Ο Καντάρ γεννήθηκε στη Βουδαπέστη, πρωτεύουσα τότε, του Βασιλείου της Ουγγαρίας, το οποίο βρισκόταν υπό την δικαιοδοσία της Αυστροουγγαρίας, εκείνη την περίοδο. Καιρό πριν, οι γονείς του τον φέρουν στη Ρόζναβα, της Σλοβακίας, μέρος του νεοσύστατου κράτους της Τσεχοσλοβακίας, όπου και μεγάλωσε.[4] Ο Καντάρ, μετά την εγκύκλια εκπαίδευσή του, ακολούθησε τη Νομική, όμως γρήγορα στράφηκε στο Κινηματογραφικό Τμήμα Κινηματογράφου της Τσεχοσλοβακίας (πιθανώς το τρίτο τέτοιο, σε όλη την Ευρώπη). Το τμήμα ήταν μέρος του σχολείου της Μπρατισλάβα, Βιομηχανίας Τεχνών.[5] Εκεί γράφτηκε το 1938 και παρακολούθησε μαθήματα από τον Σλοβάκο, γνωστό σκηνοθέτη, Κάρελ Πλίτσκα, έως ότου το τμήμα κλείσει το 1939. Μετά τις πολιτικές αναταραχές της εποχής, το χωριό, όπου γεννήθηκε, πήρε ουγγρική ονομασία και έγινε μέρος της Ουγγαρίας, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Με την εφαρμογή των αντιεβραϊκών νόμων, ο Καντάρ περιορίστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αργότερα είπε: «Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου, που συμπεριφερόμουν σαν Εβραίος: αρνήθηκα να αλλάξω και υπηρέτησε σε μία μονάδα με το κίτρινο περιβραχιόνιο και όχι με το άσπρο, το οποίο το έπαιρναν όσοι, τελικά, βαπτίστηκαν».[6]
Σκηνοθεσία
Ο Γιαν Καντάρ ξεκίνησε τη σκηνοθετική του καριέρα στη Μπρατισλάβα της Σλοβακίας, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με το ντοκιμαντέρ, Na troskách vyrastá život (1945). Μετά από αρκετά ντοκιμαντέρ, που εξέφραζαν τις απόψεις του Κομμουνιστικού Κόματος, στο οποίο και εντάχθηκε, ο Καντάρ, μετακόμισε στην Πράγα, το 1947. Κατόπιν, επέστρεψε στην Μπρατισλάβα, προσωρινώς, και έκανε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινίας το Katka, (1950). Από το 1952, ξεκίνησε μία μακρόχρονη συνεργασία με τον Έλμαρ Κλος, με ίσως μεγαλύτερο καρπό της συνεργασίας του Το μαγαζάκι της Κεντρικής Οδού, όπου και βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Τον Νοέμβριο του 1968, μετακόμισε στις ΗΠΑ[7] και έκτοτε δε συνεργάστηκε ξανά με τον Κλος. Η υπόλοιπη σκηνοθετική του καριέρα έλαβε μέρος στις ΗΠΑ και στον Καναδά, όπου σκηνοθετούσε για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Στις ΗΠΑ, απέκτησε φήμη, καθώς έγινε καθηγητής σκηνοθεσίας, στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
