Ο Εξάκτωρ ήταν ρωμαικός και Βυζαντινός διοικητικός τίτλος στην Αίγυπτο ^[1]. Από το 309 σε παπύρους το αξίωμα εμφανίζεται ισάξιο με στρατηγό, από τον 4ο αιώνα ο Εξάκτωρ έχασε αρμοδιότητες από τον παγάρχη^[1] και σαν αξίωμα αναφέρεται ως τον 6ο αιώνα^[2].

Ο Εξάκτωρ εμφανίστηκε στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τον 1ο αιώνα^[1], που ήταν υπεύθυνος για την συλλογή των φόρων. οικονομικές υποθέσεις και την καταγραφή στο κτηματολόγιο. Στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε υφιστάμενους τους αρχιυπηρέτη, τον οξυγράφο. τον υπηρέτη, τον φρουρό, τον επίσταθμο και τον στασίζοντα^[1]. Από τον 4ο αιώνα πιστεύεται οτι ο Εξάκτωρ να αντικατέστησε το αξίωμα του στρατηγού, με δικαστικές κι άλλες αρμοδιότητεςα, αφού από τότε αναφέρεται σε παπύρους μόνο αυτό το αξίωμα^[3] και ο εξάκτωρ αναφέρεται με τις αρμοδιότητες και του στρατηγού, σε πάπυρο αναφέρεται ο Διοσκουρίδης ως στρατηγοῦ ἤτοι ἐξάκτορος.

Η θητεία του Εξάκτωρος ήταν ένα χρόνο και σε σπάνιες περιπτώσεις διετής, προϊστάμενος του ήταν ο διοικητής της επαρχίας^[4]. Αρχικά ο εξάκτωρ διοριζόνταν από τον αυτοκράτορα και από τα τέλη του 4ου αιώνα από την τοπική βουλή^[5].

• Σολωμού Ιωάννα Γεωργίου, Ο θεσμός του εξάκτορος, που διανέμεται με άδεια χρήσης: (CC BY-SA 3.0 GR), Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, 2015, ανακτήθηκε 21 Δεκεμβρίου 2018