Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως δημοσιογράφος, για μια εποχή εργαζόμενος ως επικεφαλής του τμήματος Τύπου στο Υπουργείο Εσωτερικών της Πολωνίας. Το 1926 ίδρυσε έναν εκδοτικό οργανισμό, τον «Rój». Εργάστηκε επίσης στη διαφημιστική επιχείρηση, επινοώντας ένα δημοφιλές σύνθημα για τη διαφήμιση προϊόντων ζάχαρης - «cukier krzepi» (Η ζάχαρη αναζωογονεί). Έγραψε τρία βιβλία κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, όλα τους αποκτώντας αυξανόμενη φήμη και δημοτικότητα. Λίγες δεκαετίες αργότερα επινόησε ένα άλλο διάσημο σύνθημα - το «LOTem bliżej» («πιο κοντά με την LOT»), διαφημίζοντας την πολωνική αεροπορική εταιρεία LOT Polish Airlines.
Από το 1949 έως το 1958 έζησε στις Ηνωμένες Πολιτείες και μετά επέστρεψε στην κομμουνιστική Πολωνία. Αντιτάχθηκε στο κομμουνιστικό καθεστώς, γράφοντας και διαλέγοντας για τις Πολωνικές Ένοπλες Δυνάμεις στη Δύση (των οποίων η συμμετοχή ελαχιστοποιήθηκε από την κυβέρνηση, η οποία προσπάθησε να τονίσει τον ρόλο του ευθυγραμμισμένου με τον σοβιετικό, στρατό του Βερολίνου). Το πιο γνωστό έργο του είναι ένα βιβλίο τριών τόμων για τη Μάχη του Μόντε Κασίνο, ένα αφιέρωμα στους στρατιώτες του στρατού του Άντερς - ένα βιβλίο που εκδόθηκε στην Πολωνία μόνο σε συντομευμένη, λογοκριμένη μορφή (μέχρι την πτώση του κομμουνισμού το 1990).
Αφού συνδύασε την Επιστολή των 34 το 1964, διαμαρτυρόμενος για τη λογοκρισία, καταπιέστηκε από την κυβέρνηση - απαγορεύτηκε η δημοσίευση των έργων του και συνελήφθη ο ίδιος, κατηγορούμενος για συκοφαντία της Πολωνίας[10] και «διάδοση αντι-πολωνικής προπαγάνδας στο εξωτερικό» (εν μέρει λόγω της δημοσίευσης ορισμένων από τα έργα του από το Radio Free Europe, αλλά το κύριο αποδεικτικό στοιχείο ήταν μια ιδιωτική επιστολή προς την κόρη του που ζούσε στις ΗΠΑ) και καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών. Ωστόσο, η ποινή δεν εκτελέστηκε ποτέ και αποκαταστάθηκε το 1990, μετά την πτώση του κομμουνισμού στην Πολωνία.
