Η Βούλις ή Βούλιδα ήταν παραθαλάσσια πόλη της αρχαίας Φωκίδας^[1] στον όρμο της Ζάλτσας, του αρχαίου μυχού στα βόρεια παράλια του Κορινθιακού κόλπου,χτισμένη πάνω σ΄ένα απόκρημνο βράχο περίπου 1500 μέτρα από την ακρογιαλιά. Σήμερα η περιοχή αυτή ανήκει στον Νομό Βοιωτίας και συγκεκριμένα στο Δ.δ. Αγίας Άννας του ΔήμουΛεβαδέων

Τα μόνα ιστορικά στοιχεία για την Βούλιδα είναι αυτά που αναφέρει ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας όταν την επισκέφτηκε με καράβι από την Αντίκυρα , ότι στα σύνορα της Φωκίδας με την Βοιωτία υπήρχε η πόλης Βούλιδα που πήρε το όνομα της από τον αρχηγό της αποικίας Βούλωνα. Οι δωρικής καταγωγής κάτοικοι της Βούλιδας δεν ανήκαν ούτε στο κοινό των Βοιωτών αλλά ούτε και στο κοινό των Φωκαέων, αναγκάστηκαν όμως από τον Φιλόμηλο όταν άρχισε ο τρίτος ιερός πόλεμος να συμμετάσχουν στο κοινό των Φωκέων και να πολεμήσουν κατά των Θηβαίων. Η πόλις δεν είχε αξιόλογες κατασκευές, οι κάτοικοι της ήσαν οι περισσότεροι ψαράδες οστράκων πορφύρας και βγάζουν από αυτά την βαφή πορφύρα , υπήρχαν δύο ξύλινα αγάλματα της θεάς Άρτεμης και του Διόνυσου και τιμούσαν τον Θεό Μέγιστο.

Στην περιοχή δεν έχουν γίνει ανασκαφές και δεν είναι γνωστό πότε οι κάτοικοί της την εγκατέλειψαν.

• Παυσανία « Φωκικά » 37,2. [1]
• Ευθύμιος Δάλκας « Λειβαδιά Β, Ιστορικοί περίπατοι στα Δυτικά της^{[νεκρός σύνδεσμος]}» - 1983, σελ.129 και 130.