PROFILPELAJAR.COM

Το εμβόλιο ιλαράς είναι ένα αποτελεσματικό εμβόλιο για την πρόληψη της ιλαράς.^[1] Το 85% των παιδιών ηλικίας 9 μηνών και το 95% ηλικίας 12 μηνών είναι άνοσα μετά από μία δόση του εμβολίου.^[2] Σχεδόν όλοι όσοι δεν έχουν αναπτύξει ανοσία μετά από μία μονή δόση του εμβολίου αναπτύσσουν μετά τη δεύτερη. Όταν το επίπεδο εμβολιασμού ενός πληθυσμού είναι μεγαλύτερο από 93%, συνήθως δεν επέρχεται περαιτέρω έξαρση της ιλαράς. Παρ’ όλα αυτά ενδέχεται να εμφανιστεί ξανά, αν το επίπεδο του εμβολιασμού μειωθεί. Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου διαρκεί πολλά χρόνια. Δεν είναι σαφές αν η αποτελεσματικότητά του μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Το εμβόλιο είναι δυνατόν να προλάβει την ασθένεια, ακόμα κι αν έχει χορηγηθεί λίγες μέρες μετά την έκθεση στον ιό.^[1]

Ασφάλεια

Το εμβόλιο είναι γενικά ασφαλές ακόμα και για άτομα με HIV λοίμωξη. Οι παρενέργειες είναι συνήθως ήπιες και βραχυπρόθεσμες. Στις παρενέργειες ενδέχεται να συμπεριληφθούν πόνος στο σημείο της έγχυσης ή ήπιος πυρετός. Αναφυλαξία έχει καταγραφεί σε περίπου ένα άτομο στα εκατό. Τα επίπεδα του συνδρόμου Guillian-Barre, του αυτισμού και της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου δεν φαίνεται να αυξάνονται.^[1]

Μορφή

Το εμβόλιο είναι διαθέσιμο ως μεμονωμένο σκεύασμα αλλά και σε συνδυασμό με άλλα εμβόλια, συμπεριλαμβάνοντας το εμβόλιο ερυθράς, το εμβόλιο παρωτίτιδας και το εμβόλιο ανεμοβλογιάς (δηλαδή το εμβόλιο MMR και το εμβόλιο MMRV). Το εμβόλιο, σε όλες τις διαθέσιμες μορφές του, φέρνει εξίσου καλά αποτελέσματα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει τη χορήγησή του σε ηλικία 9 μηνών σε όλες τις περιοχές του κόσμου, όπου η ασθένεια είναι συνήθης. Σε περιοχές όπου η ασθένεια είναι σπάνια, κρίνεται λογική η χορήγησή του σε ηλικία 12 μηνών. Αποτελεί ένα ζων εμβόλιο. Διατίθεται σε μορφή ξηράς σκόνης και χρειάζεται ανάδευση πριν τη χορήγησή του είτε κάτω από το δέρμα ή μέσα σε μυ. Με εξετάσεις αίματος μπορεί να επαληθευτεί, αν το εμβόλιο ήταν αποτελεσματικό.^[1]

Ιστορία, κοινωνία και πολιτισμός

Από το 2013, το 85% των παιδιών παγκοσμίως έχει λάβει το εμβόλιο.^[3] Το 2008, τουλάχιστον 192 χώρες παρείχαν δύο δόσεις του.^[1] Εισήχθη για πρώτη φορά το 1963.^[2] Ο συνδυασμός των εμβολίων ιλαράς-παρωτίτιδας-ερυθράς (MMR) διετέθη για πρώτη φορά το 1971.^[4] Το 2005, το εμβόλιο ανεμοβλογιάς προστέθηκε σ’ αυτό το τριπλό εμβόλιο, με αποτέλεσμα το τετραπλό εμβόλιο MMRV.^[5] Περιλαμβάνεται στον Κατάλογο Ουσιωδών Φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, έναν κατάλογο των σημαντικότερων φαρμακευτικών ουσιών που χρειάζονται σε ένα βασικό σύστημα υγείας.^[6] Το εμβόλιο δεν είναι πολύ ακριβό.^[1]

Αμφισβήτηση

Μη εμβολιασμένοι πληθυσμοί κινδυνεύουν σημαντικά από την ασθένεια. Τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού στη βόρεια Νιγηρία μειώθηκαν περαιτέρω στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν ριζοσπάστες κήρυκες προώθησαν μια φήμη ότι η πολιομυελίτιδα ήταν μια δυτική συνωμοσία για αποστείρωση των μουσουλμάνων, πράγμα που μπορούσε ευκολότερα να τους οδηγήσει σε μόλυνση από τον ιό HIV. Ο αριθμός των περιπτώσεων της ιλαράς αυξήθηκε σημαντικά, και εκατοντάδες παιδιά έχασαν τη ζωή τους.^[7]

Θεωρίες μιας σύνδεσης μεταξύ του εμβολίου MMR και του αυτισμού έχουν παρουσιαστεί σε ένα άρθρο του 1998, στο Βρετανικό ιατρικό περιοδικό The Lancet.^[8] Αργότερα, έρευνα από τον δημοσιογράφο Brian Deer της εφημερίδας Sunday Times αποκάλυψε πως ο επικεφαλής συγγραφέας του άρθρου, Andrew Wakefield, εξυπηρετούσε συμφέροντα και είχε παραβεί ηθικούς κώδικες.^[9] Το περιοδικό The Lancet αργότερα ανακάλεσε, και ο Wakefield κρίθηκε ένοχος από το Γενικό Ιατρικό Συμβούλιο, για σοβαρό επαγγελματικό παράπτωμα το Μάιο του 2010. Διαγράφτηκε από το ιατρικό μητρώο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούσε πλέον να ασκήσει το ιατρικό επάγγελμα στο Ηνωμένο Βασίλειο.^[10] Η έρευνά του ανακηρύχθηκε δόλια το 2011 από το περιοδικό The Lancet.^[11] Έτσι τα επιστημονικά στοιχεία δεν υποστηρίζουν την υπόθεση ότι το MMR παίζει ρόλο στην πρόκληση αυτισμού.^[12]

Τον Ιανουάριο του 2010, μια μελέτη παιδιών από την Πολωνία επιβεβαίωσε πως ο εμβολιασμός με το εμβόλιο MMR δεν αποτελούσε παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη αυτισμού. Στην πραγματικότητα, οι εμβολιασμένοι ασθενείς είχαν ελαφρώς μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν αυτισμό, παρόλο που ο μηχανισμός δράσης αυτής της ασθένειας είναι άγνωστος και το αποτέλεσμα της παραπάνω έρευνας μπορεί να ήταν τυχαίο.^[13] Η μελέτη του MMR σε σχέση με τον αυτισμό οδήγησε σε μειωμένη χρήση του εμβολίου και έτσι οι περιπτώσεις ιλαράς αυξήθηκαν δραματικά: το 2007 παρουσιάστηκαν 971 περιπτώσεις στην Αγγλία και την Ουαλία (η μεγαλύτερη άνοδος που παρουσίαστηκε ποτέ σε περιστατικά ιλαράς, δεδομένου ότι άρχισαν να τηρούνται αρχεία το 1995),^[14] ενώ το 2005 το ξέσπασμα ιλαράς στην Ιντιάνα (πολιτεία των ΗΠΑ) αποδόθηκε σε παιδιά των οποίων οι γονείς αρνήθηκαν τον εμβολιασμό.^[15]