Κίνημα δικαιωμάτων των πολιτών

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην Ουάσινγκτον κατά τη διάρκεια της ιστορικής ομιλίας «I have a dream»

Το κίνημα δικαιωμάτων των πολιτών (Αγγλική γλώσσα: Civil rights movement) στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μια εκστρατεία δεκαετιών από Αφροαμερικανούς και τους υποστηρικτές για τον τερματισμό των θεσμοθετημένων φυλετικών διακρίσεων και του φυλετικού διαχωρισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο και την κατάργηση της δουλείας τη δεκαετία του 1860, οι 13, 14, 15 Αναθεωρήσεις στο Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών παραχώρησαν συνταγματικά δικαιώματα σε όλους τους Αφροαμερικανούς, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν υποδουλωθεί πρόσφατα. Για μικρό χρονικό διάστημα, οι άνδρες Αφροαμερικανοί ψήφιζαν και κατείχαν πολιτικό αξίωμα, αλλά στερούνταν ολοένα και περισσότερο από πολιτικά δικαιώματα, συχνά σύμφωνα με τους λεγόμενους νόμους του Jim Crow, κυρίως στις Νότιες Πολιτείες. Τον 20ο Αιώνα, κατεβλήθησαν διάφορες προσπάθειες από Αφρικανούς Αμερικανούς για την εξασφάλιση των νομικών και πολιτικών τους δικαιωμάτων. Το 1954, το νομοσχέδιο "Separate but equal" ετέθη σε εφαρμογή, το οποίο βοήθησε στην επιβολή των ρατσιστικών νόμων του Jim Crow. Τελικά ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών. [1] Μεταξύ 1955 και 1968, οι μη βίαιες μαζικές διαμαρτυρίες και η πολιτική ανυπακοή δημιούργησαν ένα πλαίσιο για διαλόγους μεταξύ ακτιβιστών και κυβερνητικών αρχών. Οι μορφές διαμαρτυρίας περιελάμβαναν μποϊκοτάζ, όπως το επιτυχημένο Μποϋκοτάζ των λεωφορείων στο Μοντγκόμερυ (1955) στην Αλαμπάμα, καθιστικές διαμαρτυρίες, μαζικές πορείες και ένα ευρύ φάσμα άλλων μη βίαιων δραστηριοτήτων και αντίστασης.

Η Ρόζα Παρκς δίνει δακτυλικά αποτυπώματα, αφού συνελήφθη επειδή δεν παραχώρησε τη θέση της σε λευκό επιβάτη

Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ το 1954 υπό την ηγεσία του Earl Warren ανεκάλεσε πολλούς από τους νόμους που επέτρεπαν διακρίσεις και τις ενέκρινε ως αντισυνταγματικές. [2][3][4]Επίσης, αποφάσισε την ανάκληση από μία σειρά διατάξεων και απαγορεύσεων, όπως η κατάργηση των διαχωρισμών στα δημόσια σχολεία και καταλύματα, ανεκλήθησαν όλες οι διατάξεις που απαγόρευαν τον διαφυλετικό γάμο.[5][6] Τη δεκαετία του 1960, οι μετριοπαθείς στο κίνημα συνεργάστηκαν με το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών για να επιτύχουν τον σκοπό τους. Ο Νόμος περί Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964, ο οποίος έγινε δεκτός από το Ανώτατο Δικαστήριο στο Heart of Atlanta Motel, Inc. κατά Ηνωμένων Πολιτειών (1964), απαγορεύει ρητώς κάθε διάκριση λόγω φυλής, χρώματος, θρησκείας, φύλου. Τον επόμενο χρόνο, δόθηκαν πολιτικά δικαιώματα στους Αφροαμερικανούς.

Παραπομπές

  1. ↑ «Brown v. Board of Education». History.com. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2019. 
  2. ↑ Horwitz, Morton J. (Winter 1993). «The Warren Court And The Pursuit Of Justice». Washington and Lee Law Review 50. https://scholarlycommons.law.wlu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1814&context=wlulr. 
  3. ↑ Powe, Jr., Lucas A. (2002). The Warren Court and American Politics. Harvard University Press. 
  4. ↑ Swindler, William F. (1970). «The Warren Court: Completion of a Constitutional Revolution». Vanderbilt Law Review 23. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-10-03. https://web.archive.org/web/20191003223936/https://core.ac.uk/download/pdf/73968804.pdf. Ανακτήθηκε στις 2021-03-30. 
  5. ↑ «Heart of Atlanta Motel, Inc. v. United States». Oyez (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2019. 
  6. ↑ «Loving v. Virginia». Oyez (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2019.