Ο Γιόρις φαν Μπρέντελ (φλαμανδικά: Joris van Bredael, 1 Ιανουαρίου 1661 - περ. 1706) ήταν Φλαμανδόςζωγράφος γνωστός για τις απόψεις πόλεων και τις σκηνές μάχης που απεικόνισε.[9] Ήταν μέλος της επιφανούς οικογένειας καλλιτεχνών φαν Μπρέντελ.
Βιογραφία
Αγώνας με έλκηθρα στην αυλή του ανακτόρου Χόφμπουργκ της Βιέννης
Γεννήθηκε στην Αμβέρσα σε οικογένεια καλλιτεχνών, δεύτερος γιος του Πίτερ φαν Μπρέντελ, γνωστού καλλιτέχνη που ειδικευόταν σε σκηνές αγοράς και πανηγύρεις χωριών με φόντο ιταλικού ύφους τοπία.[10] Μητέρα του ήταν η Αν Φέλντενερ, θυγατέρα του γλύπτη Γεννάιν Φέλντενερ.[11] Δύο από τους αδελφούς του, οι Γιαν Πίτερ φαν Μπρέντελ ο πρεσβύτερος και Αλεξάντερ φαν Μπρέντελ έγιναν επίσης ζωγράφοι.[10] Ο Γιόρις εκπαιδεύτηκε από τον πατέρα του. Έγινε μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας το 1684.[9]
Εργάστηκε στην Αμβέρσα για λογαριασμό εμπόρων έργων τέχνης, όπως ο Φόρχοντ (Forchondt). Το 1690 ο Φόρχοντ απέστειλε στους αντιπροσώπους της οικογενειακής επιχείρησης στη Βιέννη έξι πίνακες του Γιόρις φαν Μπρέντελ, περιλαμβανομένων ενός αναγλύφου της Βιέννης, της κατάκτησης της Βούδας και της κατάκτησης του Γκραν.[13]
Με βάση ένα πίνακα με χειμερινή άποψη της Βιέννης, που του αποδίδεται, ορισμένες φορές γίνεται υπόθεση ότι πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα στην πόλη.[9][14]
Πολύ λίγα έργα του Γιόρις φαν Μπρέντελ έχουν διασωθεί. Είναι κυρίως γνωστός για τις σκηνές μάχης και τις απόψεις πόλεων, στις οποίες συνήθως απεικονίζεται κάποια λαϊκή εορτή ή πανήγυρις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παρόμοιας απεικόνισης είναι ο πίνακας Αγώνας με έλκηθρα στην αυλή του ανακτόρου Χόφμπουργκ της Βιέννης, ο οποίος πωλήθηκε από τον οίκο "Christie's" στις 24 Απριλίου 1998 στο Λονδίνο (παρτίδα 73). Παριστά αγώνα με έλκηθρα στις πλατείες και τους δρόμους της Βιέννης, αγαπημένη ενασχόληση των Βιεννέζων κατά τους χειμερινούς μήνες.[14]
Πίνακας που του αποδίδεται είναι και η Μάχη μεταξύ Χριστιανών και Οσμανλήδων στρατιωτών (πωλήθηκε από τον οίκο "Lempertz" στις 28 Σεπτεμβρίου 2011 στην Κολωνία, παρτίδα 8).[15] Τα μέλη της οικογένειάς του, περιλαμβανομένων και των γιων του, συχνά δημιουργούσαν παρόμοιες σκηνές μάχης, οι οποίες φαίνεται ότι ανταποκρίνονταν στη ζήτηση εκ μέρους της ευρωπαϊκής τάξεως των ευγενών, για την απεικόνιση των νικών τους απέναντι στους Τούρκους.[13][16]
