Ως Βαλεντινιανισμός εννοείται θρησκευτικό κίνημα στα συμφραζόμενα του Γνωστικισμού. Ονομάστηκε έτσι από τον γνωστικό Βαλεντίνο, που έζησε κατά τον 2ο αιώνα και εγκατέλειψε την ορθοδοξία για τον γνωστικισμό. Το δόγμα του ονομάστηκε Βαλεντινιανισμός και διαδόθηκε ταχύτατα μετά τον θάνατό του και πέραν της Ρώμης στην Αίγυπτο. Μέσω της Αιγύπτου πέρασε στη Μικρά Ασία, τη Συρία και τη ΒΔ Αφρική[1]. Αργότερα το κίνημα του Βαλεντινιανισμού διασπάστηκε σε δύο σχολές σκέψης, την ανατολική και τη δυτική και παρέμεινε ενεργό έως τον 4ο αιώνα, όταν η ρωμαϊκή αυτοκρατορία θεσμοποίησε τον χριστιανισμό ως κρατική θρησκεία.[2] Τα περισσότερα στοιχεία μας για τον Βαλεντινιανισμό αντλούνται από την κριτική του Ειρηναίου που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το συγκεκριμένο γνωστικό κίνημα[3].
Παραπομπές-σημειώσεις
- ↑ Green Henry A. 1985, σ. 244.
- ↑ Green Henry A. 1985, σ. 245.
- ↑ Wilson, R. McL. 1980, 133.
Βιβλιογραφία
- Green, Henry A. 1985, The Economic and Social Origins of Gnosticism, Scholars Press, Atlanta, ISBN 978-0891308430
- Wilson, Robert McLachlan 1958, The Gnostic Problem, A.R. Mowbray & Co. Limited, London, ISBN 978-0404161934
Εξωτερικοί σύνδεσμοι