Μαργαρίτης Δήμιτσας
Προσωπογραφία του Μαργαρίτη Δήμιτσα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Μαργαρίτης Δήμιτσας (Ελληνικά)
Γέννηση	1830[1] Οχρίδα
Θάνατος	1903 Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Σπουδές	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	διευθυντής σχολείου
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μαργαρίτης Δήμιτσας (Αχρίδα 1830 – Αθήνα 1903) ήταν διαπρεπής Έλληνας εκπαιδευτικός, φιλόλογος, ιστορικός και συγγραφέας που έπαιξε σημαντικό ρόλο, σε μια μακρά χρονική περίοδο των ελληνοβουλγαρικών αναταράξεων, κεντρίζοντας με τα βιβλία του το ενδιαφέρον των τότε τουρκοκρατουμένων ελληνοφρόνων και ελληνιζόντων της Μείζονος Μακεδονίας για τις ρίζες τους αναπτύσσοντας ταυτόχρονα και το αίσθημα, ότι δικαιωματικά τους ανήκε η γη που έκρυβε τις μαρτυρίες της ελληνικότητάς της.^[2] Ο Ιωάννης Καλοστύπης εξαίρει το έργο του.^[3]

Σπούδασε στο Ελληνικό σχολείο στην Αχρίδα και είχε δάσκαλο στα μαθητικά του χρόνια τον Δημήτριο Μηλαντίνη (1810-1862), τον μετέπειτα Dimitar Miladinov. Παρακολούθησε μαθήματα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα Ιωάννινα και Θεσσαλονίκη. Πτυχιούχος της φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών ειδικεύεται στην κλασική φιλολογία, φιλοσοφία και την αρχαιολογία στα πανεπιστήμια της Λειψίας και του Βερολίνου.

Το 1858 λειτούργησε με δική του πρωτοβουλία το πρώτο ιδιωτικό ελληνικό γυμνάσιο στο Μοναστήρι (Μπίτολα).^[4] Όταν τέθηκε το θέμα της διεκδίκησης της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας από τη Βουλγαρική Εξαρχία ο Δήμιτσας έγινε ασυμβίβαστος και σφορδός αντίπαλος του Μηλαντίνωφ, του πρώτου δασκάλου του, που του απέδιδε αντικανονικές και παράνομες ενέργειες.^α[›] Μετά απ' όλα αυτά και την κορύφωση των ελληνοβουλγαρικών αντιπαραθέσεων εν όψει προετοιμασίας της Εξέγερσης του Ίλιντεν μεταγκαταστάθηκε στη Αθήνα, όπου δίδαξε για ένα μικρό διάστημα κυρίως Γεωγραφία και απεβίωσε εκεί το 1903.

«Η Μακεδονία εν λίθοις φθεγγομένοις και μνημείοις σωζομένοις Ήτοι πνευματική και αρχαιολογική παράστασις της Μακεδονίας εν συλλογή 1409 ελληνικών και 189 λατινικών επιγραφών και εν απεικονίσει των σπουδαιοτέρων καλλιτεχνικών μνημείων / Υπό Μαργαρίτου Δήμιτσα» Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των Αδελφών Περρή, 1896

Ήταν μια μακρά χρονική περιόδος, όπως προαναφέρθηκε, έντονων εθνικών αντιπαραθέσεων που η κάθε πλευρά παρέθετε τα δικά της επιχειρήματα.^[5] Ανάμεσα στ' άλλα συγγράμματα του συγκαταλέγονται:

• Η Γεωγραφία της Μακεδονίας (1870) και
• Οι αρχαίοι Μακεδόνες (1892)

^ α: Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας σύμφωνα με συνοδικό τόμο του Οικουμενικού Πατριαρχείου έτους 1831 επικυρώθηκε στη Σερβία και το 1879 κηρύχθηκε Αυτοκέφαλη.

• Μαργαρίτης Δήμιτσας. Διορθωτέα τινά των περί Αχρίδος δημοσιευθέντων εν τη Πανδώρα, 1, 01.09.1868^{[νεκρός σύνδεσμος]}
• Μαργαρίτης Δήμιτσας. Διορθωτέα τινά των περί Αχρίδος δημοσιευθέντων εν τη Πανδώρα, 1, 15.10.1868^{[νεκρός σύνδεσμος]}