Η Καινή Διαθήκη των Τεσσάρων Καθηγητών,, όπως επικράτησε να λέγεται, είναι μια έκδοση της Καινής Διαθήκης που περιλαμβάνει «το πρωτότυπον κείμενον με νεοελληνικήν μετάφρασιν (απόδοση)». Το έργο αυτό εκδόθηκε και παραδόθηκε στο κοινό το 1967. Συντομογραφείται ως ΚΔΤΚ.

Την ενδογλωσσική μετάφραση του ελληνικού κειμένου σε απλή καθαρεύουσα επιμελήθηκαν οι καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Β. Βέλλας, Ε. Αντωνιάδης, Α. Αλιβιζάτος και Γ. Κονιδάρης. Η ανάθεση τού έργου στους καθηγητές έγινε από τις Ηνωμένες Βιβλικές Εταιρίες, οι οποίες εξέδιδαν ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα την Νεοελληνική Μετάφραση ολόκληρης της Γραφής σε επιμέλεια Νεόφυτου Βάμβα. Όπως αναφέρεται στον πρόλογο του έργου, η ανάγκη για αυτή την νεότερη μετάφραση προέκυψε επειδή «η γλώσσα της [μετάφρασης του Βάμβα] δεν ανταποκρίνεται απολύτως εις την ελληνικήν που ομιλείται σήμερα και δια τον λόγον αυτόν, η μετάφρασις δεν διαβάζεται πολύ ευχάριστα και μάλιστα, σε μερικά μέρη, είναι δυσνόητη διότι χρησιμοποιούνται εκφράσεις που με την εξέλιξιν της γλώσσης έχουν αχρηστευθή».^[1] Ως βασικό κείμενο της μετάφρασης χρησιμοποιήθηκε το Textus Receptus (Παραδεδεγμένον Κείμενον) και σε μερικές περιπτώσεις το κριτικό κείμενο Novum Testamentum Graece^[2].

Η μετάφραση αυτή έγινε και με έγκριση^[3] της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας, ενώ αργότερα την κυκλοφόρησε και η Αποστολική Διακονία. Ο αγγλικός τίτλος του έργου είναι The New Testament in Modern Greek.