Production and agricultural use is banned[1] in the 182 countries that are Parties to the Stockholm Convention, but pharmaceutical use is allowed as a second-line treatment for scabies and lice[1]
Το λινδάνιο (αγγλ. lindane), επίσης γνωστό και ως γ-εξαχλωροκυκλοεξάνιο (γ-HCH), γαμμαξένιο ή γαμμαλίνη[2] είναι οργανοχλωρική χημική (καρκινογόνος) ένωση, που αποτελεί ισομερές του εξαχλωροκυκλοεξανίου και έχει χρησιμοποιηθεί -παλαιότερα- ως εντομοκτόνο στη γεωργία αλλά και ως φαρμακευτικό σκεύασμα για ψείρες και ψώρα.[3][4]
Είναι νευροτοξίνη που παρεμβαίνει στη λειτουργία του νευροδιαβιβαστήGABA αλληλεπιδρώντας με το σύμπλεγμα υποδοχέα GABA - κανάλι χλωρίου στη θέση δέσμευσης της πικροτοξίνης. Για τον άνθρωπο είναι επικίνδυνη ένωση, αφού έχει αποδειχθεί ότι το λινδάνιο επηρεάζει το νευρικό σύστημα, το συκώτι και τα νεφρά και είναι καρκινογόνος ένωση.[5] Δεν είναι ακόμη σαφές εάν το γαμμαξένιο είναι ενδοκρινικός διαταράκτης.[6][7][8]
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το ταξινομεί ως «μετρίως επικίνδυνο» και το διεθνές εμπόριο του περιορίζεται και ρυθμίζεται βάσει της Σύμβασης του Ρότερνταμ για την προηγούμενη έκδοση-οδηγία.[9]
Το 2009, η παραγωγή και η γεωργική χρήση του λινδανίου απαγορεύτηκε βάσει της Σύμβασης της Στοκχόλμης για τους έμμονους οργανικούς ρύπους. [10] Μια ειδική εξαίρεση από αυτήν την απαγόρευση επιτρέπει να χρησιμοποιείται -ακόμη- ως δεύτερης γραμμής φαρμακευτική θεραπεία για τις ψείρες και την ψώρα.[11]