Η Βαρβάρα-Σοφία (16 Νοεμβρίου 1584 - 13 Φεβρουαρίου 1636) από τον Οίκο των Χοεντσόλερν ήταν κόρη του εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Βυρτεμβέργης. Ενήργησε ως επίτροπος του δουκάτου της Βυρτεμβέργης για τον ανήλικο γιο τους Έμπερχαρντ Γ΄ δούκα της Βυρτεμβέργης το 1631–1633.
Βιογραφία
Ήταν η δεύτερη κόρη του Ιωακείμ-Φρειδερίκου εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου και της Αικατερίνης των Χοεντσόλερν, κόρης του Ιωάννη μαργράβου του Βρανδεμβούργου-Κυστρίν.
Βιογραφία
Στις 5 Νοεμβρίου 1609 παντρεύτηκε τον Ιωάννη-Φρειδερίκο δούκα της Βυρτεμβέργης (1582–1628), τον μεγαλύτερο γιο του Φρειδερίκου Α΄ και της Σιβύλλας του Άνχαλτ. Με την ευκαιρία αυτού του γάμου ο δούκας ανακαίνισε το ανάκτορο Ούραχ στο Μπαντ Ούραχ: κτίστηκε η Χρυσή Αίθουσα, η οποία είναι σήμερα μία από τις πιο όμορφες Αναγεννησιακές αίθουσες χορού στη Γερμανία. Σύμφωνα με πληροφορίες, είχαν έναν πολύ ευτυχισμένο γάμο.
Ο σύζυγός της απεβίωσε το 1628. Το 1630 η Βαρβάρα-Σοφία ξεκίνησε μία εκτεταμένη ανακαίνιση του κάστρου Μπράκενχαϊμ, το οποίο της είχε δοθεί ως ιδιοκτησία χηρείας (wittum). Το κάστρο περιείχε μία αίθουσα τέχνης με 155 πίνακες, που τότε ήταν τη δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή στη Βυρτεμβέργη. Η αίθουσα τέχνης διατηρήθηκε καλά μέχρι το τέλος της, παρά τον Τριακονταετή Πόλεμο, που κατέστρεψε τη χώρα γύρω της. Κατά την ανακαίνιση του κάστρου, έζησε στο Σλος Κίρχαϊμ στο Κίρχαϊμ υπό το Tεκ και στη Στουτγάρδη. Δεν έζησε ποτέ στο Μπράκενχαϊμ, παρά το ότι το κάστρο, η πόλη και η περιφέρεια αποτελούσαν την ιδιοκτησία χηρείας της. Παρ' όλα αυτά θεωρήθηκε ευεργέτιδα της πόλης, λόγω της αφοσίωσής της στην πόλη κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου και των ιδρυμάτων που έφτιαξε.
Όταν ο σύζυγός της απεβίωσε, ο 14χρονος γιος της Έμπερχαρντ Γ΄ ήταν ακόμη ανήλικος, έτσι ο θείος του Λουδοβίκος-Φρειδερίκος δούκας της Βυρτεμβέργης-Moνμπελιάρ ενήργησε ως αντιβασιλιάς. Μετά το τέλος του Λουδοβίκου-Φρειδερίκου στις 26 Ιανουαρίου 1631, η αντιβασιλεία αναλήφθηκε από τη Σοφία-Βαρβάρα και τον Ιούλιο-Φρειδερίκο δούκα της Βυρτεμβέργης-Βάιλτινγκεν, με τη Σοφία-Βαρβάρα να είναι «υψηλή αντιβασίλισσα». Έτσι η Βαρβάρα-Σοφία μετακόμισε πίσω στη Στουτγάρδη το 1632 και έγινε πολιτικά ενεργή. Μετά τη μάχη του Λύτσεν στα τέλη του 1632, ο Ιούλιος-Φρειδερίκος εντάχθηκε στον πόλεμο με τη Σουηδική πλευρά. Στόχος του ήταν να απομακρύνει τα εχθρικά στρατεύματα από τη χώρα, καθώς και τους καθολικούς πρώην ιδιοκτήτες των εκκοσμικευμένων πια ιδιοκτησιών τη Εκκλησίας. Παρά τις επιτυχίες του, κατηγορήθηκε για εγωιστική συμπεριφορά. Οι σύμβουλοι και η Συνέλευση κατάφεραν να τον διώξουν από την αντιβασιλεία.
Αφότου ο αυτοκράτορας Φερδινάνδος Β΄ των Αψβούργων κήρυξε τον Έμπερχαρντ Γ΄ ενήλικο, αυτός ανέλαβε τη διακυβέρνηση στις 8 Μαΐου 1633. Έγινε μέλος του Προτεσταντικού Συνδέσμου Χάιλμπρον, ο οποίος υπέστη μία συντριπτική ήττα στη Μάχη του Νάρντλινγκεν στις 6 Σεπτεμβρίου 1634. Στη συνέχεια η Βυρτεμβέργη λεηλατήθηκε και λαφυραγωγήθηκε. Ο Έμπερχαρντ Γ΄ και όλη η Αυλή του έφυγαν βιαστικά σε εξορία στο Στρασβούργο.
Η Βαρβάρα-Σοφία απεβίωσε στο Στρασβούργο το 1636 και τάφηκε στο Στίφτσκιρχε της Στουτγάρδης.
Οικογένεια
Παντρεύτηκε τον Ιωάννη-Φρειδερίκο δούκα της Βυρτεμβέργης και είχε τα ακόλουθα παιδιά:
- Αντωνία 1613–1679.
- Έμπερχαρντ Γ΄ 1614–1674, δούκας της Βυρτεμβέργης.
- Φρειδερίκος 1615–1682, δούκας της Βυρτεμβέργης-Νόιενστατ.
- Ούλριχ 1617–1671, δούκας της Βυρτεμβέργης-Nόιενμπουργκ.
- Άννα-Ιωάννα 1619–1679.
- Σίβυλα 1620–1707, παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο-Φρειδερίκο δούκα της Βυρτεμβέργης-Moνμπελιάρ.
- Ερριέττα 1610–1623 απεβ. 13 ετών, Φρειδερίκος 1612 απεβ. νήπιο.
Παραπομπές
Βιβλιογραφικές αναφορές
- Wolfram Angerbauer: Schloss Brackenheim als Witwensitz der Herrschaft Württemberg, σε: Zeitschrift des Zabergäuvereins, vol. 1, 1980, σελ. 1-4
- Kat: Das unbekannte Altbekannte, Künstler sehen das historische Zabergäu, Brackenheim, 2004, σελ. 5
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Publications by or about Barbara Sophie of Brandenburg at VD 17
