Ο Ερρίκος Α΄ ο πρεσβύτερος (γερμανικά: Erich I., 16 Φεβρουαρίου1470 - 30 Ιουλίου1540) από τον Οίκο των Γουέλφων ήταν πρίγκιπας του Κάλενμπεργκ (1491-1540) μόνος του και πρίγκιπας του Βολφενμπύτελ μαζί με τον αδελφό του Ερρίκο Δ' (1491-1540), περιοχών του δουκάτου του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Είναι ο ιδρυτής του κλάδου του Κάλενμπεργκ.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Νόιστατ αμ Ρύμπενμπεργκε, στο κάστρο Ρόβενμπουργκ και ήταν γιος του Γουλιέλμου Δ΄ πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ, Κάλενμπεργκ, Γκέτιγκεν και της Ελισάβετ του Στόλμπεργκ. Όταν ήταν νέος ταξίδευσε ως προσκυνητής στην Ιερουσαλήμ και περιηγήθηκε στην Ιταλία. Έπειτα πολέμησε, ως γενναίος πολεμιστής, στο πλευρό του Μαξιμιλιανού Α' των Αψβούργων εναντίον των Τούρκων και έπειτα εναντίον των Βενετών. Το 1504 έσωσε τη ζωή του Μαξιμιλιανού Α΄ και εκείνος τον έχρισε ιππότη.
Ο πατέρας του ήδη από το 1491 παραχώρησε το Βολφενμπύτελ στον Ερρίκο Δ΄ και το Κάλενμπεργκ στον Ερρίκο Α΄, ενώ το 1495 του παραχώρησε και το Γκέτιγκεν και απεβίωσε το 1503. Δύο έτη αργότερα ο Ερρίκος Α΄ έκανε το Νόιστατ αμ Ρύμπενμπεργκε δεύτερη έδρα του. Όταν η δεύτερη σύζυγός του αρρώστησε το 1528 κατά την κύησή της, κατηγόρησε την ερωμένη του Ερρίκου Α΄ για μαγεία και τον έπεισε να γίνει δίκη. Εκεί μερικές γυναίκες κάηκαν και η ερωμένη του, που ο δούκας την είχε αφήσει να διαφύγει, κάηκε έπειτα στο Χάμελν.
Ο Ερρίκος Α΄ μπροστά από το φρούριο Κούφσταϊν ζητά από τον Μαξιμιλιανό Α΄ να χαριστεί στους νικημένους και ο Μαξιμιλιανός Α΄, που ο Ερρίκος Α΄ του είχε σώσει τη ζωή, τους αφήνει ελεύθερους.
Κατά τη διαμάχη με την επισκοπή του Χίλντεσχαϊμ, μαζί με το μεγάλο θείο του Ερρίκο Β΄ τον νεότερο κατέλαβε το κάστρο Χούνεσρυκ το 1521, αφού το βομβάρδισε με μεγάλα κανόνια από τον απέναντι λόφο. Το 1527-1530 έκτισε 3 χλμ. μακρύτερα το κάστρο Έριχμπουργκ, από το όνομα του νεογέννητου γιου του, που το περιέφραξε με τείχος και τάφρο.[1]
Ως αποτέλεσμα της διαμάχης του Χίλντεσχαϊμ, έλαβε την περιοχή Κόλντινγκ και Πόπενμπουργκ. Απέκτησε την ενορία Ντέρνεμπουργκ, όταν οι κάτοικοι δυσφόρησαν από τις λεηλασίες των μισθοφόρων του Ερρίκου Β΄. Το 1529 επέτρεψε την εορτή της σκοποβολής στο Αννόβερο, που τώρα είναι η μεγαλύτερη στο είδος αυτό. Το 1530 απέκτησε το Έρτσεν.
Πήγε στη Συνέλευση (Reichstag) του Βασιλείου της Γερμανίας που έγινε το 1540 στο Αγκουενό της Αλσατίας και εκεί απεβίωσε. Ο Ερρίκος Α΄, που εκτός του κάστρου Έριχσμπουργκ στο Ντάσελ είχε ανακαινίσει και το κάστρο Κάλενμπεργκ, είχε χρέη 900.000 τάληρα· γι' αυτό κράτησαν τη σορό του ώσπου να πληρωθεί το ποσό. Πράγματι κάθε υπήκοος πλήρωσε 16 πφένιγκ και έτσι το επόμενο έτος ετάφη στο Μύντεν του Αννόβερου, στην εκκλησία του Αγ. Βλασίου. Άφησε έναν γιο, τον 12ετή Ερρίκο Β΄, του οποίου η μητέρα ανέλαβε την επιτροπεία για 5 έτη, ώσπου ενηλικιώθηκε.[2]
Το κάστρο Έριχσμπουργκ, που κτιζόταν όταν γεννήθηκε ο γιος του Ερρίκος Β΄, σε χαλκογραφία του 1650.
Karl Janicke (1877), "Eric I", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 6, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 203–204
Klaus Friedland (1959), "Erich I", Neue Deutsche Biographie (NDB) (in German), 4, Berlin: Duncker & Humblot, pp. 584–584
Wolfgang Kunze: Herzog Erich I. von Braunschweig-Lüneburg. In: Wolfgang Kunze (Hg.): Leben und Bauten Herzog Erichs II. von Braunschweig-Lüneburg. Catalogue of the historic exhibition at Landestrost Castle, Neustadt am Rübenberge. Hanover 1993, p. 31–45.
Joachim Lehrmann: Hexenverfolgung in Hannover-Calenberg und Calenberg-Göttingen, Lehrte, 2005. ISBN 978-3-9803642-5-6
