Η Συντεχνία των ζωγράφων το 1675. Αυτοπροσωπογραφία του ντε Μπράι (δεύτερος από αριστερά), και ο αδελφός του Ντιρκ ντε Μπράι όρθιος άνω δεξιά."Ο Δαβίδ και η Κιβωτός της Διαθήκης"
Ο Γιαν ντε Μπράι γεννήθηκε στο Χάαρλεμ. Σύμφωνα με τον Άρνολντ Χαουμπράκεν ήταν ο πλέον διάσημος μαθητής του πατέρα του, του αρχιτέκτονα και ποιητή Σάλομον ντε Μπράι.[10] Ο Χαουμπράκεν αποκαλεί τον Γιαν "το μαργαριτάρι στο στέμμα του Χάαρλεμ".[10] Ο Χαουμπράκεν είδε τον πίνακα του ντε Μπράι "Ο Δαβίδ και η Κιβωτός της Διαθήκης" στη συλλογή του Αρνουντ φαν Χάλεν στο Άμστερνταμ το 1697 και τον θαύμασε για τη ρεαλιστική απεικόνιση των χρωμάτων της σάρκας στον Δαβίδ, που παίζει άρπα, και στους Λευίτες πίσω του. Ο Χαουμπράκεν αναφέρει, επίσης, μερικά σχέδια του καλλιτέχνη με μαύρη και κόκκινη κιμωλία, τα οποία είδε στο Άμστερνταμ, στην οικία του Ίσαακ ντελ Κουρτ (Isaak del Court).[10]
Το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του το πέρασε στο Χάαρλεμ, όπου ήταν, επί πολλά έτη, πρύτανις στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της πόλης..[11] Ο αδελφός του, Ντιρκ ντε Μπράι ήταν ζωγράφος ανθέων, ο οποίος αργότερα έγινε μοναχός στο Χέσντονκ (Gaesdonck) κοντά στο Χοχ (Goch).[10] Ο άλλος αδελφός του, Γιόζεφ ντε Μπράι, ήταν επίσης ζωγράφος[11] Μητέρα τους ήταν η Άννα Βέστερμπεν, αδελφή του ζωγράφου Γιαν Βέστερμπεν (Jan Westerbaen) και του ποιητή Γιάκομπ Βέστερμπεν.
Ο Γιαν επέζησε της επιδημίας του λοιμού που ξέσπασε στο Χάαρλεμ το 1664. Έχασε τον πατέρα του και δύο αδέλφια του σε διάστημα ενός μήνα. Οι σύζυγοί του - Μαρία φαν Χέις, την οποία νυμφεύτηκε στις 21 Οκτωβρίου 1688[12] και Μαργκαρέτα ντε Μέγιερ, την οποία νυμφεύτηκε το 1672[13] και Βικτόρια Στάλπερτ φαν ντερ Βίλεν, την οποία νυμφεύτηκε στις 30 Ιανουαρίου 1678[12] είχαν πεθάνει πριν από αυτόν, η Βικτόρια λίγο μετά τον τοκετό του γιου τους, Γιόχαν Λούκας. Το 1689 ανακηρύχτηκε πτωχευμένος ως πολίτης του Χάαρλεμ και μετακόμισε στο Άμστερνταν, όπου και απεβίωσε, αν και τάφηκε στο Χάαρλεμ.[11]
Έργα
Στο οικογενειακό πορτρέτο, που απεικονίζει συμπόσιο του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας τη στιγμή που η Κλεοπάτρα ρίχνει το σκουλαρίκι της στο κρασί, ο Γιαν απεικονίζεται όρθιος στα αριστερά. Σε παλαιότερη παραλλαγή, οι γιοι του κοιτούν επάνω προς τον πατέρα τους, ενώ σε αυτήν τα αδέλφια του (όλα πλέον πεθαμένα πλην του Ντιρκ) κοιτούν τον Γιαν.
Ο Γιαν ντε Μπράι επηρεάστηκε από τον πατέρα του, Μπαρτολομέους ντε Μπράι και τον Φρανς Χαλς. Τα έργα του είναι κατά κύριο λόγο πορτρέτα, συχνά ομαδικά. Ειδικευόταν στις ιστορικές αλληγορίες. Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του είναι οι δύο παραλλαγές του Συμποσίου της Κλεοπάτρας, στα οποία απεικονίζεται η οικογένειά του, περιλαμβανομένου και του ίδιου. Οι πίνακες βρίσκονται ο ένας στη Βασιλική Συλλογή (1652) και ο άλλος στο Μουσείο Τέχνης Κάρριερ (Currier) (1669) του Νιου Χαμσάιρ. Η δεύτερη παραλλαγή έχει περισσότερο πάθος, καθώς οι περισσότεροι απεικονιζόμενοι είχαν πεθάνει κατά τον λοιμό του 1663-64.[14]
Βάκχος, με χαλαρές πινελιές
Η Προσκύνηση των Μάγων, τυπική εικόνα Αγίας Τράπεζας για "κρυφή" εκκλησία
_-_WGA03122.jpg)
