Ο Κονσταντίν "Κοτζά" Πόποβιτς, (σερβικά : Константин Коча Поповић ) (14 Μαρτίου 1908 - 20 Οκτωβρίου 1992) ήταν Σέρβος κομμουνιστής, εθελοντής στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, το 1937-1939 διοικητής του πρώτου προλεταριακού τμήματος των Γιουγκοσλάβων Παρτιζάνων. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Παρτιζάν Βελιγραδίου.
Γεννήθηκε σε μια ευημερούσα οικογένεια του Βελιγραδίου, πέρασε το Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ελβετία[9]. Το 1929 μετακόμισε στο Παρίσι για να σπουδάσει Δίκαιο και Φιλοσοφία. Το 1931 ασχολήθηκε με το τότε παράνομο Κομμουνιστικό κόμμα Γιουγκοσλαβίας. Στο Παρίσι υπήρχε ένα κέντρο Γιουγκοσλάβων κομμουνιστών που διοικείται από την Κομιντέρν και με επικεφαλής τον Τίτο χρησιμοποιούνταν για τη διατροφή των εθελοντών από τα Βαλκάνια και τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Ο Πόποβιτς εντάχτηκε στον Ισπανικό εμφύλιο με το ισπανικές Ρεπουμπλικανικές δυνάμεις και όχι τις Διεθνείς ταξιαρχίες και έχει το βαθμό του διοικητή πυροβολικού. Με το τέλος του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου δραπέτευσε μέσω Γαλλίας επέστρεψε στην Γιουγκοσλαβία[10].
Το 1940 στον Β΄παγκόσμιο πόλεμος ήταν αξιωματικός του Γιουγκοσλαβικού στρατού και το 1941 μετά την συνθηκολόγηση εντάχτηκε στην αντίσταση και τους παρτιζάνους[9]. Μετά την απελευθέρωση και την ίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος στη Γιουγκοσλαβία το 1945, υπηρέτηση αρχηγός του Γιουγκοσλαβικούς στρατού.
Έπειτα έγινε υπουργός Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας το 1953 μέχρι το 1965. Ως Υπουργός Εξωτερικών, ήταν ο επικεφαλής της γιουγκοσλαβικής αντιπροσωπείας στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ σε αρκετές περιπτώσεις. Από το 1965 μέχρι το 1972 διετέλεσε μέλος του ομοσπονδιακού εκτελεστικού συμβουλίου και ο Αντιπρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας από το 1966 έως το 1967. Παρασημοφορήθηκε αρκετές φορές..
