Οι Βαργιάδες, επίσης γνωστοί ως Βαριάδες ή Βαρυάδες, είναι ορεινό χωριό της Δωδώνης στην Ήπειρο σε υψόμετρο 760 μέτρων[1][2].
Γεωγραφία - Ιστορία
Οι Βαργιάδες βρίσκονται στο νότιο τμήμα του νομού, δίπλα στην επαρχιακή οδό Ιωαννίνων - Δερβίζιανα, ανάμεσα στα χωριά Κοπάνη (ΒΑ.) και Αχλαδιές (ΝΔ.) . Απέχουν 33 χλμ. Ν.-ΝΔ. από τη πόλη των Ιωαννίνων και 12,5 χλμ. από την εθνική οδό Άρτας - Ιωαννίνων (μέσω Λαγκιώτισσας - Κοπάνη)[3]. Ο οικισμός είναι κτισμένος στις νότιες απολήξεις του όρους Τόμαρος και το διάσελο "Προφήτης Ηλίας" μεταξύ Βαργιάδες και Αχλαδιές θεωρείται το νότιο όριο του[4].
Η ονομασία Βαρυάδες, σύμφωνα με μια τοπική εκδοχή, προέρχεται από την Αχερουσία λίμνη (ή "πύλη του Άδη") που βρίσκεται νοτιοδυτικά του χωριού και για την οποία οι κάτοικοι έλεγαν "Βαρύς ο Άδης" = Βαρυάδες[5]. Ο Ηπειρώτης λαογράφος Λαμπρίδης αναφέρει το χωριό Βαργιάδες ή Βαρυάδες, στο έργο του "Ηπειρώτικα Αγαθοεργήματα Και Ηπειρωτικά Μελετήματα" από το έτος 1308. Χαρακτηριστικό του χωριού είναι το πλήθος (10) των εκκλησιών και εξωκλησιών που υπάρχουν, οι οποίες είναι όλες συντηρημένες και λειτουργικές. Πιο σημαντική θεωρείται ο ιερός ναός Γενεσίου της Θεοτόκου, του 1750. Είναι τρίκλιτη βασιλική μετά τρούλου, η οποία στεγάζεται από δεκατέσσερις τυφλούς τρουλίσκους ή "φουρνικά" και τον κεντρικό τρούλο[6]. Στα βόρεια - βορειοδυτικά του χωριού ξεκινά η χαρακτηρισμένη ως "Άλλος βιότοπος" περιοχή του όρους Τόμαρος[7]. Κατά το 1820, υπολογίζεται πως στους Βαργιάδες ζούσαν 120 οικογένειες, ενώ επί Αλή Πασά είχε ανεγερθεί στην περιοχή κάστρο[8].
↑Κραψίτη, Βασίλη (1973). Ζώης Πάνου. Ο παραμυθιώτης οπλαρχηγός του εικοσιένα και Νέστορας των Σουλιωτών (1765-1846). Αθήναι: εκδόσεις του συλλόγου Οι φίλοι του Σουλίου. σελ. 63.
↑Μιχάλης Κοκολάκης, Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895, στο Τετράδια Εργασίας, τεύχος 18, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Αθήνα 2008, σελ. 261.
↑ 12,012,112,212,312,412,512,6Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2012). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Α΄. Αθήνα: ΤΑ ΝΕΑ. σελ. 123.