Η Λαοδίκη (3ος αιώνας π.Χ.), ήταν πριγκίπισσα του Πόντου, και ήταν μία από τις κόρες του Μιθριδάτης Β΄ και της Λαοδίκης. Η αδελφή της Λαοδίκη Γ΄ ήταν η πρώτη σύζυγος του Αντίοχου Γ' του Μέγα^[1], και ο αδελφός της ήταν ο Μιθριδάτης Γ΄. Παντρεύτηκε τον μακρινό ξάδελφο από τη πλευρά της μητέρας της, τον στρατηγό των Σελευκιδών Αχαιό. Όταν ο Αχαιός υποτάχτηκε στην εξουσία του Αντίοχου Γ΄ το 213, η Λαοδίκη είχε την κατοχή της ακρόπολης των Σάρδεων, την οποία διατήρησε για λίγο καιρό, αλλά αναγκάστηκε μετά από τις διαμάχες στο στράτευμά της να παραδοθεί στον Αντίοχο^[2]. Ο Πολύβιος αναφέρει παρεμπιπτόντως σε εκείνο το σημείο της διήγησής του ότι πριν το γάμο της στη Σέλγη της Πισιδίας είχε ανατραφεί υπό την επίβλεψη ενός κατοίκου της πόλης, τον Λόγβασι^[3].

• Polybius,  Histories, Evelyn S. Shuckburgh (μετάφραση), London - New York, (1889)
• Smith, William; Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Laodice (8)" Αρχειοθετήθηκε 2006-01-02 στο Wayback Machine., Boston, (1867)