Ο Θεόδωρος Χαβίνης (Φυτείες Αιτωλοακαρνανίας, 1886- Αθήνα, 3 Φεβρουαρίου 1960) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής και υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις. Υπήρξε ο βουλευτής Πρέβεζας με τη μεγαλύτερη συνολικά θητεία (18 χρόνια και 4 μήνες) και κατόρθωσε να εκλεγεί 10 φορές βουλευτής της περιφέρειας αυτής.

Πολέμησε σε διάφορους πολέμους, όπως οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και συνέβαλε στην απελευθέρωση της Πρέβεζας ως διοικητής της 6ης πεδινής πυροβολαρχίας κατά τη μάχη της Νικοπόλεως.^{[1] [2]} Πήρε μέρος στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας.

Στη Δίκη των Έξι ήταν μέλος στο έκτακτο στρατοδικείο, με το βαθμό του Συνταγματάρχη.

Η κάθοδός του στον πολιτικό στίβο ξεκίνησε στις εκλογές του 1923 με το Κόμμα Φιλελευθέρων οπότε εξελέγη για πρώτη φορά στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση. Εξελέγη βουλευτής Πρεβέζης-Άρτης με το Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος, με 2.222 ψήφους, στις εκλογές του 1926. Επανεξελέγη βουλευτής με το Κόμμα Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1928, του 1932, του 1933 και το 1936. Απέτυχε να επανεκλεγεί στις εκλογές του 1946, για να εκλεγεί ξανά το 1950, το 1951, το 1952 και το 1956. Υπήρξε ο μακροβιότερος βουλευτής της Εκλογικής Περιφέρειας Πρέβεζας, με συνολική θητεία 18,5 περίπου ετών, έχοντας κατορθώσει να εκλεγεί σε 10 εκλογικές αναμετρήσεις.

Στην κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου υπηρέτησε ως υπουργός Στρατιωτικών από τις 5 Ιουνίου 1932 μέχρι τις 3 Νοεμβρίου 1932.^[3]

Ανέλαβε για πρώτη φορά υπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη από τις 22 Νοεμβρίου 1945 ως την παραίτησή του, στις 20 Ιανουαρίου 1946 και στη συνέχεια υπουργός Εσωτερικών και προσωρινά Δημοσίων Έργων ως το Μάρτιο του 1946.^[4]

Στη κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου του 1950 ο Χαβίνης χρημάτισε υπουργός Δημοσίων Έργων, Οικισμού και Ανοικοδομήσεως από τις 24 Μαρτίου ως τις 27 Μαρτίου 1950.^[5] Λίγο αργότερα ανέλαβε υπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση Πλαστήρα, από τις 15 Απριλίου 1950 ως τις 21 Αυγούστου 1950.^[6] Στο χαρτοφυλάκιο των Δημοσίων Έργων παρέμεινε και στη επόμενη κυβέρνηση, από τις 27 Οκτωβρίου 1951 ως την παραίτησή του, στις 19 Μαρτίου 1952.^[7]

Πέθανε το Φεβρουάριο του 1960 από καρδιακή συγκοπή ενώ μεταφερόταν στο νοσοκομείο.^[8]