Ελυμαΐς

Ελυμαΐς
147 π.Χ.–224
ΠρωτεύουσαΣούσα
Ίδρυση147 π.Χ.
ΓλώσσεςΕλληνιστική Κοινή και Elymaean Aramaic
Γεωγραφικές συντεταγμένες32°19′0″N 48°26′0″E
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ελυμαΐς ή Ελαμαΐς (ελληνική μορφή της αρχαιότερης ονομασίας Ελάμ) ήταν αυτόνομο κράτος του 2ου αιώνα π.Χ. έως τις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ., συχνά υποτελές στην Παρθία.

Βρίσκεται στην κορυφή του Περσικού Κόλπου στη σημερινή περιοχή του Χουζιστάν στο Ιράν (Σούσα).

Οι κάτοικοι ήταν ικανοί τοξότες και ντόπιοι της πόλης Σούσα, που βρισκόταν στα ανατολικά του εδάφους της Ελυμαΐδος. Οι περισσότεροι στο βασίλειο ήταν πιθανώς απόγονοι των αρχαίων Ελαμιτών, που κάποτε είχαν τον έλεγχο αυτής της περιοχής. Οι επαρχίες της Ελυμαΐδος ήταν η Μασσαβατική (αργότερα Μασαμπαντάν), η Κυρβιανή και η Γαβιανή[1].

Τίποτα δεν είναι γνωστό για τη γλώσσα τους, παρόλο που η ελαμιτική εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται από την Αχαιμενιδική Αυτοκρατορία 250 χρόνια πριν σχηματιστεί το βασίλειο αυτό.[2] Μια σειρά από αραμαϊκές επιγραφές έχουν ανακαλυφθεί στην Ελυμαία.[3]

Το βασίλειο επιβίωσε μέχρι την εξαφάνιση του από εισβολή των Σασανιδών στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ..

Νομίσματα

Νόμισμα του Καμνασκίρη Γ', βασιλιά των Ελυμαίων, και της συζύγου του, Ανζάζης
Νόμισμα του Ορόντη Δ' (~150 ΜΚΕ)

Τα νομίσματα στην Ελυμαΐδα απεικόνιζαν έναν βασιλιά. Δεν είναι γνωστό αν ήταν Πάρθος βασιλιάς ή τοπικός ηγέτης, καθώς τέτοιες πληροφορίες δεν έχουν αποκαλυφθεί. Τα νομίσματα αυτά βασίζονται σε ελληνικά πρότυπα δραχμών και τετράδραχμων. Η βασιλική εικόνα βασίζεται γενικά σε νομίσματα Πάρθων, συνήθως με άγκυρα με αστέρι σε μισοφέγγαρο. Το αντίστροφο έχει μια μορφή ή προτομή της Άρτεμης με κείμενο γύρω του, έναν αετό, ή συχνά μόνο επιμήκεις τελείες (αυτό οδήγησε στην υπόνοια ότι οι χαράκτες δεν γνώριζαν ελληνικά ή αντιγράφηκαν από νομίσματα των οποίων η γραφή ήταν ήδη ακατανόητη). [4]

Μια παραλλαγή της αραμαϊκής γλώσσας, η οποία ήταν πιο συντηρητική από τη σύγχρονη ύστερη παλιά ανατολική αραμαϊκή, που ομιλούνταν στην ανατολική Μεσοποταμία, έχει καταγραφεί στην Ελυμαΐδα μέχρι την άνοδο των Σασανιδών. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα αραμαϊκά ήταν ομιλούμενη γλώσσα στο βασίλειο.[5] Καταγράφονται μόνο σε νομίσματα (από τον Ορόντη Γ') και σε επιγραφές. [6]

Βασιλείς

Καμνασκιρίδες

  1. Καμνασκίρης Α' Μέγας Σωτήρ (~147 - 1445 π.Χ.)
  2. Καμνασκίρης Β' Νικηφόρος (~145- 139 π.Χ.)
  3. Οκκονάψης (~139/8 π.Χ.)
  4. Τιγραίος (~138 / 7-~133/2 π.Χ.)
  5. Δαρείος (πριν το 129 π.Χ.)
  6. Καμνασκίρης Γ' (~82 / 1-~76/5 π.Χ.) με βασίλισσα την Ανζάζη
  7. Καμνασκίρης Δ' [7] (~73/2-~46 π.Χ.)
  8. Καμνασκίρης Ε' [8] (~46-~28 π.Χ.)
  9. Καμνασκίρης ΣΤ' [9] (~28 π.Χ. - 1 μ.Χ.)
  10. Καμνασκίρης Ζ' [10] (~1-~15 μ.Χ.)
  11. Καμνασκίρης Η' [11] (~15-~25 μ.Χ.)

Αρσακίδες

Αρχίζοντας με τον Ορόντη, ένας κλάδος των Αρσακιδών ανέλαβε τη βασιλεία. [12]

  1. Ορόντης Α' (~25-50 μ.Χ.)
  2. Ορόντης Β' (~50 - 70 μ.Χ.), γιος του Ορόντη Α'
  3. Φράατης [13] (~70 - 90 μ.Χ.), γιος του Ορόντη (Α' ή Β')
  4. Ορόντης Γ' [14] (~90 - 100 μ.Χ.), γιος του Ορόντη Β'
  5. Καμνασκίρης-Ορόντης [15] (~100 - 120 μ.Χ.), γιος του Ορόντη Β'
  6. Αριοβαρζάνης (~125 μ.Χ.)
  7. Οσρόης (~125 - 130 μ.Χ.)
  8. Άγνωστος Βασιλιάς Α' (~130-140 μ.Χ.)
  9. Ορόντης Δ' [16] & Ουλπάν (~140-~160 μ.Χ.)
  10. Αβαρβάσι [17] (~160 - 170 μ.Χ.)
  11. Ορόντης Ε' [18] (~170-~180 μ.Χ.)
  12. Βολογάσης [19] (~180 - 190 μ.Χ.)
  13. Άγνωστος Βασιλιάς Β' [20] (~190 - 210 μ.Χ.)
  14. Άγνωστος Βασιλιάς Γ' [21] (~210 - 220 μ.Χ.)
  15. Ορόντης ΣΤ' [22] (~220-224 μ.Χ.)

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ Mørkholm, Otto (31 Μαΐου 1991). Early Hellenistic Coinage from the Accession of Alexander to the Peace of Apamaea (336-188 BC). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-39504-5. 
  2. ↑ G. Cameron Persepolis Treasury Tablets (1948), and R. Hallock, Persepolis Fortification Tablets (1969). See also Persepolis Fortification Archive.
  3. ↑ Gzella, H. (2008) Aramaic in the Parthian Period: The Arsacid Inscriptions. In Gzella, H. & Folmer, M.L. (Eds.) Aramaic in its Historical and Linguistic Setting. Wiesbaden. P. 107-130
  4. ↑ Coins of Elymais
  5. ↑ Gzella, Holger· Folmer, M. L. (2008). Aramaic in Its Historical and Linguistic Setting (στα Αγγλικά). Otto Harrassowitz Verlag. σελ. 112. ISBN 978-3-447-05787-5. 
  6. ↑ Šafiʿī, I. (30 December 2018). «Aramaic Traces through Coins in the Iranian World». The Oriental Studies 2018 (82): 101–122. doi:10.15407/skhodoznavstvo2018.82.101. 
  7. ↑ According to Pakzadian, 2007: Kamnaskires V, VI, VII, VIII and IX.
  8. ↑ According to Pakzadian, 2007: Kamnaskires X and XI.
  9. ↑ According to Pakzadian, 2007: Kamnaskires XII and XIII.
  10. ↑ According to Pakzadian, 2007: Kamnaskires XIV and XV.
  11. ↑ According to Pakzadian, 2007: Late Kamnaskires Successors types 1, 2 and 3.
  12. ↑ Potts 2017, σελ. 774.
  13. ↑ According to Pakzadian, 2007: Phraates I, II and III.
  14. ↑ According to Pakzadian, 2007: Orodes III and IV.
  15. ↑ According to Pakzadian, 2007: Kamnaskires-Orodes I and II.
  16. ↑ According to Pakzadian, 2007: Orodes V, VI and VII.
  17. ↑ According to Pakzadian, 2007: 1st Unknown King (A)
  18. ↑ According to Pakzadian, 2007: Unknown Kings 2nd(B), 3rd(C) and 4th(D)
  19. ↑ According to Pakzadian, 2007: Vologases I and II.
  20. ↑ According to Pakzadian, 2007: Unknown Kings 5th(E), 6th(F) and 7th(G)
  21. ↑ According to Pakzadian, 2007: Unknown Kings 8th(H) and 9th(I)
  22. ↑ According to Pakzadian, 2007: 10th Unknown King (J)

Βιβλιογραφία

  • Pakzadian, Hasan. "The Coins of Elymais", Tehran, 2007.
  • The Cambridge History of Iran (CHI), vol. 3(I), THE SELEUCID, PARTHIAN AND SASANIAN PERIODS, Cambridge University Press, 1983.
  • The Cambridge History of Iran (CHI), vol. 3(II), THE SELEUCID, PARTHIAN AND SASANIAN PERIODS, Cambridge University Press, 1983.
  • Wiesehöfer, Josef, "ANCIENT PERSIA from 550 BC to 650 AD", tr. by Azizeh Azodi, I.B.Tauris Publishers, London, 1996.
  • Potts, Daniel T., επιμ. (2017). The Oxford Handbook of Ancient Iran. Oxford University Press. σελίδες 1–1021. ISBN 9780190668662. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι