Ιωάννης Δοκειανός

Ο Ιωάννης Δοκειανός[1] (15ος αιώνας) ήταν λόγιος και συγγραφέας ρητορικών λόγων, που ήκμασε στα τελευταία χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και τα πρώτα μετά την Άλωση.

Ήταν μέλος της οικογένειας των Δοκειανών του Βυζαντίου που κατάγονταν από την μικρασιατική πόλη Δοκεία[2] (σήμερα Τόσια, που γράφεται Tosya, 55 χλμ νότια της Κασταμονής[3]). Το 1450 έγραψε εγκώμιο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου το οποίο σώζεται μαζί με άλλα δέκα κείμενά του σε χειρόγραφο από το 1550-1599 που βρίσκεται στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια[4][5]. Σε αυτό δε διστάζει να τον συγκρίνει με τον ήρωα της αρχαιότητας Θεμιστοκλή, διότι κατέλαβε την Αθήνα από το Νέριο Β' Ατσαγιόλι, έστω και προσωρινά το 1445-1446[6]. Ήταν ανθενωτικός, άσπονδος εχθρός των Λατίνων.

Επέζησε της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης το 1453. Θαύμαζε τον Γεώργιο Σχολάριο κι όταν αυτός τον κάλεσε εργάστηκε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή με διευθυντή το Ματθαίο Καμαριώτη[7]. Το 1472 όταν πέθανε ο Σχολάριος, έγραψε επίγραμμα που σώζεται σε ελληνικό κώδικα της Εθνικής Βιβλιοθήκης των Παρισίων[2]. Στην βιβλιοθήκη αυτή σώζεται το χειρόγραφο 1290 (Versus)[8]. Στον κώδικα 409 της Αμβροσιανής Βιβλιοθήκης του Μιλάνου σώθηκε κατάλογος βιβλίων που είχε στην ιδιοκτησία του[2][9].

Πέθανε μετά το 1472.[2]

Αναφορές

  1. ↑ «CERL Thesaurus: Johannes <Docianus>». Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2011. [νεκρός σύνδεσμος]
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη, λήμμα Δοκειανοί, 3) Ιωάννης. Αθήνα: Εκδ. Οίκος Ελευθερουδάκη. 1928. 
  3. ↑ Demetrius Kiminas (2009). «Orthodox Christianity Vol. I: The Ecumenical Patriarchate». Wildside Press LLC. σελ. 103. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2011. 
  4. ↑ Ιωάννης Δοκειανός· Νικηφόρος Γρηγοράς· Πατριάρχης Γρηγόριος Β' της Κωνσταντινούπολης. «UPenn Ms. Codex 137». Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2011. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ «Greek manuscript I (the works of Ioannes Dokeianos of the University of Pennsylvania Library) The Library chronicle,». Friends of the Library of University of Pennsylvania. 1963. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2011.  (δες και [1])
  6. ↑ Nicol, Donald M. (9 Μαΐου 2002). The Immortal Emperor: The Life and Legend of Constantine Palaiologos, Last Emperor of the Romans. Cambridge University Press. ISBN 9780521894098. 
  7. ↑ «Διατριβή: Ματθαίος Καμαριώτης: το θεολογικό του έργο: μετά εκδόσεως ανέκδοτων έργων του - Κωδικός: 23093». thesis.ekt.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2019. 
  8. ↑ Henri Omont (1898). «Inventaire sommaire des manuscrits grecs de la Bibliothèque nationale». Paris, Ernest Leroux. σελ. 112. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2011. 
  9. ↑ «Δοκειανός». Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2011. [νεκρός σύνδεσμος]