Ο Ερμενγκόλ Ι΄ της Ουρζέλ, (Ισπανική γλώσσα : Ermengol X, 1254 - 1314) από τον Οίκο της Καβρέρα ήταν Κόμης της Ουρζέλ & υποκόμης της Καβρέρα & τού Άγερ (1268 - 1314) αν και η διαδοχή του αμφισβητήθηκε. Ήταν γιος τού Άλβαρο κόμη τού Ουρζέλ και της 2ης συζύγου του Καικιλίας, κόρης τού Ρογήρου-Βερνάρδου Β΄ κόμη της Φουά.[2]
[3]
Διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία 14 ετών υπό την επιτροπεία τού Ρογήρου-Βερνάρδου Γ΄ κόμη της Φουά.[4] Ο πατέρας του είχε διαζευχθεί την 1η σύζυγό του Κονστάνς δε Μονκάδα και οι συγγενείς της τού Οίκου τού Μπεάρν είχαν εξοργιστεί. Επίσης ο Άλβαρο είχε εξεγερθεί εναντίον τού Ιακώβου Α΄ της Αραγωνίας. Οι Μπεάρν με την υποστήριξη τού βασιλιά είχαν διώξει τον Άλβαρο από την εξουσία και τώρα ήταν αντίθετοι με τη διαδοχή από τον Ερμενγκόλ Ι΄.
Με την προτροπή τού Οίκου της Φουά ο Ερμενγκόλ Ι΄ συμμετείχε το 1276 στον συνασπισμό εξεγερθέντων ενάντια στον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας (γιο τού Ιακώβου Α΄). Ως αποτέλεσμα, είδε τα εδάφη του στα χέρια των αντιπάλων του: των Μονκάδα, τού βασιλιά και των υποκομήτων της Καρδόνα. Το 1278 συνάντησε τον Πέτρο Γ΄ στο Αγραμούντ και τα έλαβε πίσω ως φέουδο.[4]
Έθεσε τον εαυτό του στην ακολουθία τού βασιλιά και ταξίδεψε μαζί του στη Σικελία το 1282 και στο Μπορντώ το επόμενο έτος. Το 1295 απεβίωσε ο Πέτρος Γ΄ και ο Ερμενγκόλ Ι΄ έγινε στενός σύντροφος και σύμβουλος των γιών του Αλφόνσου Γ΄ και Ιακώβου Β΄. Μάλιστα συνέδραμε τον πρώτο στην κατάκτηση τού βασιλείου της Μαγιόρκας.
Δεν είχε απογόνους και πριν απεβιώσει στο Καμπορρέλλς, όρισε κληρονόμο τον Αλφόνσο (Δ΄), δευτερότοκο γιο τού Ιακώβου Β΄, με τον όρο να νυμφευτεί τη μικρανιψιά του Τερέζα των Εντένσα, νόμιμο κληρονόμο του. Ήταν ο τελευταίος άρρην τού Οίκου της Καβρέρα.
Παραπομπές
Πηγές
- Barton, Thomas W. Verfasser. Victory's Shadow : Conquest and Governance in Medieval Catalonia
- Diccionario universal de historia y de geografia, p. 152. By Lucas Alaman, Manuel Orozco y Berra
- Fité i Llevot, Francesc, 1948- (1985). Reculls d'història de la Vall d'Ager. Centre d'Estudis de la Vall d'Ager.
