Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.

Λουδοβίκος Κράτο του Νάσσαου-Σααρμπρύκεν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	28 Μαρτίουιουλ. / 7  Απριλίου 1663γρηγ.[1] Σααρμπρύκεν
Θάνατος	14  Φεβρουαρίου 1713[1][2] Σααρμπρύκεν
Τόπος ταφής	Σλόσκιρχε (Σααρμπρύκεν)
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Φιλιππίνα Ερριέττα του Χοενλόε-Λάνγκενμπουργκ (από 1699)[3]
Τέκνα	Καρολίνα του Νάσσαου-Σααρμπρύκεν Louise Henriette of Nassau-Saarbrücken Ελεονώρα του Νάσσαου-Σααρμπρύκεν
Γονείς	Γουσταύος Αδόλφος του Νάσσαου-Σααρμπρύκεν και Ελεονόρα Κλάρα του Χοενλόε-Νόιενσταϊν
Αδέλφια	Κάρολος Λουδοβίκος του Νάσσαου-Σααρμπρύκεν Σοφία Αμαλία του Νάσσαου-Σααρμπρύκεν
Οικογένεια	House of Nassau-Saarbrücken (1629-1723)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατηγός
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Λουδοβίκος Κράτο, γερμ. Ludwig Crato (28 Μαρτίου 1663 - 14 Φεβρουαρίου 1713) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν κόμης του Νάσσαου-Σααρμπρύκεν.

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Γουσταύου Αδόλφου, κόμη του Νάσσαου-Σααρμπρύκεν και της Κλάρας Ελεονώρας, κόρης του Κράτο, λαντγράβου του Χοενλόε-Νόιενσταϊν. Επειδή ο πατέρας του ήταν αιχμάλωτος πολέμου στον Λουδοβίκο ΙΔ΄ της Γαλλίας, ανατράφηκε στο Νόιενσταϊν από τον εκ μητρός θείο του Βόλφγκανγκ Ιούλιο και συνέχισε τις σπουδές του στο Τύμπινγκεν. Το 1677 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε, αν και η κομητεία του ήταν υπό γαλλική κατάληψη.

Μάλλον από αναζήτηση περιπέτειας και από έλλειψη άλλων ευκαιρών εισήλθε στον γαλλικό στρατό και προήχθη ως το βαθμό του υποστράτηγου. Διακρίθηκε για τη γενναιότητα, την ψυχραιμία και τη στρατιωτική του διάνοια. Έλαβε μέρος στην πολιορκία και κατάληψη του Λουξεμβούργου το 1684. Κατά τη διάρκεια του Εννεαετούς Πολέμου (1688-97) υπηρέτησε στην Εταιρεία των Κάτω Χωρών και συμμετείχε στη μάχη του Φλερύ (1690) όπου πληγώθηκε σοβαρά, στην πολιορκία του Ναμύρ και στη μάχη του Νέερβιντερ (1693). Ο Γάλλος βασιλιάς τον τιμώρησε για αυτή του την αποστασία με την κατάληψη του Σααρμπρύκεν. Με τη Συνθήκη του Ρύσβικ το 1697 του επεστράφησαν οι γαίες του. Κατά τον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής συμμετείχε μόνο ως σύμβουλος.

Θεωρήθηκε καλός κυβερνήτης, που μπόρεσε να κρατήσει τη χώρα του έξω από πολέμους. Οργάνωσε τη διοίκηση της Δικαιοσύνης και τα Οικονομικά του κράτους του. Με αγαθοεργίες αναδιοργάνωσε τα σχολεία. Απεβίωσε το 1713 και τον διαδέχθηκε ο νεότερος αδελφός του Κάρολος Λουδοβίκος.

Νυμφεύτηκε το 1699 τη Φιλιππίνα Ερριέττα, κόρη του Ερρίκου Φρειδερίκου, κόμη του Χοενλόε-Λάνγκενμπουργκ και είχε τέκνα:

• Ερριέττα 1702-1769
• Καρολίνα 1704-1744, παντρεύτηκε τον Χριστιανό Γ΄ των Βίττελσμπαχ, κόμη του Παλατινάτου-Τσβάιμπρυκεν
• Λουίζα Ερριέττα 1705-1766, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο, πρίγκιπα του Χοενλόε-Λάνγκενμπουργκ

• Ernst Joachim (1884), "Louis Crato", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 19, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 567 – 568