Το Ε/Γ - Ο/Γ Aqua Jewel είναι ένα Ελληνικόεπιβατηγό οχηματαγωγόπλοίο, που αποτελεί τμήμα του στόλου της SeaJets Ferries. Ναυπηγήθηκε το 2003 στο ΠέραμαΑττικής και τέθηκε σε υπηρεσία στην SeaJets το 2017 (Είχε προηγουμένως λειτουργήσει από άλλες εταιρείες). Το όνομα του πλοίου σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "Υδάτινο πετράδι". Το πλοίο αρχικά ανήκε στον εφοπλιστή κ. Περογιαννάκη και το 2010 ναυλώθηκε από την Ναυτιλιακή Εταιρεία Λέσβου - NEL Lines. Από το 2017, ανήκει στην SeaJets, η οποία κατά καιρούς το ναυλώνει και στην Atlanticoline. Τη στιγμή της ναυπήγησής του, το Aqua Jewel ήταν το μεγαλύτερο με μήκος 96 μέτρων (αργότερα 108) επιβατηγό φέριμποτ που κατασκευάστηκε ποτέ στην Ελλάδα. Δεν κατέχει πλέον αυτό το ρεκόρ μετά την ναυπήγηση του Νήσος Μύκονος (Σήμερα Blue Star Mykonos), μήκους 141 μέτρων της Hellenic Seaways. Το Aqua Jewel προοριζόταν ως μια μεγάλη θαλαμηγός με το όνομα "Νισσυλος", ενώ το αρχικό κόστος ήταν περίπου 25.000.000 δολάρια ΗΠΑ.[1] Το Aqua Jewel έχει μέγιστη ταχύτητα 18,5 κόμβους και ταχύτητα πλεύσης (υπηρεσιακή) μισού κόμβου χαμηλότερη από τη μέγιστη. Οι εγκαταστάσεις του Aqua Jewel περιλαμβάνουν δύο μπαρ, ένα νοσοκομείο και ένα ελικοδρόμιο.
Σχεδιασμός και ναυπήγηση
Το πλοίο αρχικά προοριζόταν για μεγάλη θαλαμηγό με το όνομα "Νισσυλος", με έναρξη κατασκευής στις αρχές της δεκαετίας του '90, χωρητικότητα 80 επιβατών και κόστος 25 εκατομμύρια δολάρια περίπου, αλλά ουδέποτε ολοκληρώθηκε, λόγω κατάσχεσης, καθώς ο ιδιοκτήτης του είχε χρέη, κι έτσι το 1998 αγοράστηκε τελικά από την Alpha Ferries, συμφερόντων Γεωργίου Περογιαννάκη και μετατράπηκε σε επιβατηγό/οχηματαγωγό με την σημερινή του ονομασία. Παρόλο που είχαν διατεθεί μεγάλα ποσά για την ασφάλειά του, είχε αρκετά προβλήματα λόγω της κατασκευής του, τα οποία επηρέασαν την μετέπειτα καριέρα του. Η χρήση αλουμινίου στα κοινόχρηστα καταστρώματα το έκανε αρκετά ελαφρύ, ενώ το μικρό του βύθισμα επηρέασε αρνητικά το ταξίδι σε άσχημες καιρικές συνθήκες. Παρόλο που το πλωριό (μπροστινό) προπελάκι ήταν τύπου waterjet, κάτι που θεωρούταν καινοτομία, ήταν αρκετά αδύναμο. Τελικά, ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2002.
Χαρακτηριστιικά
Το Aqua Jewel διαθέτει τρεις ράμπες ή "καταπέλτες" (δύο για τα οχήματα και έναν για τους επιβάτες), ένα κύριο γκαράζ για τα οχήματα, καθώς και "πατάρια οχημάτων", τα οποία χρησιμοποιούνται κυρίως στο τοπικό δρομολόγιο Γύθειο-Κύθηρα-Αντικύθηρα-Κίσσαμος. Για τους επιβάτες, διαθέτει κυλιόμενες σκάλες, καθιστικό, ρεσεψιόν, λογιστήριο, 60 αεροπορικά καθίσματα, δύο σαλόνια με τραπεζοκαθίσματα και καναπέδες, δύο μπαρ, παιδότοπο, ανοιχτά καταστρώματα, 15 εξωτερικές δίκλινες καμπίνες, 2 καμπίνες LUX και νοσοκομείο, καθώς και ελικοδρόμιο, μία αίθουσα VIP, κατάστημα ρούχων και ειδικούς χώρους εξυπηρέτησης ΑμεΑ.[2] Συνολικά, διαθέτει 8 καταστρώματα.[3]
Τεχνικές πτυχές
Το Aqua Jewel προωθείται από δύο μηχανές MAN-B&W με συνδυασμένη ισχύ 5680kW και κατανάλωση κατανάλωση 1,3 τόνων την ώρα,[3] ενώ διαθέτει και τρεις ηλεκτρομηχανές Caterpillar.[1] Έχει μήκος 108 μέτρων, πλάτος 16 μέτρων και βύθισμα 4,50 μέτρων. Έχει δύο τιμόνια για ευελιξία σε δύσκολα λιμάνια και διαθέτει ζεύγη σταθεροποιητήρων για πλόες σε ταραγμένη θάλασσα.[1]
Τέλος, διαθέτει έναν "βολβό"¨(bulbous bow) στην πλώρη για καλύτερη πλεύση σε θαλασσοταραχές, βάρους 20 τόνων, σύστημα μόνιμης πυρόσβεσης, ασανσέρ και δύο πλωριά προπελάκια, ένα παραδοσιακό κι ένα τύπου waterjet και έχει ολική χωρητικότητα 3934 GT.[1]
Ιστορικό υπηρεσίας
Τα αρχικά σχέδια ήταν να δρομολογηθεί στα ενδοκυκλαδικά δρομολόγια (Δηλαδή αυτά που συνδέεουν πολλά νησιά των Κυκλάδων μεταξύ τους) ως επιδοτούμενο, αλλά η πρόταση απορρίφθηκε και έτσι, την άνοιξη του 2003 δρομολογήθηκε μεταξύ Ραφήνας-Άνδρου-Τήνου-Μυκόνου, με πλοίαρχο τον Cpt. Ισίδωρο Μαμίδη. Παρόλο που ξεχώρισε στην γραμμή, δεν άργησαν να φανούν τα μειονεκτήματα, με αποτέλεσμα να μην καταφέρει να ανταγωνιστεί τα Ε/Γ - Ο/Γ Πηνελόπη Α και Superferry II, τα οποία, ήταν μεν παλαιότερα, αλλά ήταν δε γρηγορότερα και πιο καλοτάξιδα και δημοφιλή.[1]
Μετασκευές, ναύλωση στην ΝΕΛ και παροπλισμός.
Με αφορμή όλα τα παραπάνω προβλήματα, ο πλοιοκτήτης αποφάσισε να κάνει κάποιες βελτιώσεις στο πλοίο, προκειμένου να αυξηθεί η αξιοπιστία του. Το 2004, προστέθηκε ένας "βολβός" στην πλώρη, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να επιλυθούν τα προβλήματά του.[1] Έτσι, το 2005 επιμηκύνθηκε από τα 96 στα 108 μέτρα με την προσθήκη ενός τμήματος 12 μέτρων στα ναυπηγεία Lamba της Ελευσίνας, αφαιρέθηκε το αριστερό "πατάρι", προστέθηκαν ένα παραδοσιακό προπελάκι στην πλώρη και ένα δεύτερο ζεύγος σταθεροποιητών (stabilizers), καθώς και ξεχωριστός καταπέλτης επιβατών. Το 2006, προστέθηκε ένας νέος εξωτερικός χώρος στο κατάστρωμα 7, το 2007 ένα δεύτερο τιμόνι και άλλαξε το καύσιμο από marine diesel σε marine fuel και το 2008 τοποθετήθηκαν σκίαστρα πάνω από το την κόντρα-γέφυρα (δηλ. την περιοχή πάνω από την γέφυρα).[1] Το 2009, αποδρομολογήθηκε από τα συνηθή του δρομολόγια και τον Φεβρουάριο του 2010 δρομολογήθηκε μεταξύ Λαυρίου-Αγίου Ευστρατίου-Λήμνου-Καβάλας. Κατόπιν, ναυλώθηκε από την ΝΕΛ και δρομολογήθηκε στα ενδοκυκλαδικά δρομολόγια και συγκεκριμένα Λαυρίο - Κέα - Κύνθος - Σύρος - Πάρος - Νάξος- Ίος - Σίκινος - Φολέγανδρος - Κίμωλος - Μήλος αντικαθιστώντας τα Ε/Γ - Ο/Γ - Τ/Χ Αίολος Κεντέρης Ι και Αίολος Κεντέρης ΙΙ.[1] Τον Νοέμβριο του 2014, παροπλίστηκε στον Νέο Μώλο της Δραπετσώνας, λόγω βλάβης στην αριστερή μηχανή. [3]
Επαναλειτουργία
Όσο το πλοίο ήταν παροπλισμένο, δεν κατάφερε να επισκευαστεί, παρόλο που η ΝΕΛ διαβεβαίωνε επί του αντίθετου το Υπουργείο Ναυτιλίας, ενώ υπήρχαν και οφειλές των δεδουλευμένων 20 μελών του πληρώματος, οι οποίες παρέμειναν ακάλυπτες. [4] Το 2015 με την διάλυση της ΝΕΛ, μεταφέρθηκε στα ναυπηγεία Τσαγκαρινού στο ΠέραμαΑττικής και επέστρεψε στην Alpha Ferries, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να αξιοποιηθεί, αν και ο πλοιοκτήτης σχεδίαζε να το δρομολογήσει μεταξύ Βόλου-Σκιάθου-Σκοπέλου-Αλοννήσου.[2] Το καλοκαίρι του 2017, αγοράστηκε από την SeaJets για την αντικατάσταση του Aqua Spirit στα ενδοκυκλαδικά. Τελικά, επανήλθε σε λειτουργική κατάσταση και στις 18 Αυγούστου 2017 ξεκίνησε δρομολόγια. Τα τελευταία καλοκαίρια (εκτός του 2020), ξεκίνησε να ναυλώνεται στις Αζόρες για την Atlanticoline, ενώ τον Μάρτιο του 2020 δρομολογήθηκε στην γραμμή Πειραιάς-Κύθηρα-Αντικύθηρα-Κίσσαμος-Γύθειο, όπου λειτουργεί μέχρι και σήμερα.[3]
