Η Βαράγγειος Φρουρά, σύγχρονη ονομασία του Τάγματος των Βαράγγων ή Βαραγγίων ήταν μια επίλεκτη μονάδα του Βυζαντινού στρατού, από τον 9ο μέχρι τον 14ο αιώνα, τα μέλη των οποίων υπηρετούσαν ως προσωπική φρουρά των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Η σύνθεσή τους αποτελούνταν κυρίως από Γερμανικά φύλα, κυρίως Σκανδιναβούς (το Τάγμα συστάθηκε περίπου 200 χρόνια μέσα στην περίοδο των Βίκινγς) και Αγγλοσάξονες από την Αγγλία.

Η Φρουρά συστάθηκε αρχικά από τον Βασίλειο Β΄ τον Βουλγαροκτόνο το 988, μετά τον εκχριστιανισμό των Ρως από τον Βλαδίμηρο Α΄ του Κιέβου. Ο Βλαδίμηρος αφού είχε καταφέρει να σφετεριστεί την εξουσία στο Κίεβο με τη βοήθεια Βαράγγων πολεμιστών, έστειλε 6.000 άνδρες στον Βασίλειο, λόγω συμφωνίας στρατιωτικής βοήθειας.^[1][2][3]

Ο Βασίλειος Β΄ όντας δύσπιστος προς τους Βυζαντινούς φρουρούς, των οποίων η υπακοή άλλαζε συχνά με μοιραίες συνέπειες και σε συνδυασμό με την αποδεδειγμένη υπακοή των Βαράγγων, που είχαν στο παρελθόν υπηρετήσει το Βυζάντιο, οδήγησε τον αυτοκράτορα να τους προσλάβει ως την προσωπική του φρουρά. Κατά τη διάρκεια των χρόνων, νέες προσλήψεις από Σουηδία, Δανία, Νορβηγία και Ισλανδία διατήρησαν μια σκανδιναβική απόχρωση στο Τάγμα μέχρι και το τέλος του 11ου αιώνα.

Η σορός του Λέοντος Ε' μεταφέρεται από το παλάτι. Η μινιατούρα του 13ου αιώνα δείχνει αναχρονιστικά τους αυτοκρατορικούς φρουρούς οπλισμένους με πέλεκεις, εμπνευσμένη από τους Βαράγγους

Απεικόνιση που δείχνει μια γυναίκα από το Θέμα Θρακησίων να σκοτώνει έναν Βάραγγο που επιχείρησε να τη βιάσει. Μετέπειτα οι σύντροφοί του, της δίνουν τα υπάρχοντά του^[4]

Από το 911, οι Βάραγγοι αναφέρονται ως μισθοφόροι πολεμιστές των Βυζαντινών. Περίπου 700 Βάραγγοι υπηρετούσαν μαζί με Δαλματούς ως πεζοναύτες στο Βυζαντινό ναυτικό και στις εκστρατείες εναντίον του μουσουλμανικού εμιράτου της Κρήτης το 902 και ως δύναμη 629 ανδρών που γύρισαν στην Κρήτη το 949 με τον Κωνσταντίνο τον Πορφυρογέννητο. Μια μονάδα από 415 Βαράγγους πήρε μέρος στην Ιταλική εκστρατεία του 936. Είναι καταγεγραμμένο επίσης ότι ανάμεσα στους άνδρες που πολέμησαν κατά των Αράβων στη Συρία το 955, βρίσκονταν και Βάραγγοι. Εκείνη την περίοδο οι Βάραγγοι μισθοφόροι υπήρχαν στη Μεγάλη Εταιρεία.

Το 988 ο Βασίλειος Β΄, ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από τον Βλαδίμηρο Α΄ του Κιέβου για να υπερασπιστεί τον θρόνο του. Σύμφωνα με τη συνθήκη που είχε υπογράψει ο πατέρας του μετά την πολιορκία του Δορόστολο το 971, ο Βλαδίμηρος έστειλε 6000 άνδρες στον Βασίλειο. Σε αντάλλαγμα ο Βλαδίμηρος πήρε την αδερφή του Βασιλείου, Άννα την Πορφυρογέννητη, για σύζυγο. Το χέρι της Άννας θεωρήθηκε τόσο μεγάλο έπαθλο, που ο Βλαδίμηρος έγινε χριστιανός για να την παντρευτεί και οδήγησε στον εκχριστιανισμό των Ρως.

Υπάρχει μεγάλος αριθμός από ρουνικές λίθους σε όλη τη Σκανδιναβική χερσόνησο. Πολλές χρονολογούνται στην περίοδο των Βίκινγς, αλλά υπάρχουν και αρκετές που σχετίζονται με το Τάγμα των Βαράγγων. Αυτές οι ρουνικές λίθοι των Βαράγγων κατασκευάστηκαν ως μνημείο για πολλούς πολεμιστές που σκοτώθηκαν ενώ βρίσκονταν σε αποστολές και ταξίδια τους στην Ελλάδα και στην Ανατολή (σημερινή Ουκρανία και Ρωσία) καθώς και στη Μέση Ανατολή.

• 
  Μια επιγραφή σε ρουνική γραφή στην Αγία Σοφία, πιθανότατα από μέλος του Τάγματος των Βαράγγων
• 
  Βυζαντινός σταυρός σε ρουνική λίθο
• 
  Χάρτης με τις τοποθεσίες των ρουνικών λίθων των Βαράγγων.

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Βαράγγειος Φρουρά

• English Refugees in the Byzantine Armed Forces: The Varangian Guard and Anglo-Saxon Ethnic Consciousness by Nicholas C.J. Pappas for De Re Militari.org