Η Ελένη Τοσίτσα γεννήθηκε στο Μέτσοβο της Ηπείρου το 1796.[1][2] Παντρεύτηκε τον Μιχαήλ Τοσίτσα το 1818 και μετακόμισε μαζί του πρώτα στην Αλεξάνδρεια το 1820 και μετά στην Αθήνα το 1854.[3] Κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, οργάνωσε την αγορά και την απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων από τα αιγυπτιακά σκλαβοπάζαρα.[2][4] Μετά τον θάνατο του συζύγου της το 1855, κληρονόμησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του, το οποίο έδωσε εντολή στη διαθήκη του να χρησιμοποιηθεί προς όφελος του ελληνικού κράτους.[2] Η Τοσίτσα δώρισε μεγάλα ποσά από αυτά τα χρήματα σε διάφορα σχολεία, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης ενός νέου κτιρίου για το παρθεναγωγείο της Εκπαιδευτικής Εταιρείας (γνωστό ως Τοσίτσειο),[3] και την ίδρυση παρθεναγωγείου στη γενέτειρά της, το Μέτσοβο, και στο Ορφανοτροφείο της Βασίλισσας Αμαλίας.[1][2][4][5][6]
Στις 14 Μαΐου του 1860, δώρισε ένα οικόπεδο στο Ελληνικό Δημόσιο για να παράσχει χώρο για το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, γνωστό και ως Πολυτεχνείο Αθηνών.[4] Το πανεπιστήμιο μεταφέρθηκε σε αυτήν την τοποθεσία στην οδό Πατησίων το 1871.[7] Το όνομα «Μετσόβιο» αναφέρεται στην πόλη Μέτσοβο της Ηπείρου, την πατρίδα της Ελένης Τοσίτσα και του Μιχαήλ Τοσίτσα καθώς και δύο άλλων ευεργετών, του Νικόλαου Στουρνάρα και του Γεωργίου Αβέρωφ.[7]
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο βρισκόταν αρχικά στην Αίγινα, μεταφέρθηκε στην Αθήνα όταν η πόλη έγινε πρωτεύουσα το 1834. Η κατασκευή ενός κτιρίου ξεκίνησε το 1866 αφού η Τοσίτσα δώρισε το οικόπεδο στο οποίο βρίσκεται τώρα το μουσείο, και το κτίριο άνοιξε στο κοινό το 1889.[8][9] Η οδός που εκτείνεται μεταξύ του μουσείου και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ονομάζεται πλέον οδός Τοσίτσα.[10]