Οι Ισλανδοί ίδρυσαν την Ισλανδία στα μέσα του 930 μ.Χ. όταν συγκλήθηκε το Αλθίνγκι για πρώτη φορά. Η Ισλανδία κατακτήθηκε από τα βασίλεια της Νορβηγίας, της Σουηδίας και της Δανίας αλλά ανέκτησε την πλήρη κυριαρχία και ανεξαρτησία της από την δανική μοναρχία στις 1 Δεκεμβρίου 1918, όταν η Ισλανδία έγινε ανεξάρτητο βασίλειο. Στις 17 Ιουνίου 1944 η μοναρχία καταργήθηκε και ιδρύθηκε η ισλανδική δημοκρατία. Μιλούν τα Ισλανδικά, μια βόρεια γερμανική γλώσσα. Οι περισσότεροι Ισλανδοί είναι λουθηρανοί. Οι ιστορικές καταγραφές, καθώς και οι έρευνες δεοξυριβονουκλεϊκού οξέως (DNA) αποδεικνύουν ότι το 60 με 80% των ανδρών αποίκων ήταν νορβηγικής καταγωγής (κυρίως από την δυτική Νορβηγία) ενώ ένα παρόμοιο ποσοστό γυναικών είχαν γαελική καταγωγή και κατάγονταν από την Ιρλανδία και τη Σκωτία.[13][14]
Παραπομπές
↑«Icelander». Joshua Project. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2019.
↑Marshall Cavendish (2010). World and Its Peoples: Scandinavia And Finland. σελ. 1186. ISBN978-0761478973. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. Danes, Icelanders, Norwegians, and Swedes are Germanic, descendants of peoples who first moved northward from the North European Plain some 10,000 years ago, when the ice sheets of the last glacial period retreated.