Ο Γισούλφος Β΄ και ο Γαϊδοάλδος δούκας του Τρεντ ήταν σε αντιπαράθεση με τον Αγιλούλφο ηγεμόνα των Λομβαρδών, ώσπου έκαναν ειρήνη το 602/603. Ο Γισούλφος Β΄ συμμάχησε με τους Αβάρους για να κάνει πόλεμο στην Ιστρία. Ο Γισούλφος Β΄ ενεπλάκη με την τοπική εκκλησία: οι επίσκοποι "των σχισματικών στην Ιστρία και τη Βενετία", όπως τους αποκαλεί ο Παύλος ο Διάκονος, κατέφυγαν στην προστασία του Γισούλφου Β΄. Αυτός επίσης έλαβε μέρος στην επικύρωση της διαδοχής του Κανδιδιανού στο πατριαρχείο της Ακουιλέια το 605.
Το πιο σημαντικό γεγονός της εξουσίας του συνέβη μάλλον το 611. Όταν οι Άβαροι εισέβαλαν στην Ιταλία, η περιοχή του Γισούλφου Β΄ ήταν η πρώτη που πέρασαν. Ο Γισούλφος Β΄ συγκέντρωσε έναν μεγάλο στρατό και πήγε να τους συναντήσει. Όμως οι Άβαροι είχαν μεγαλύτερη δύναμη και σύντομα υπερκέρασαν τους Λομβαρδούς. Ο Γισούλφος Β΄ απεβίωσε στη μάχη και το δουκάτο του καταλήφθηκε. Οι δύο μεγαλύτεροι γιοί του Τάσσο και Κάκκο κατάφεραν μετά να τον διαδεχθούν.
Οι δύο άλλοι γιοί του Ραδοάλδος και Γριμοάλδος κατέφυγαν στον Αρέχι Α΄ δούκα του Μπενεβέντο, συγγενούς τού Γισούλφου Β΄. Ο Αρέχις Α΄ τους υιοθέτησε και τον διαδέχθηκαν, μάλιστα ο Γριμοάλδος έγινε και ηγεμόνας των Λομβαρδών. Ο Γισούλφος Β΄ είχε δύο κόρες· ο Παύλος ο Διάκονος αναφέρει ότι παντρεύτηκαν, η μία τον ηγεμόνα των Αλαμαννών (δεν είμαστε σίγουροι ποιον) και η άλλη τον πρίγκιπα των Βαυαρών (μάλλον τον Γαριβάλδο Β΄), δεν προσδιορίζει πάντως ποια πήρε ποιόν.
