Το πορτογαλικό στέμμα δημιούργησε το Βασίλειο της Μπενγκέλα το 1615 για να βελτιώσει τις συνθήκες και να αναπτύξει την επιθυμητή χερσαία διαδρομή προς τη Μοζαμβίκη σε όλη την Αφρική. Ο εμπορικός σταθμός που ιδρύθηκε στην περιοχή δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των Πορτογάλων όσον αφορά τους ορυκτούς πόρους και την ποιότητα του εδάφους, έτσι ιδρύθηκε οικισμός μόνο για το εμπόριο σκλάβων, με το όνομα Εμπάκα.[3]
Σιδηρόδρομος της Μπενγκέλα (1973)
Κατά την εποχή των ιμπεριαλιστικών προσπαθειών των ευρωπαϊκών χωρών να αποκτήσουν αποικίες στην Αφρική, στα τέλη του 19ου αιώνα, η Πορτογαλία αύξησε την παρουσία της στην περιοχή προκειμένου να τις προστατεύσει από την πρόοδο της Γερμανικής Αυτοκρατορίας και άλλων κρατών. Ακόμη και πριν από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για το Κονγκό το 1884–85, όταν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις χώρισαν τις αφρικανικές αποικιακές περιοχές μεταξύ τους, η Πορτογαλία είχε ενδυναμώσει την αποικιακή της διοίκηση ήδη από το 1869 και διαίρεσε τις τρεις περιοχές της Λουάντα, της Μπενγκέλα και του Μοσάμεντες (σημερινό Ναμπίμπε).[3] Από το 1903, κατασκευάστηκε ο Σιδηρόδρομος της Μπενγκέλα συνδέοντας το λιμάνι του Λομπίτο με το Βελγικό Κονγκό, γεγονός που οδήγησε στην αυξανόμενη σημασία του λιμανιού και εμφανίστηκαν βιομηχανίες, ιδίως η επεξεργασία των ινών σιζαλανής, η οποία συνέβαλε στην ανάπτυξη της περιοχής της Μπενγκέλα.[4] Μέχρι το 1912, ο Σιδηρόδρομος της Μπενγκέλα είχε φτάσει στο Χουάμπο από το Λομπίτο και η γραμμή ολοκληρώθηκε τελικά το 1929. Κυρίως μετά το 1938, το εμπόριο καουτσούκ και ελεφαντόδοντου της πόλης της Μπενγκέλα την καθιστούσε μία «σχετικά εμπορική αποθήκη».[5]
Από τη δεκαετία του 1960, με αυξημένο ανταγωνισμό στο εμπόριο σιζαλανής παγκοσμίως, τα πλούσια αποθέματα ψαριών στην ακτή ήταν ένας από τους κύριους οικονομικούς παράγοντες της περιοχής.[4] Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 η δομή του πληθυσμού έχει αλλάξει, εν μέρει λόγω της περιφερειακής οικονομικής αναταραχής, της μαζικής μετανάστευσης των Ευρωπαίων αποίκων από την Ανγκόλα όταν έγινε ανεξάρτητη το 1975 και την εισροή πολλών εκτοπισμένων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Ανγκόλας (1975-2002). Σύμφωνα με στοιχεία του 1988, ο εκτοπισμένος πληθυσμός στην επαρχία ήταν 21.478 άτομα, τα οποία ζούσαν σε εννέα στρατόπεδα.[6]
Γεωγραφία
Η επαρχία Μπενγκέλα βρίσκεται στα δυτικά της χώρας, στις ακτές του Ατλαντικού. Συνορεύει επίσης με τις επαρχίες Κουάνζα Σουλ (στα βόρεια), Ναμίμπε (στα νοτιοδυτικά), Ουίλα (στα νοτιοανατολικά) και Χουάμπο (στα ανατολικά). Διασχίζεται από τη βορειοδυτική γραμμή ίσου γεωγραφικού πλάτους και μήκους με τρεις ζώνες: παράκτια στα 0-500 μέτρα, κεντρική στα 500-1.200 μέτρα και ανατολική με μεσαίο υψόμετρο μεγαλύτερο από 1.500 μέτρα.[5]
Δήμοι και κοινότητες
Η επαρχία της Μπενγκέλα περιέχει τις ακόλουθες κοινότητες (comunas). ταξινομημένες στους αντίστοιχους δήμους τους:[7]
