Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|21|01|2025}}

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ευάδνη αναφέρονται τα ακόλουθα έξι πρόσωπα:

1. Κόρη του θεού Ποσειδώνα και της Πιτάνης, η οποία ήταν σύζυγος του Αιπύτου. Την Ευάδνη την αγάπησε ο θεός Απόλλων, που απέκτησε μαζί της ένα γιο, τον Ίαμο, που έγινε ο γενάρχης του μαντικού γένους των Ιαμιδών της Ολυμπίας.
2. Κόρη του Ίφυος, η οποία για τον λόγο αυτό λεγόταν και «Ιφιάς». Σύμφωνα με άλλη παράδοση όμως ήταν κόρη του Φυλάκου και σύζυγος του Καπανέως, ενός από τους «Επτά επί Θήβας». Αυτή η Ευάδνη είναι γνωστή και με το όνομα Ιάνειρα, και αναφέρεται από πολλούς αρχαίους Έλληνες και Λατίνους ποιητές. Σύμφωνα με τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, όταν έκαιγαν τη σορό του Καπανέως, έπεσε και η Ευάδνη στη νεκρική πυρά και κάηκε μαζί του, πράξη που την ανύψωσε σε σύμβολο συζυγικής αφοσιώσεως. Γιος της Ευάδνης ήταν ο Σθένελος, ένας από τους Επιγόνους και φίλος του Διομήδη.
3. Κόρη του Στρυμόνα και της Νεαίρας (Στρυμονίς).^[1] Αυτή η Ευάδνη ήταν σύζυγος του Άργου (κατά μία παράδοση) και μαζί είχαν αρκετά παιδιά. Σχεδόν ομόφωνα αποδεκτά από τις πηγές είναι τα εξής οκτώ: ο Κρίασος, ο Έκβασος, ο Πείρασος, η Επίδαυρος, η Τίρυνθα, ο Φόρβαντας, ο Ίασος και ο συνώνυμος του πατέρα του Άργος (Ησιόδου Ηοίαι, απόσπ. 155, Φερεκύδη απ. 22, Σχόλια στον Ορέστη του Ευριπίδη 932, 1244, Παυσανίας Β 1, 2,1, Υγίνου Fabulae 145).
4. Κόρη του Πελία, σύζυγος του Κάνου, βασιλιά των Φυλακέων. Ο ήρωας Κέφαλος ήταν πεθερός αυτής της Ευάδνης (Διόδωρος, Δ΄ 53, 2).
5. Κόρη του ποτάμιου θεού Ασωπού, η οποία έγινε ερωμένη του ποταμού Νείλου.
6. Κόρη του Ποσειδώνα και της Κλεώνης ή Λένης, θυγατέρας του Λευκίππου.

• Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969