Tο τετραπτεπτίδο βαλυλ-γλυκυλ-σερυλ-αλανίνη (VGSA). Με πράσινο χρώμα φαίνεται η βαλίνη στο αμινοτελικό άκρο, ενώ με μπλε η αλανίνη στο καρβοξυτελικό άκρο. Στο αμινοτελικό άκρο φαίνεται η ελεύθερη α-αμινομάδα (-ΝΗ2), ενώ στο C-άκρο η ελευθέρη καρβοξυλομάδα (-COOH).
Ως καρβοξυτελικό ή καρβοξυλικό άκρο (γράφεται και C-άκρο ή COOH-άκρο) χαρακτηρίζεται το ένα από τα δύο άκρα μιας πολυπεπτιδικής αλυσίδας και συγκεκριμένα αυτό που διαθέτει μια ελεύθερη καρβοξυλομάδα (-COOH).[1] Το άλλο άκρο του πολυπεπτιδίου, στο οποίο υπάρχει μια ελεύθερη α-αμινομάδα, ονομάζεται αμινοτελικό άκρο.[2] Κατά σύμβαση, όταν γράφουμε την αμινοξική αλληλουχία ενός πεπτιδίου, ή μιας πρωτεΐνης, ξεκινάμε πάντα με το αμινοτελικό άκρο (στα αριστερά) και τελειώνουμε με το καρβοξυτελικό (στα δεξιά).[3] Για παράδειγμα, το τετραπτεπτίδο βαλυλ-γλυκυλ-σερυλ-αλανίνη, θα γραφτεί Val-Gly-Ser-Ala (ή συνηθέστερα VGSA) που σημαίνει ότι η βαλίνη βρίσκεται στο αμινοτελικό άκρο, ενώ η αλανίνη στο C-άκρο. Έτσι, το τετραπεπτίδιο VGSA είναι τελείως διαφορετικό από το ASGV.
Kατά την πρωτεϊνοσύνθεση, οι πολυπεπτιδικές αλυσίδες επιμηκύνονται πάντα με κατεύθυνση από το αμινοτελικό προς το καρβοξυτελικό άκρο.[4] Επομένως, το καρβοξυτελικό άκρο είναι αυτό που συντίθενται τελευταίο και το τελικό αμινοξύ του C-άκρου κωδικοποιείται από την τριπλέτα αμέσως πριν το κωδικόνιο λήξης.
