PROFILPELAJAR.COM

Βασίλειο του Μαυροβουνίου ; Краљевина Црна Гора; Kraljevina Crna Gora ← 1910–1918 →
Εθνικός ύμνος "Ubavoj nam Crnoj Gori"; "Убавој нам Црној Гори"
Το Βασίλειο του Μαυροβουνίου το 1914
Διάρκεια	1910–1918
Γλώσσα	Σερβικά
Πρωτεύουσα	Τσέτινιε (1910–1916)
Πολίτευμα	Μοναρχία
Ηγέτης	Βασιλιάς
Θρησκεία	Ορθοδοξία
Διάδοχα κράτη (σήμερα)	Μαυροβούνιο

Το Βασίλειο του Μαυροβουνίου (Σερβικά: Краљевина Црна Гора, Kraljevina Crna Gora), ήταν μοναρχία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στη διάρκεια της περιόδου ταραχών στη Βαλκανική χερσόνησο που οδήγησαν και συνεχίστηκαν στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Από νομικής άποψης επρόκειτο για συνταγματική μοναρχία, όμως στην πραγματικότητα επρόκειτο για απόλυτη. Στις 28 Νοεμβρίου 1918, το Μαυροβούνιο ενώθηκε με το Βασίλειο της Σερβίας, ενώ τρεις ημέρες αργότερα, την 1η Δεκεμβρίου 1918, ενσωματώθηκε στο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων.

Ιστορία

Το Βασίλειο του Μαυροβουνίου ανακηρύχτηκε από τον Νικόλαο Α΄ στο Τσέτινιε, στις 28 Αυγούστου 1910. Ο Νικόλαος Α΄, ο οποίος κυβερνούσε τη χώρα ως πρίγκιπας από το 1860, εισήγαγε αριθμό εκσυγχρονιστικών μεταρρυθμίσεων στις αρχές του 20ού αιώνα, όπως η θεσμοθέτηση συντάγματος καθώς και η δημιουργία νέου εθνικού νομίσματος, του μαυροβουνίτικου πέρπερ. Το Μαυροβούνιο με μεγάλη προθυμία εισήλθε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1912, ευελπιστώντας να λάβει μέρος των τελευταίων οθωμανικών εδαφών της Ρούμελης. Αρχικά, το Μαυροβούνιο σημείωσε περαιτέρω εδαφικά κέρδη μέσω της μοιρασιάς του Σάντζακ με τη Σερβία στις 30 Μαΐου 1913. Αργότερα ωστόσο, η προσφάτως καταληφθείσα πόλη της Ισκόντρα (Skadar στα μαυροβούνικα, σημερινή Σκόδρα) υποχρεώθηκε να παραδοθεί στο νέο κράτος της Αλβανίας κατόπιν επιμονής των Μεγάλων δυνάμεων και παρά το γεγονός ότι οι Μαυροβούνιοι είχαν θυσιάσει 10.000 ψυχές στρατιωτών τους για την κατάληψη της πόλης από τις Οθωμανικές-Αλβανικές δυνάμεις του Εσάντ Πασά.

Όταν, το 1913 μετά τον πόλεμο, ξέσπασε διαμάχη μεταξύ της Σερβίας και της Βουλγαρίας, ήταν απολύτως λογικό για τον Βασιλιά Νικόλαο να ταχθεί με το μέρος της Σερβίας και, έτσι, για ακόμη μια φορά το Μαυροβούνιο εισήλθε εκ νέου σε πόλεμο, στη διάρκεια του οποίου, μάλιστα, κατάφερε να επιβραβευτεί με τη λήψη πρόσθετων εδαφικών εκτάσεων.

Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Μαυροβούνιο είχε συμμαχήσει με την Αντάντ, σύμφωνα με τη φιλική προς τους Σέρβους εξωτερική πολιτική του Νικόλαου. Από τις 15 Ιανουαρίου 1916 έως τον Οκτώβριο του 1918, τη χώρα είχε καταλάβει η Αυστροουγγαρία.

Στις 20 Ιουλίου 1917 υπεγράφη η Διακήρυξη της Κέρκυρας, εντός αυτής αναφερόταν η ένωση του Μαυροβουνίου με τη Σερβία. Στις 28 Νοεμβρίου 1918 διακηρύχτηκε η ένωση του Μαυροβουνίου με τη Σερβία. Ο Νικόλαος Α΄ ήταν ένθερμος υποστηρικτής της ένωσης με τη Σερβία, ώστε να δημιουργηθεί ένα μεγάλο σερβικό κράτος το οποίο θα περιελάμβανε όλους τους Σέρβους, όμως βρισκόταν σε αντιπαράθεση με τη βασιλική οικογένεια της Σερβίας, αναφορικά με το ποιος θα εξουσίαζε το νέο αυτό βασίλειο. Ο Νικόλαος Α΄ τελικώς απομακρύνθηκε των καθηκόντων του και εξορίστηκε.

Από νομικής πλευράς, ένα μεταγενέστερο Βασίλειο του Μαυροβουνίου υπήρχε στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στην πραγματικότητα, όμως, η συγκεκριμένη περιοχή βρισκόταν υπό ιταλικό και γερμανικό έλεγχο, ενώ δεν υπήρχε κανένας μονάρχης, με όλους τους πιθανούς υποψηφίους να μην αναλαμβάνουν, τελικώς, τα καθήκοντα της εξουσίας. Διορισμένοι από τους Ιταλούς κυβερνήτες εξουσίαζαν αυτό το κράτος-μαριονέτα από το 1941 έως το 1943, και όταν η Ιταλία συνθηκολόγησε, η περιοχή πέρασε υπό τον άμεσο έλεγχο των γερμανικών δυνάμεων. Γιουγκοσλάβοι Παρτιζάνοι υπό τον Γιόζιπ Μπροζ Τίτο την κατέλαβαν τον Δεκέμβριο του 1944, βάζοντας ένα τέλος στο υποτιθέμενο δεύτερο Βασίλειο του Μαυροβουνίου.

Κυβερνώντες

Βασιλιάς του Μαυροβουνίου (1910–1918)

Νικόλαος Α΄ του Μαυροβουνίου (1910–1918)

Διεκδικητές (1918–Σήμερα)

Πρωθυπουργοί (1910–1916)

Πρωθυπουργοί στην εξορία (1916–1922)

Έκθεση Φωτογραφιών

Το Βασίλειο του Μαυροβουνίου το 1913.
Διακήρυξη του Βασιλείου του Μαυροβουνίου, στις 28 Αυγούστου 1910.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

↑ Σύνταγμα του Πριγκιπάτου του Μαυροβουνίου, 1905, Άρθρο 40, "Παράγραφος 1: Εθνικό θρήσκευμα του Μαυροβουνίου είναι η Ορθοδοξία. Παράγραφος 2: η Εκκλησία του Μαυροβουνίου είναι Αυτοκέφαλη. Είναι ανεξάρτητη από κάθε άλλη Εκκλησία, όμως έχει κοινές αρχές με το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Παράγραφος 3: Κάθε άλλη ήδη αναγνωρισμένη θρησκεία είναι ελεύθερη να υπάρχει στο Μαυροβούνιο." [1] Αρχειοθετήθηκε 2014-10-27 στο Wayback Machine.