Ελισάβετ Καρλόττα της Λορραίνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Élisabeth-Charlotte de Lorraine (Γαλλικά)
Γέννηση	21  Οκτωβρίου 1700[1][2][3] Νανσύ[1]
Θάνατος	4  Μαΐου 1711[1][2][3] Λυνεβίλ[1]
Αιτία θανάτου	Ευλογιά
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Church of Saint-François-des-Cordeliers
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Θρησκευτικό τάγμα	Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Γονείς	Λεοπόλδος δούκας της Λωρραίνης[4] και Ελισάβετ Καρλόττα της Ορλεάνης[1][4]
Αδέλφια	Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας[1] Κάρολος Αλέξανδρος της Λωρραίνης[1] Λεοπόλδος Κλεμένς της Λορραίνης[1] Λουδοβίκος της Λορραίνης[1] Ελισάβετ Θηρεσία της Λορραίνης[1] Πριγκίπισσα Άννα-Καρλόττα της Λορραίνης[1]
Οικογένεια	Οίκος της Λωρραίνης[1]
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ελισάβετ Καρλόττα της Λωρραίνης (Élisabeth Charlotte Gabrièle: 21 Οκτωβρίου 1700 – 4 Μαΐου 1711^[5] ήταν Πριγκίπισσα της Λωρραίνης και η Ηγουμένη του Αββαείου του Ρεμιρμόν. Πέθανε από ευλογιά όταν ήταν δέκα ετών.

Η Ελισάβετ Καρλόττα Γαβριέλα της Λωρραίνης ήταν κόρη του Λεοπόλδου της Λωρραίνης και της Ελισάβετ Καρλόττας των Βουρβόνων, κόρης του Φιλίππου Α΄ της Ορλεάνης. Η μητέρα της ήταν μέλος του Γαλλικού οίκου των Βουρβόνων. Ήταν το δεύτερο παιδί και η πρώτη κόρη του ζευγαριού^[6], ένας μεγαλύτερος αδερφός είχε γεννηθεί τον προηγούμενο χρόνο^[6].

Ο πατέρας της, Λεοπόλδος, ήθελε η κόρη του να γίνει η ηγουμένη της αριστοκρατικής μονής στο Ρεμιρμόν. Η μονή είχε στενά συνδεθεί με το Σπίτι της Λωρραίνης, πολλές από τις ηγουμένες της οποίας ήταν μέλη της οικογένειας της Λωρραίνης. Ο πατέρας της πίεσε την τότε ηγουμένη, τη Δωροθέα Μαρία του Ζαλμ, να πιέσει τους καθηγητές στη Σορβόννη, το ιστορικό πανεπιστήμιο στο Παρίσι. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας, ο θείος της μητέρας της, επέβαλε την Ελισάβετ Καρλόττα ως κυρίαρχο της επικράτειας^[7]. Παρ' όλα αυτά, οι καθηγητές δεν απάντησαν πριν από το θάνατό της^[7].

Η πριγκίπισσα πέθανε από την ευλογιά στο Κάστρο ντε Λυνεβίλ^[6], και κόλλησε την ασθένεια στον άλλον αδερφό της, τον Λουδοβίκο και την μικρότερη αδερφή της Μαρία Γαβριέλα Καρλόττα. Τα τρία παιδιά πέθαναν με διαφορά επτά ημέρες το ένα από το άλλο. Τότε θάφτηκε στην Δουκική Κρύπτη της Εκκλησίας του Αγίου Φραγκίσκου των Κορδελιέρων της Γαλλίας.

Ο μικρότερος αδελφός της Φραγκίσκος Στέφανος, έγινε Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η μικρότερη αδελφή της, η Άννα Καρλόττα, την οποία δεν γνώρισε ποτέ, έγινε αργότερα ηγουμένη του Ρεμιρμόν. Την περίοδο του θανάτου της, η μητέρα της ήταν έγκυος στη μελλοντική Βασίλισσα της Σαρδηνίας.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Princess Élisabeth Charlotte of Lorraine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).