Το Γιαν Μάγεν[1] (ορθή προφορά Γιαν Μάιεν) είναι ηφαιστειογενές νησί της Νορβηγίας, που βρίσκεται στον Αρκτικό Ωκεανό μήκους 55 χλμ. και έκτασης 377 τ.χλμ., καλυμμένο εν μέρει από παγετώνες (σε έκταση 114,2 τ.χλμ. γύρω από το ηφαίστειο Μπέερενμπεργκ. Αποτελείται από δύο τμήματα: το μεγαλύτερο βορειοανατολικό Νορντ-Γιαν και το μικρότερο νοτιοδυτικό Σερ-Γιαν, που συνδέονται με ένα ισθμό πλάτους 2,5 χλμ. Βρίσκεται 600 χλμ. βορειοανατολικά της Ισλανδίας, 500 χλμ. ανατολικά της κεντρικής Γροιλανδίας και 1.000 χλμ. δυτικά του Βόρειου Ακρωτηρίου της Νορβηγίας. Το νησί είναι ορεινό με υψηλότερη κορυφή το ηφαίστειο Μπέερενμπεργκ στον βορρά. Στον ισθμό βρίσκονται οι δύο μεγαλύτερες λίμνες του νησιού, η Σέρλαγκουνα (Νότια Λίμνη) και η Νόρντλαγκουνα (Βόρεια Λίμνη). Μία τρίτη λίμνη ονομάζεται Ούλερενγκλαγκουνα (Λίμνη Ούλερενγκ). Διοικητικά ανήκει στη Νορβηγία. Οικονομικά δεν έχει πλουτοπαραγωγικούς πόρους και η οικονομία του στηρίζεται στην παροχή υπηρεσιών (κυρίως στον μετεωρολογικό σταθμό τον οποίο διαθέτει).
Φυσικοί πόροι
Επαναλαμβανόμενοι στροβιλισμοί δημιουργημένοι από το ηφαίστειο Μπέερενμπεργκ και τους δυτικούς ανέμους.
Το νησί Γιαν Μάγεν έχει μόνο ένα εκμεταλλεύσιμο φυσικό πόρο, τα βότσαλα από τη θέση Τρόνγκσκαρετ. Πέραν αυτού η οικονομική δραστηριότητα περιορίζεται στην παροχή υπηρεσιών στους εργαζόμενους στον τηλεπικοινωνιακό και μετεωρολογικό σταθμό της Νορβηγίας στο νησί. Το Γιαν Μάγεν διαθέτει ένα μικρό χωμάτινο αεροδρόμιο μήκους 1.585 μέτρων. Οι μήκους 124,1 χλμ. ακτές δεν έχουν λιμάνια αλλά μόνο αγκυροβόλια στα ανοικτά.
Υπάρχουν σημαντικά αλιευτικά αποθέματα και η ύπαρξη του Γιαν Μάγεν δημιουργεί γύρω του μια μεγάλη αποκλειστική οικονομική ζώνη. Μια διένεξη μεταξύ Νορβηγίας και Δανίας σχετικά με την αποκλειστική ζώνη αλιείας μεταξύ Γιαν Μάγεν και Γροιλανδίας επιλύθηκε το 1988, παραχωρώντας στη Δανία τη μεγαλύτερη έκταση κυριαρχίας. Από γεωλόγους πιθανολογείται η ύπαρξη σημαντικών κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου κάτω από τον βυθό γύρω από το Γιαν Μάγεν.
Καθεστώς
Το χιονισμένο Μπέερενμπεργκ πέρα από τους παραλιακούς λόφους
Το νησί Γιαν Μάγεν ανήκει στο Βασίλειο της Νορβηγίας. Από το 1995 διοικείται από τον περιφερειάρχη (fylkesmann) της πλησιέστερης σε αυτό περιφέρειας της βόρειας Νορβηγίας Νόρντλαντ. Εντούτοις κάποιες αρμοδιότητες επί του Γιαν Μάγεν έχουν παραχωρηθεί στον διοικητή του σταθμού του Οργανισμού Νορβηγικής Αμυντικής Μέριμνας, κλάδου των Νορβηγικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Κοινωνία
Το Ολόνκινμπιεν τον Αύγουστο
Οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού είναι το προσωπικό που εργάζεται για τις Νορβηγικές Ένοπλες Δυνάμεις και το Νορβηγικό Μετεωρολογικό Ινστιτούτο. Τον χειμώνα ζουν στο νησί 18 άτομα, αλλά ο πληθυσμός μπορεί σχεδόν να διπλασιαστεί (35) το καλοκαίρι, οπότε γίνεται η βασική συντήρηση. Το προσωπικό υπηρετεί έξι μήνες ή ένα χρόνο και αντικαθίσταται δύο φορές τον χρόνο, τον Απρίλιο και τον Οκτώβριο. Το πλήρωμα υποστήριξης, που περιλαμβάνει μηχανικούς, μάγειρες και νοσοκόμο ανήκει στο στρατιωτικό προσωπικό. Τόσο ο ραδιομεταδότης όσο και ο μετεωρολογικός σταθμός βρίσκονται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τον οικισμό Ολόνκινμπιεν, που σημαίνει "πόλη του Ολόνκιν" (προς τιμήν του εξερευνητή Γκενάντι Ολόνκιν), όπου ζει το προσωπικό.
Μεταφορές
Η μεταφορά στο νησί γίνεται με στρατιωτικά μεταφορικά αεροπλάνα C-130 της Νορβηγικής Βασιλικής Αεροπορίας, που προσγειώνονται στον χωμάτινο αεροδιάδρομο. Τα αεροπλάνα ξεκινούν από την Αεροπορική Βάση του Μπόντε οκτώ φορές τον χρόνο. Καθώς το αεροδρόμιο δεν έχει υποδομές με όργανα προσγείωσης, είναι απαραίτητη η καλή ορατότητα και δεν είναι σπάνιο τα αεροπλάνα να αναγκάζονται να επιστρέψουν στο Μπόντε (δύο ώρες μακριά) χωρίς να προσγειωθούν. Για βαρειές προμήθειες έρχονται φορτηγά πλοία το καλοκαίρι, αλλά καθώς δεν υπάρχουν λιμάνια τα πλοία πρέπει να αγκυροβολήσουν μακριά από την ακτή.
Ιστορία
Παραλία στο νησί Γιαν Μάγεν
Ανεπιβεβαίωτες "ανακαλύψεις" μιας terra nullius
Μεταξύ του πέμπτου και του ενάτου αιώνα (400-900) μ.Χ. πολυάριθμες κοινότητες μοναχών από την Ιρλανδία διέπλεαν όλο τον βόρειο Ατλαντικό με δερμάτινα σκάφη, εξερευνώντας και μερικές φορές εγκαθιστάμενοι σε μακρινά νησιά, όπου οι μοναστικές κοινότητες τους μπορούσαν να αποφεύγουν τη στενή επαφή με άλλους. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις της παρουσίας τους στις Νήσους Φερόες και την Ισλανδία πριν από την άφιξη των Βίκινγκ και τα μεσαιωνικά χρονικά, όπως το διάσημο Ταξίδι του Αγίου Μπρένταν του Ηγούμενου, μαρτυρούν το έντονο ενδιαφέρον για εξερεύνηση εκείνη την εποχή. Ένα σύγχρονο διατλαντικό ταξίδι απέδειξε την ικανότητα των παλιών θαλασσοπόρων να φτάσουν από την Ιρλανδία σε όλες τις περιοχές του Βόρειου Ατλαντικού, ακόμη και μακρύτερα από το Γιαν Μάγεν - και, δεδομένου του ευνοϊκού ανέμου, με ταχύτητα περίπου ίση με αυτή των σύγχρονων σκαφών.[2] Αν και πλήρως εφικτό, δεν υπάρχει ωστόσο άμεσο φυσικό ίχνος μεσαιωνικής αποβίβασης ή εγκατάστασης στο Γιαν Μάγεν.
Ο τόπος που ονομάζεται Svalbarð ("ψυχρή ακτή") από τους Βίκινγκ στο παλιό μεσαιωνικό Βιβλίο του Αποικισμού μπορεί να ήταν το Γιαν Μάγεν (αντί της Σπιτσβέργης, που μετονομάστηκε σε Σβάλμπαρντ από τους Νορβηγούς τα νεότερα χρόνια). Η απόσταση από την Ισλανδία έως το Svalbarð που αναφέρεται σε αυτό το βιβλίο είναι ιστιοπλοΐα δύο ημερών (με ευνοϊκούς ανέμους), συμβατή με τα 550 χλμ. περίπου έως το Γιαν Μάγεν και όχι με τουλάχιστον 1.550 χλμ. έως τη Σπιτσβέργη.[3] Ωστόσο όσο γνωστό κι αν ήταν το Γιαν Μάγεν στην Ευρώπη εκείνη την εποχή, στη συνέχεια ξεχάστηκε για μερικούς αιώνες.
Τον 17ο αιώνα υπήρξαν πολλοί ισχυρισμοί επανανακάλυψης του νησιού, που προκλήθηκαν από τον ανταγωνισμό στις περιοχές φαλαινοθηρίας της Αρκτικής και το νησί έλαβε πολλά ονόματα. Σύμφωνα με τον Tόμας Ετζ, καπετάνιο φαλαινοθηρικού των αρχών του 17ου αιώνα, που όμως ήταν συχνά ανακριβής, ο "Ουίλιαμ Χούντσον" ανακάλυψε το νησί το 1608 και του έδωσε το όνομά του. Ωστόσο ο Χούντσον θα μπορούσε να είχε έρθει μόνο με το ταξίδι του το 1607 (αν είχε κάνει μια παράλογη λοξοδρόμηση) και δεν έκανε καμία αναφορά στο ημερολόγιό του[3]. Ο Ντάγκλας Χάντερ, στο Μισό φεγγάρι (2009), αναφέρει ότι ο Χούντσον μπορεί να μην ανέφερε την υποτιθέμενη ανακάλυψη του νησιού επειδή «δεν ήθελε να προκαλέσει μια εξέγερση του πληρώματος που θα μπορούσε να είχε ξεσπάσει εκείνη την εποχή, αν οι άντρες του συνειδητοποιούσαν πού προσπαθούσε να τους πάει." Αυτό ωστόσο είναι απλή εικασία του Χάντερ και δεν υπάρχει απολύτως κανένα στοιχείο για να υποστηριχθεί ένας τέτοιος ισχυρισμός.
Σύμφωνα με τον Γουίλιαμ Σκόρσμπι (1820: σελ. 154), που αναφέρεται στη λανθασμένη πεποίθηση ότι οι Ολλανδοί είχαν ανακαλύψει το νησί το 1611, φαλαινοθήρες από το Χαλ ανακάλυψαν το νησί «περίπου την ίδια εποχή» και το ονόμασαν «Νησί της Τριάδας». Ο Μούλλερ (1874: σελ. 190-191) εξέλαβε ότι έφτασαν στο Γιαν Μάγεν το 1611 ή το 1612, πράγμα που επανέλαβαν πολλοί μεταγενέστεροι συγγραφείς. Στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν φαλαινοθήρες στο Χαλ εκείνες τις χρονιές, καθώς η πρώτη φαλαινοθηρική αποστολή από το Χαλ είχε σταλεί στο νησί μόλις το 1616 (βλ. παρακάτω). Όπως και με τους προηγούμενους ισχυρισμούς του Ετζ, δεν υπάρχει χαρτογραφική ή γραπτή απόδειξη για αυτή την υποτιθέμενη ανακάλυψη[4].
Το Γιαν Μάγεν κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής των Ολλανδικών εξερευνήσεων και ανακαλύψεων
Πρώτες επαληθευμένες ανακαλύψεις: χαρτογράφηση και ονομασία
Χάρτης του Γιαν Μάγεν κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής των Ολλανδικών εξερευνήσεων και ανακαλύψεων (περίπου 1590-1730). Αυτός είναι ένας χαρακτηριστικός χάρτης από Ολλανδούς χαρτογράφους της Χρυσής Εποχής της Ολλανδικής χαρτογραφίας.
Οι πρώτες επιβεβαιωμένες ανακαλύψεις του Γιαν Μάγεν, με τρεις ξεχωριστές αποστολές, έλαβαν χώρα το καλοκαίρι του 1614, πιθανώς μέσα σε ένα μήνα. Ο Ολλανδός Φοπ Γκέριτς, ενώ διηύθυνε μια φαλαινοθηρική επιχείρηση σταλμένος από τον Άγγλο Τζον Κλαρκ από τη Δουνκέρκη, ισχυρίστηκε (το 1631) ότι ανακάλυψε το νησί στις 28 Ιουνίου και το ονόμασε "Ισαβέλλα".[4][5][6] Τον Ιανουάριο η Noordsche Compagnie (Βόρεια Εταιρεία), στα πρότυπα της Ολλανδικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, ιδρύθηκε για να υποστηρίξει τη φαλαινοθηρία των Ολλανδών στην Αρκτική. Δύο από τα πλοία της, που χρηματοδοτήθηκαν από εμπόρους από το Άμστερνταμ και το Ενκχάιζεν, έφτασαν στο Γιαν Μάγεν τον Ιούλιο του 1614. Οι πλοίαρχοι αυτών των πλοίων - Γιαν Γιάκομπσον Μάι βαν Σχέλινκαουτ του Gouden Cath (Χρυσή Γάτα) και Γιάκομπ ντε Χάουβενερ στο Orangienboom (Πορτοκαλιά) το ονόμασαν Mr. Joris Eylant από τον Ολλανδό χαρτογράφο Γιόρις Κάρολους που ήταν στο πλοίο και χαρτογράφησε το νησί. Οι πλοίαρχοι αναγνώρισαν ότι ένα τρίτο ολλανδικό πλοίο, το Cleyn Swaentgen (Μικρός Κύκνος) με πλοίαρχο τον Γιαν Γιανς Κέρκοφ και χρηματοδότηση από τους μετόχους της Noordsche Compagnie από το Ντελφτ, είχε ήδη φτάσει στο νησί όταν έφθασαν εκείνοι. Είχαν υποθέσει ότι ο τελευταίος, ο οποίος ονόμασε το νησί Maurits Eylandt (ή Μαυρίκιος) από τον Μαυρίκιο του Νάσσαου, Πρίγκιπα της Οράγγης θα ανέφερε την ανακάλυψή του στο Ολλανδικό Κοινοβούλιο. Ωστόσο οι έμποροι από το Ντελφτ αποφάσισαν να διατηρήσουν το μυστικό της ανακάλυψης και επέστρεψαν το 1615 για φαλαινοθηρία για ίδιο όφελος. Η διένεξη που ακολούθησε διευθετήθηκε μόλις το 1617, αν και οι δύο εταιρείες είχαν εν τω μεταξύ τη δυνατότητα φαλαινοθηρίας στο Γιαν Μάγεν.[4]
Το 1615 αποβιβάσθηκε ο Άγγλος φαλαινοθήρας Ρόμπερτ Φόδερμπι. Σκεπτόμενος προφανώς ότι είχε κάνει μια νέα ανακάλυψη, ονόμασε το νησί "Νησί του Σερ Τόμας Σμιθ" και το ηφαίστειο "Μάουντ Χάκλοϊτ".[3][7] Σε χάρτη του 1634 ο Ζαν Βρολίκ μετονόμασε το νησί Ιλ ντε Ρισελιέ, γαλ. Île de Richelieu'.[8]
Το Γιαν Μάγεν πρωτοεμφανίστηκε στην έκδοση του 1620 του χάρτη της Ευρώπης του Βίλεμ Μπλάου, αρχικά εκδοθέντα από τον Κορνέλις Ντετζ το 1606. Ο Μπλάου, που ζούσε στο Άμστερνταμ, το ονόμασε "Γιαν Μάγεν" από τον πλοίαρχο Γιαν Γιάκομπσον Μάι του Gouden Cath. Ο Μπλάου έκανε τον πρώτο αναλυτικό χάρτη του νησιού στον περίφημό του άτλαντα «Zeespiegel» του 1623, καθιερώνοντας το σημερινό του όνομα.[4]
Ολλανδική φαλαινοθηρική βάση
Δρόμος κατά μήκος της δυτικής ακτής, περίπου 500 μ. από τον σταθμό.
Από το 1615 έως το 1638 το Γιαν Μάγεν χρησιμοποιήθηκε ως φαλαινοθηρική βάση από την Ολλανδική Noordsche Compagnie, που είχε το μονοπώλιο της φαλαινοθηρίας στις περιοχές της Αρκτικής από το Κοινοβούλιο το 1614. Μόνο δύο πλοία, το ένα της Noordsche Compagnie και το άλλο των εμπόρων του Ντελφτ ήταν ανοιχτά του Γιαν Μάγεν το 1615. Την επόμενη χρονιά εστάλησαν στο νησί αρκετά σκάφη. Η Noordsche Compagnie έστειλε οκτώ πλοία συνοδευόμενα από τρία πολεμικά πλοία υπό τον Γιαν Γιάκομπσον Σχρόμποπ, ενώ οι έμποροι του Ντελφτ έστειλαν πέντε πλοία υπό τον Αντριαν Ντίρκσον Λέβερσταϊν, γιο ενός από τους εμπόρους.[9] Υπήρχαν επίσης δύο πλοία από τη Δουνκέρκη, που έστειλε ο Τζον Κλαρκ, καθώς και ένα πλοίο από το Λονδίνο και ένα από το Χαλ.
Ο Χέερτγε Γιαντς, καπετάνιος του Hope από το Ενκχάιζεν, έγραψε μια καθημερινή αναφορά της εποχής. Τα πλοία χρειάστηκαν δύο εβδομάδες για να φτάσουν στο Γιαν Μάγεν στις αρχές Ιουνίου. Στις 15 Ιουνίου συνάντησαν τα δύο αγγλικά πλοία, στα οποία ο Σχρόμποπ επέτρεψε να παραμείνουν, υπό την προϋπόθεση να δώσουν τη μισή ψαριά τους στα ολλανδικά.[10] Οι ίδιοι όροι τέθηκαν στα πλοία από τη Δουνκέρκη. Στα τέλη Ιουλίου το πρώτο πλοίο έφυγε με πλήρες φορτίο φαλαινελαίου, ενώ τα υπόλοιπα έφυγαν στις αρχές Αυγούστου, μερικά γεμάτα με φαλαινέλαιο.[11]
Εκείνη τη χρονιά 200 άνδρες ζούσαν και εργάζονταν εποχιακά στο νησί σε έξι προσωρινούς φαλαινοθηρικούς σταθμούς (κατά μήκος της βορειοδυτικής ακτής). Την πρώτη δεκαετία της φαλαινοθηρίας περισσότερα από δέκα πλοία επισκέπτονταν το Γιαν Μάγεν κάθε χρόνο, ενώ τη δεύτερη περίοδο (1624 και αργότερα) στέλνονταν πέντε έως δέκα πλοία. Το 1624 χτίστηκαν δέκα ξύλινα σπίτια στο Ζούιντμπαϊ. Αυτή την περίοδο οι Ολλανδοί φαίνεται να είχαν εγκαταλείψει τους προσωρινούς σταθμούς, που αποτελούνταν από σκηνές από καραβόπανο και στοιχειώδεις φούρνους, αντικαθιστώντας τους με δύο ημιμόνιμους σταθμούς με ξύλινες αποθήκες και κατοικίες και μεγάλους φούρνους από τούβλα, έναν στο προαναφερθέν Ζούιντμπαϊ και τον άλλο στον βόρειο κόλπο. Το 1628 κατασκευάστηκαν δύο οχυρά για την προστασία των σταθμών[4]. Μεταξύ των ναυτικών που δραστηριοποιούντο στο Γιαν Μάγεν ήταν ο μεταγενέστερα ναύαρχος Μιχίλ Άντριανσον ντε Ράουτερ, που το 1633 σε ηλικία 26 ετών για πρώτη φορά ενεγράφη ως αξιωματικός στο πλοίο de Groene Leeuw (Πράσινος Λέων) και ξαναπήγε στο Γιαν Μάγεν το 1635 με το ίδιο πλοίο.
Παλιός σταυρός στον τάφο επτά Ολλανδών, με την επιγραφή "Εδώ αναπαύονται γενναίοι Ολλανδοί άνδρες"
Το 1632 η Noordsche Compagnie έδιωξε τους, απασχολούμενους στους Δανούς, Βάσκους φαλαινοθήρες από τη Σπιτσβέργη. Σε αντίποινα οι τελευταίοι έπλευσαν στο Γιαν Μάγεν, όταν οι Ολλανδοί είχαν φύγει τον χειμώνα, για να λεηλατήσουν τον ολλανδικό εξοπλισμό και να κάψουν τους οικισμούς και τους εμπορικούς σταθμούς. Ο καπετάνιος Όουτχερ Γιάκομπς από το Γκρούτεμπρεκ κλήθηκε να παραμείνει τον επόμενο χειμώνα (1633/34) στο Γιαν Μάγεν με έξι ναυτικούς για να υπερασπιστεί το νησί. Ενώ μια ομάδα με το ίδιο καθήκον επέζησε τον χειμώνα στη Σπιτσβέργη και οι επτά στο Γιαν Μάγεν πέθαναν από σκορβούτο ή τριχίνωση (από την κατανάλωση ωμού κρέατος πολικών αρκούδων) σε συνδυασμό με τις σκληρές συνθήκες.
Κατά την πρώτη φάση της φαλαινοθηρίας το αποτέλεσμα ήταν γενικά καλό, μερικές φορές εξαιρετικό. Για παράδειγμα ο Μάτις Γιάνσον Χέπστοκ έπιασε 44 φάλαινες στο Χέπστοκμπουκτα το 1619, από τις οποίες παρήγαγε 2300 βαρέλια φαλαινελαίου. Κατά τη δεύτερη φάση οι αποδόσεις ήταν πολύ χαμηλότερες. Ενώ το 1631 αποδείχθηκε μια πολύ καλή εποχή, το επόμενο έτος, λόγω του καιρού και του πάγου, πιάστηκαν μόνο οχτώ φάλαινες. Το 1633 ένδεκα πλοία κατάφεραν να πιάσουν μόλις 47 φάλαινες. ενώ ακόμα λιγότερες (42) ο ίδιος αριθμός πλοίων το 1635.[4] Η φάλαινα μυστακοκήτος κυνηγήθηκε τοπικά σχεδόν μέχρι εξαφάνισης γύρω στο 1640 (περίπου 1000 είχαν σκοτωθεί και υποστεί επεξεργασία στο νησί), οπότε το Γιαν Μάγεν εγκαταλείφθηκε και παρέμεινε ακατοίκητο για δυόμισι αιώνες.
19ος και 20ός αιώνας
Χάρτης των οικισμών του Γιαν Μάγεν
Κατά το Διεθνές Πολικό Έτος 1882-1883 η Αυστροουγγρική Αποστολή στον Βόρειο Πόλο παρέμεινε ένα έτος στο Γιαν Μάγεν. Η αποστολή πραγματοποίησε εκτεταμένη χαρτογράφηση της περιοχής, με τους χάρτες τους να έχουν τέτοια ποιότητα, που χρησιμοποιούντο μέχρι τη δεκαετία του 1950. Ο Αυστριακός πολικός σταθμός στο νησί Γιαν Μάγεν κατασκευάσθηκε και εξοπλίστηκε το 1882 πλήρως με έξοδα του Κόμη Βίλτσεκ.
Πολικές αρκούδες εμφανίζονται στο Γιαν Μάγεν,[12] αν και σε μειωμένους αριθμούς σε σύγκριση με παλαιότερες εποχές. Μεταξύ 1900 και 1920 υπήρχαν αρκετοί Νορβηγοί κυνηγοί που περνούσαν τον χειμώνα στο Γιαν Μάγεν, κυνηγώντας αρκτικές αλεπούδες καθώς και μερικές πολικές αρκούδες. Αλλά η υπερεκμετάλλευση σύντομα έκανε τα κέρδη να μειωθούν και το κυνήγι σταμάτησε. Οι πολικές αρκούδες είναι γενετικά διαφορετικές σε αυτήν την περιοχή της Αρκτικής από εκείνες που ζουν αλλού.[13]
Η Κοινωνία των Εθνών παραχώρησε στη Νορβηγία δικαιοδοσία για το νησί και το 1921 η Νορβηγία άνοιξε εκεί τον πρώτο μετεωρολογικό σταθμό.[14] Το 1926 το σύνολο του νησιού προσαρτήθηκε στη Νορβηγία, όταν ο Χόλβαρντ Ντέβολντ ήταν επικεφαλής της βάσης καιρικών παρατηρήσεων του νησιού. Στις 27 Φεβρουαρίου του 1930 το νησί έγινε Ντε γιούρε τμήμα του Βασίλειου της Νορβηγίας.
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η ηπειρωτική Νορβηγία δέχθηκε εισβολή και καταλήφθηκε από τη Γερμανία την άνοιξη του 1940. Η τετραμελής ομάδα στο Γιαν Μάγεν παρέμεινε στη θέση της και σε μια πράξη ανυπακοής άρχισε να στέλνει τις εκθέσεις της για τον καιρό στο Ηνωμένο Βασίλειο αντί της Νορβηγίας. Οι Βρετανοί έδωσαν στο Γιαν Μάγεν το κωδικό όνομα 'Island X' και προσπάθησαν να το ενισχύσουν με στρατεύματα για να αντιμετωπίσει τυχόν γερμανική επίθεση. Το νορβηγικό περιπολικό σκάφος Fridtjof Nansen προσέκρουσε στο Νανσεφλούα, έναν από τους πολλούς αχαρτογράφητους υφάλους λάβας του νησιού και το 68μελές πλήρωμα εγκατέλειψε το πλοίο και εντάχθηκε στη νορβηγική ομάδα στην ακτή. Ο Βρετανός διοικητής της αποστολής μετά την απώλεια της κανονιοφόρου αποφάσισε να εγκαταλείψει το Γιαν Μάγεν μέχρι την επόμενη άνοιξη και κάλεσε για ένα σκάφος διάσωσης. Μέσα σε λίγες μέρες ένα πλοίο έφτασε και απομάκρυνε τους τέσσερις Νορβηγούς και τις ενισχύσεις τους μετά τη διάλυση του μετεωρολογικού σταθμού για να αποφευχθεί η πτώση του στα χέρια των Γερμανών. Οι Γερμανοί προσπάθησαν να αποβιβάσουν μια μετεωρολογική ομάδα στο νησί στις 16 Νοεμβρίου 1940. Το γερμανικό πλοίο που τη μετέφερε συνετρίβη στα βράχια λίγο έξω από το Γιαν Μάγεν μετά τον εντοπισμό του με ραντάρ από ένα βρετανικό αντιτορπιλικό που περιπολούσε. Αυτό δεν ήταν τυχαίο δεδομένου ότι το γερμανικό σχέδιο είχε γίνει αντιληπτό από την αρχή από τους βρετανικούς ασύρματους σταθμούς της Υπηρεσίας Ασφάλειας Ραδιοεπικοινωνιών, που παρακολουθούσαν τις ανακοινώσεις της Άμπβερ (Γερμανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών) σχετικά με την επιχείρηση και το αντιτορπιλικό καραδοκούσε[15]. Το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος βγήκε στην ξηρά και συνελήφθη από μια αποβατική ομάδα από το αντιτορπιλικό[14].
Παραδοσιακή πινακίδα με ενδείξεις προς τον πολιτισμό στον σταθμό του Γιαν Μάγεν
Οι Σύμμαχοι επέστρεψαν στο νησί στις 10 Μαρτίου 1941, όταν το νορβηγικό πλοίο Veslekari, συνοδευόμενο από το περιπολικό σκάφος Honningsvåg, αποβίβασε στο νησί 12 Νορβηγούς μετεωρολόγους. Οι ραδιοφωνικές μεταδόσεις της ομάδας πρόδωσαν σύντομα την παρουσία τους στον Άξονα και γερμανικά αεροπλάνα από τη Νορβηγία άρχισαν να βομβαρδίζουν το Γιαν Μάγεν όποτε το επέτρεπαν οι καιρικές συνθήκες, αν και προξένησαν μικρές ζημιές. Σύντομα έφθασαν προμήθειες και ενισχύσεις, ακόμα και μερικά αντιαεροπορικά όπλα, παρέχοντας στο νησί μια φρουρά μερικών δεκάδων μετεωρολόγων και στρατιωτών. Μέσα στο 1941 η Γερμανία εγκατέλειψε την ελπίδα να εκδιώξει τους Συμμάχους από το νησί και οι συνεχείς αεροπορικές επιδρομές σταμάτησαν.
Στις 7 Αυγούστου 1942 ένα Γερμανικό Focke-Wulf Fw 200 "Condor", πιθανότατα σε αποστολή βομβαρδισμού του σταθμού, συνετρίβη λόγω της ομίχλης στην κοντινή βουνοπλαγιά του Ντανιλσενκράτερετ, με απώλεια και των εννέα μελών του πληρώματος. Το 1950 η πτώση ενός άλλου γερμανικού αεροπλάνου με τετραμελές πλήρωμα ανακαλύφθηκε στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού. Το 1943 οι Αμερικανοί εγκατέστησαν ένα σταθμό ραδιοεντοπισμού, ονόματι Ατλάντικ Σίτυ στον βορρά για τον εντοπισμό των γερμανικών βάσεων ραντάρ στη Γροιλανδία.
Μετά τον πόλεμο ο μετεωρολογικός σταθμός τοποθετήθηκε στο Ατλάντικ Σίτυ, αλλά μετακόμισε το 1949 σε νέα θέση. Το Ράδιο Γιαν Μάγεν χρησίμευσε επίσης ως σημαντικός ραδιοφωνικός σταθμός για την κυκλοφορία των πλοίων στον Αρκτικό Ωκεανό. Το 1959 το ΝΑΤΟ αποφάσισε να κατασκευάσει το δίκτυο LORAN-C στον Ατλαντικό Ωκεανό και ένας από τους πομπούς επρόκειτο να είναι στο Γιαν Μάγεν. Το 1961 οι νέες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός νέου αεροδρομίου, λειτουργούσαν.
Για κάποιο χρονικό διάστημα οι επιστήμονες αμφέβαλλαν αν μπορούσε να υπάρξει κάποια δραστηριότητα στο ηφαίστειο Μπέερενμπεργκ, αλλά το 1970 το ηφαίστειο εξερράγη και πρόσθεσε άλλα 3 χλμ. μάζας εδάφους στο νησί κατά τις τρεις έως τέσσερις εβδομάδες της δραστηριότητάς του. Έκανε περισσότερες εκρήξεις το 1973 και το 1985. Κατά τη διάρκεια μιας έκρηξης η θερμοκρασία της θάλασσας γύρω από το νησί μπορεί να αυξηθεί από ακριβώς πάνω από τους 0° στους περίπου 30° C.
Περιβάλλον
Καταφύγιο άγριας ζωής
Ένας κανονισμός που χρονολογείται από το 2010 καθιστά το νησί καταφύγιο άγριας ζωής υπό νορβηγική δικαιοδοσία[16]. Στόχος αυτού του κανονισμού είναι να εξασφαλίσει τη διατήρηση ενός παρθένου νησιού της Αρκτικής και της θαλάσσιας ζωής γύρω του, συμπεριλαμβανομένου του βυθού του ωκεανού. Οι αποβιβάσεις στο Γιαν Μάγεν μπορούν να γίνουν με πλοίο. Ωστόσο αυτό επιτρέπεται μόνο σε ένα μικρό μέρος του νησιού, το Båtvika. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμμία εμπορική αεροπορική εταιρεία που να λειτουργεί στο νησί, δεν μπορεί να φτάσει κανείς εκεί με αεροπλάνο, παρά μόνο με τσάρτερ. Η άδεια προσγείωσης πτήσης τσάρτερ πρέπει να εξασφαλιστεί εκ των προτέρων. Η άδεια διαμονής στο νησί πρέπει να λαμβάνεται εκ των προτέρων και γενικά περιορίζεται σε λίγες μέρες (ή ακόμα και ώρες). Η τοποθέτηση σκηνής ή η εγκατάσταση κατασκήνωσης απαγορεύεται. Υπάρχει ξεχωριστός κανονισμός για τη διαμονή αλλοδαπών[17]
Πανοραμική φωτογραφία της βορειοδυτικής ακτής του Γιαν Μάγεν
Το Γιαν Μάγεν αποτελείται από δύο γεωγραφικά διακριτά μέρη. Το Noρντ-Γιαν (βόρειο) έχει στρογγυλό σχήμα και κυριαρχείται από το ύψους 2.277 μ. ηφαίστειο Μπέερενμπεργκ με το μεγάλο του παγοκάλυμμα (114,2 τ.χλμ.), που μπορεί να χωριστεί σε είκοσι μεμονωμένους παγετώνες. Ο μεγαλύτερος από αυτούς είναι ο Σέρμπρεεν, με έκταση 15 τ.χλμ. και μήκος 8,7 χλμ. Το Σερ-Γιαν (νότιο) είναι στενό, συγκριτικά επίπεδο και χωρίς παγετώνες. Το υψηλότερο σημείο του είναι το Ρούντολφτοπεν στα 769 μ. Ο σταθμός και τα καταλύματα διαβίωσης βρίσκονται στο Σερ-Γιαν. Το νησί βρίσκεται στο βόρειο άκρο της ομώνυμης Μικροηπείρου. Η μικροήπειρος ήταν αρχικά μέρος της Πλάκας της Γροιλανδίας, αλλά τώρα αποτελεί μέρος της Ευρασιατικής Πλάκας.
Περιοχή Σημαντικών Πτηνών
Το νησί αναγνωρίστηκε από την BirdLife International ως Περιοχή Σημαντικών Πτηνών, επειδή είναι τόπος αναπαραγωγής για μεγάλο αριθμό θαλάσσιων πτηνών, υποστηρίζοντας 152.000-448.000 ζεύγη προστατευομένων ειδών.[18]
Κλίμα
Το Γιαν Μάγεν έχει υπερωκεάνειο πολικό κλίμα, παρόμοιο με της Γροιλανδίας και του Σβάλμπαρντ, με Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν ET. Η ισχυρή επιρροή του Ρεύματος του Κόλπου κάνει τις εποχιακές μεταβολές της θερμοκρασίας εξαιρετικά μικρές λαμβάνοντας υπόψη το γεωγραφικό πλάτος του νησιού, από 6 ° C τον Αύγουστο έως -6 ° C τον Φεβρουάριο, αλλά και το νησί πολύ συννεφιασμένο με λίγη ηλιοφάνεια ακόμη και κατά τη διάρκεια της συνεχούς πολικής ημέρας. Η βαθιά χιονοκάλυψη εμποδίζει την ανάπτυξη μόνιμα παγωμένου εδάφους παρά τη μικρή μέση ετήσια θερμοκρασία, που είναι ελαφρά χαμηλότερη του μηδενός.
Πηγή #2: The Weather Network (υγρασία),[20] World Climate data (ώρες ηλιοφάνειας)[21]
Διοίκηση
Διοικητής του Σταθμού του νησιού (Stasjonssjef) από τις 8 Απριλίου 2013 είναι ο Νορβηγός Χάλφαρντ Γιάκομπσεν (Hallvard Jacobsen).
Παραπομπές
↑Berulfsen, Bjarne (1969). Norsk Uttaleordbok (στα Νορβηγικά). Oslo: H. Aschehoug & Co (W Nygaard). σελ. 157.
↑Severin, Tim (2000), The Brendan Voyage, Random House
↑ 3,03,13,2J. M. Wordie (1922), "Jan Mayen Island", The Geographical Journal Vol 59 (3), pp. 180–194
↑ 4,04,14,24,34,44,5Louwrens Hacquebord, "The Jan Mayen Whaling Industry" in Jan Mayen Island in Scientific Focus, Stig Skreslet, editor, Springer Verlag 2004
↑
Holland, Clive (1994). Arctic Exploration and Development, c. 500 B.C. to 1915: an encyclopedia. New York: Garland.
↑Hart, S. De eerste Nederlandse tochten ter walvisvaart (1957), p. 50. Hart says it occurred in 1613.
↑Alexander King, J. N. Jennings: The Imperial College Expedition to Jan Mayen Island. The Geographical Journal, Vol. 94, No. 2 (Aug 1939), pp. 115-131
↑Michael Jones and Kenneth Olwig. 2008. Nordic Landscapes: Region and Belonging on the Northern Edge of Europe, University of Minnesota Press, (ISBN0-8166-3914-0), (ISBN978-0-8166-3914-4)
↑Hogan, C. Michael (2008). Stromberg, N, επιμ. «Polar Bear: Ursus maritimus». globaltwitcher.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2012.
↑ 14,014,1Rigge, Simon (1980), War in the Outposts, pp. 24–25. Alexandria, Virginia: Time-Life Books.
Artikel ini sebatang kara, artinya tidak ada artikel lain yang memiliki pranala balik ke halaman ini.Bantulah menambah pranala ke artikel ini dari artikel yang berhubungan atau coba peralatan pencari pranala.Tag ini diberikan pada Februari 2023. Hobah (Ibrani: חובהcode: he is deprecated ) adalah tempat alkitabiah yang hanya disebutkan dalam Kejadian 14:15. Ketika Abraham (atau Abram) menyelamatkan keponakannya bernama Lot, dengan diceritakan bahwa ia mengejar para penculiknya jauh ke utar...
Az-ZahirLingkunganNegara Arab SaudiProvinsiProvinsi MekkahKotaMekkahZona waktuUTC+3 (EAT) • Musim panas (DST)UTC+3 (EAT) Az-Zahir adalah sebuah lingkungan di kota suci Mekkah di Provinsi Mekkah, tepatnya di sebelah barat Arab Saudi. Referensi lbs MakkahSejarah Garis waktu Quraisy Kenabian Muhammad Muhammad di Makkah Penaklukan Makkah Rasyidin Umayyah Kekhalifahan Ibnu Zubair Pengepungan Makkah (683) Abbasiyah Mamluk Kairo Kesultanan Utsmaniyah Revolusi Arab Kerajaan Hijaz Kek...
Santena commune di Italia Tempat categoria:Articles mancats de coordenades Negara berdaulatItaliaRegion di ItaliaPiedmontKota metropolitan di ItaliaKota Metropolitan Turin NegaraItalia Ibu kotaSantena PendudukTotal10.441 (2023 )GeografiLuas wilayah16,2 km² [convert: unit tak dikenal]Ketinggian237 m Berbatasan denganCambiano Chieri Trofarello Villastellone Poirino SejarahSanto pelindungLaurensius Informasi tambahanKode pos10026 Zona waktuUTC+1 UTC+2 Kode telepon011 ID ISTAT001257 K...
Public Bank Berhad (Public Bank)JenisPublikIndustriPerbankan dan KeuanganDidirikan1966PendiriTan Sri Teh Hong PiowKantorpusatKuala Lumpur, MalaysiaWilayah operasiLayanan perbankan pribadi di: Malaysia Hong Kong KambojaTokohkunciTan Sri Teh Hong Piow, Ketua KelompokTun Tengku Ahmad Bafayed, CEOProdukPerbankan dan Jasa KeuanganPendapatan MYR9.560.000.000 (2007)Situs webhttp://www.publicbank.com.my/ Menara Public Bank Public Bank Berhad (MYX: 1295) adalah sebuah bank berbasis di Malaysia, didiri...
Private university in Uganda Clarke International UniversityMottoLead, Innovate, TransformTypePrivateEstablishedJanuary 1, 2008; 16 years ago (2008-01-01)ChancellorRt Rev Dr Zac D NiringiyeVice-ChancellorRose Clarke NanyongaStudents900+ (2014)LocationKampala, Uganda00°18′19″N 32°36′38″E / 0.30528°N 32.61056°E / 0.30528; 32.61056CampusUrbanWebsiteHomepageLocation in Kampala Clarke International University, formerly International Health Scie...
Untuk perang oleh Pangeran Diponegoro, lihat Perang Jawa. Perang JawaLukisan Jawa abad ke-19 menggambarkan salah satu episode Perang Tionghoa, perang yang meletus di Jawa tahun 1741-1743Tanggalc.1 Februari 1741 hingga awal 1743LokasiJawa Tengah & Jawa TimurHasil Kemenangan BelandaPihak terlibat Pasukan gabungan Tionghoa dan Jawa Kesultanan Mataram (hingga 1741) Persekutuan Dagang Hindia Timur Kesultanan Mataram (sejak 1742) Tokoh dan pemimpin Singseh (POW) Khe Pandjang Pakubuwono II...
For other uses, see Stover (disambiguation). Stover with some snow cover Stover (foreground), unharvested corn (background) Stover are the leaves and stalks of field crops, such as corn (maize), sorghum or soybean that are commonly left in a field after harvesting the grain. It is similar to straw, the residue left after any cereal grain or grass has been harvested at maturity for its seed. It can be directly grazed by cattle or dried for use as fodder. [1] Stover has attracted some a...
Parliamentary democracy era in Indonesia Indonesian Liberal Democracy era1950–1959Billboards promoting political parties for the 1955 general elections.LocationIndonesiaLeader(s)SukarnoKey events Provisional Constitution of 1950 Bandung Conference Constitutional Assembly of Indonesia 1955 Indonesian legislative election 1955 Indonesian Constitutional Assembly election Chronology Indonesian National Revolution Guided Democracy Part of a series on the History of Indonesia Timeline Prehistory ...
هذه المقالة تحتاج للمزيد من الوصلات للمقالات الأخرى للمساعدة في ترابط مقالات الموسوعة. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة وصلات إلى المقالات المتعلقة بها الموجودة في النص الحالي. (مارس 2023) شربان الإحداثيات 35°17′02″N 10°23′07″E / 35.283853°N 10.385402°E / 35.283853; 10.385402 ...
American politician (born 1979) Sheila Cherfilus-McCormickOfficial portrait, 2024Member of the U.S. House of Representativesfrom Florida's 20th districtIncumbentAssumed office January 18, 2022Preceded byAlcee Hastings Personal detailsBornSheila Cherfilus (1979-01-25) January 25, 1979 (age 45)Brooklyn, New York, U.S.Political partyDemocraticSpouse Corlie McCormick (m. 2017)Children2EducationHoward University (BA)St. Thomas University (JD)Webs...
1626–1627 painting by Rembrandt van Rijn Man in a gorget and a plumed capArtistRembrandt Year1626Mediumoil paint, oak panelDimensions40 cm (16 in) × 29.4 cm (11.6 in)CollectionThyssen-Bornemisza family Collection IdentifiersRKDimages ID: 36154[edit on Wikidata] Bust of a Man Wearing a Gorget and Plumed Beret is an oil-on-panel painting by the Dutch artist Rembrandt, dating to c. 1626–1627. It measures 39.8 by 29.4 centimetres (15.7 in × 11.6&#...
Second highest-ranking DoD official United States Deputy Secretary of DefenseSeal of the DepartmentFlag of the Deputy SecretaryIncumbentKathleen Hickssince February 8, 2021Department of DefenseOffice of the SecretaryStyleMadam Deputy Secretary (informal)The Honorable (formal)StatusChief Operating OfficerReports toSecretarySeatThe Pentagon, Arlington County, VirginiaAppointerThe Presidentwith Senate advice and consentTerm lengthNo fixed termConstituting instrument10 U.S.C. §...
Italian actor (1901–1951) Ennio CerlesiCerlesi in 1940Born(1901-01-21)21 January 1901Turin, Piedmont ItalyDied20 September 1951(1951-09-20) (aged 50)Rome, Lazio ItalyOccupationActorYears active1934–1951 (film) Ennio Cerlesi (21 January 1901 – 20 September 1951) was an Italian film actor. He played the title role in the 1937 film Doctor Antonio.[1] Cerlesi was also a leading voice actor, dubbing international films for release in Italy. He also directed the 1946 film On...
Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber: Divisi Tenggara NBA – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR Divisi Tenggara merupakan salah satu divisi yang berada di Wilayah Timur NBA. Divisi ini terdiri dari lima tim, Atlanta Hawks,...
1892–1897 Philippine revolutionary society against Spanish rule For other uses, see Katipunan (disambiguation) and KKK (disambiguation). Not to be confused with Ku Klux Klan. KatipunanKataastaasan, Kagalanggalang Katipunan ng mga Anak ng Bayan[1]Flag of the KatipunanAbbreviationKKKNicknameKatipunanPredecessorLa Liga FilipinaSuccessorDictatorial Government of the PhilippinesFormationJuly 7, 1892FoundersDeodato Arellano, Andrés Bonifacio, Valentín Díaz, Ladislao Diwa, José Dizon a...
Polish association football club Football clubRTS Widzew ŁódźFull nameRTS Widzew ŁódźNickname(s)Widzewiacy, Czerwona Armia (Red Army)Founded5 November 1910; 113 years ago (1910-11-05) as TMRF WidzewGroundStadion Miejski WidzewaCapacity18,018ChairmanMichał RydzManagerDaniel MyśliwiecLeagueEkstraklasa2023–24Ekstraklasa, 9th of 18WebsiteClub website Home colours Away colours Current season RTS Widzew Łódź (Polish pronunciation: [ˈɛr ˈtɛ ˈɛs ˈvʲidzɛf ˈ...
