Ιερό κείμενο ή γραφή ονομάζεται το σώμα κειμένων που συνδέεται αξεδιάλυτα με τις λατρευτικές πρακτικές μιας θρησκείας ή πνευματικού κινήματος. Το ιερό κείμενο θεωρείται θεϊκής προέλευσης ή αποκαλυπτικό ως προς τη φύση και την προέλευσή του και ο τίτλος του καταγράφεται με κεφαλαίο γράμμα ως ένδειξη σεβασμού ή παράδοσης.^[1]

Τα ιερά συγγράμματα ή κείμενα, διαφοροποιούνται από τα κοινά κείμενα επειδή θεωρούνται ότι, είτε φέρουν και μεταδίδουν πνευματικές ή μαγικές δυνάμεις, είτε ότι είναι τα μέσα με τα οποία τα θεία όντα ή οι θείες πραγματικότητες αποκαλύπτονται. Αφορούν στις θρησκείες του κόσμου και αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα της παγκόσμιας γραμματείας. Παρουσιάζουν διαφορές στη μορφή, την έκταση, στον χρόνο συγγραφής και το βαθμό ιερότητας.^[1]

Κείμενα όπως η Ριγκβέντα του Ινδουϊσμού που συντέθηκαν περίπου το 1500–1300 Π.Κ.Ε. ή η Αβέστα του Ζωροαστρισμού μεταδόθηκαν ως προφορική παράδοση επί σειρά αιώνων πριν την οριστική καταγραφή τους.^[2][3] Ως πρώτο καταγραμμένο κείμενο θεωρείται η βουδιστική Διαμαντένια Σούτρα και είναι το πρωιμότερο καταγραμμένο δείγμα κειμένου τυπωμένου με ημερομηνία. Φέρει την ημερομηνία 11 Μαΐου 868 του Κινεζικού ημερολογίου.^[4]

Ο γενικός όρος γραφές χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα ιερά κείμενα μιας θρησκείας - για παράδειγμα ινδουϊστικές ή ιουδαϊκές γραφές.^[5] Οι όροι Γραφές (με γάμα κεφαλαίο σε αντίθεση με τον πρώτο όρο) και Αγία Γραφή αναφέρονται γενικώς στα ιερά κείμενα της Βίβλου, δηλαδή τις Εβραϊκές Γραφές ή αλλιώς Παλαιά Διαθήκη ή/και την Καινή Διαθήκη.^[6]

Σπουδαιότερη πηγή ιερών κειμένων είναι η εμπειρία της θείας αποκάλυψης, όπου ένα θείο ον ή μία θεία πραγματικότητα αποκαλύπτεται ως υπερφυσική εκδήλωση (οπτική ή ακουστική εμπειρία) σε μια ομάδα ή σε ένα άτομο.^[7]

• Ιερή γλώσσα

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Θρησκεία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.