη κορυφή είναι ορατός, τουλάχιστον 300 ημέρες το χρόνο και πολλές εκρήξεις έχουν προκαλέσει αρκετούς θανάτους. Θερμά αέρια ήταν υπεύθυνα για το θάνατο 26 ατόμων στις 22 Νοεμβρίου το 1994, κυρίως στην πόλη της Μουντιλάν, δυτικά του ηφαιστείου. Μια άλλη μεγάλη έκρηξη συνέβη το 2006, λίγο πριν από το σεισμό της Γιογκιακάρτα. Υπό το πρίσμα των κινδύνων που εγκυμονεί το Μεράπι σε κατοικημένες περιοχές, έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα ηφαίστεια της Δεκαετίας.
Στις 25 Οκτωβρίου 2010, η ινδονησιακή κυβέρνηση έθεσε την προειδοποίηση για το όρος Μεράπι στο υψηλότερο επίπεδο και προειδοποίησε τους χωρικούς σε απειλούμενες περιοχές να μετακινηθούν σε ασφαλέστερο έδαφος. Η ζώνη αποκλεισμού έφτασε τα 20 χιλιόμετρα από το ηφαίστειο και όλοι οι κάτοικοι των χωριών της ζώνης ειδοποιήθηκαν να εκκενώσουν την περιοχή.[1] Οι αξιωματούχοι είπαν ότι περίπου 500 ηφαιστειακοί σεισμοί είχαν καταγραφεί στο βουνό το Σαββατοκύριακο 23-24 Οκτωβρίου, και ότι το μάγμα είχε ανέλθει περίπου 1 χιλιόμετρο κάτω από την επιφάνεια, λόγω της σεισμικής δραστηριότητας.[2] Από το απόγευμα της 25ης Οκτωβρίου 2010 το όρος Μεράπι εξήλθε λάβα από τις νότιες και νοτιοανατολικές πλαγιές του. Η έκρηξη του 2010 προκάλεσε 353 με 386 νεκρούς, η πιο θανάσιμη του έτους, ενώ 17.000 άνθρωποι παραπονέθηκαν για αναπνευστικά προβλήματα. Κατά τη διαδικασία εκκένωσης, συνολικά 350.000 άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τις εστίες τους.[3]
Το βουνό εκρηγνυόταν μέχρι τις 30 Νοεμβρίου 2010, ωστόσο η εκρηκτικής δραστηριότητας μειώθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2010 και το καθεστώς επίσημου συναγερμού μειώθηκε στο επίπεδο 3. Το ηφαίστειο είναι τώρα 2.930 μέτρα ψηλό, 38 μέτρα χαμηλότερα από ό,τι πριν από τις εκρήξεις του 2010. Η έκρηξη του 2010 ήταν η ισχυρότερη του ηφαιστείου τον τελευταίο αιώνα, όχι όμως και η πιο φονική. Η πιο φονική έκρηξη του ηφαιστείου έλαβε χώρα το 1930 και από αυτή έχασαν τη ζωή τους 1.300 άνθρωποι.[4]
