Η Βόρεια Θράκη (βουλγαρικά Северна Тракия, τουρκικά Kuzey Trakya), επίσης γνωστή ως μέρος της σημερινής Βουλγαρίας σαν Βουλγαρική Θράκη,^{[εκκρεμεί παραπομπή]} αποτελεί το βόρειο και μεγαλύτερο τμήμα της ιστορικής περιοχής της Θράκης. Βρίσκεται στη νότια Βουλγαρία και περιλαμβάνει την περιοχή νότια του Αίμου και ανατολικά του ποταμού Νέστου, συνορεύοντας με την Ελλάδα και την Τουρκία στον νότο και τη Μαύρη Θάλασσα στα ανατολικά. Περιλαμβάνει τον Αντίαιμο, την Άνω Θρακική Πεδιάδα και το 90% της Ροδόπης. Το κλίμα κυμαίνεται από ηπειρωτικό έως μεταβατικό ηπειρωτικό και ορεινό. Η υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε στη Βουλγαρία σημειώθηκε εδώ: ήταν 45,2 °C στο Σάντοβο το 1916. Οι κύριοι ποταμοί της περιοχής είναι ο Έβρος και οι παραπόταμοί του. Σημαντικές ιστορικές ελληνικές πόλεις περιλαμβάνουν τη Φιλιππούπολη, τον Πύργο, την Ειρηνούπολη, τη Σήλυμνο, τη Διόσπολη, τη Στενήμαχο και τη Σευθόπολη. Η Βόρεια Θράκη έχει έκταση 42.073 τετρ. χιλιόμετρα.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία δημιούργησε την αυτόνομη επαρχία της Ανατολικής Ρωμυλίας στη Βόρεια Θράκη το 1878. Η περιοχή προσαρτήθηκε από το Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας το 1885.^[1]