Ο Ιβάν Κραμσκόι(Иван Николаевич Крамской, 8 Ιουνίου1837 - 5 Απριλίου1887) ήταν Ρώσοςζωγράφος και κριτικός της τέχνης, διανοούμενος ηγέτης του δημοκρατικού κινήματος (1860-1880) της ρωσικής τέχνης. Σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης αντιδρώντας στην ακαδημαϊκή τέχνη του προκαθορισμένου και κατευθυνομένου και ήταν εμπνευστής της «εξέγερσης των δεκατεσσάρων»,[6] η οποία κατέληξε στην αποβολή του από την Ακαδημία από την ομάδα των αποφοίτων του.
Βίος
Υπήρξε από τους κύριους ιδεολόγους της Εταιρείας των πλανόδιων εκθετών ζωγραφικής (ή Peredvizhniki). Υποστήριξε ανυποχώρητα το υψηλό δημόσιο καθήκον του καλλιτέχνη, τις αρχές του ρεαλισμού, την ηθική ουσία και την παγκοσμιότητα της τέχνης. Μαθητές του, μεταξύ των άλλων, ήταν ο Ιλιά Ρέπιν και ο Νικολάι Γιαροσένκο. Το 1873 ο Τρετιακόφ του ανέθεσε να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο του Λέων Τολστόι για την πινακοθήκη του. Παρά τις πείσμονες αρνήσεις του Τολστόι, το πορτρέτο τελικά έγινε και ο ίδιος ο Τολστόι στο έργο του εκείνης της εποχής, Άννα Καρένινα, συμπεριέλαβε τον Κραμσκόι ως δευτερεύον πρόσωπο, ο καλλιτέχνης Μιχαήλωφ. Στην πινακοθήκη του συμπεριλαμβάνονται και τα πορτρέτα:
Otto Struve, αστρονόμου, διευθυντή στο παρατηρητήριο Πούλκοβ