Ο Αυτοκράτορας Γκο-Σάι (後西天皇, Go-Sai-tennō, January 1, 1638 – March 22, 1685), επίσης γνωστός ως Nαγκαχίτο ή Γκο-Τζούνα ή Γκο-Σαΐιν (後西院天皇, Go-Saiin-tennō), ήταν ο 111ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας,[1] σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής.[2]
Η βασιλεία του Γκο-Σάι διήρκεσε τα έτη από το 1655 έως το 1663. [3]
Αυτός ο ηγεμόνας του 17ου αι. πήρε το όνομά του από τον Αυτοκράτορα Τζούνα του 9ου αι. Το go- (後), μεταφράζεται ως μεταγενέστερος, και έτσι θα μπορούσε να είχε ονομαστεί ο "Μεταγενέστερος αυτοκράτορας Τζούνα". Ο Αυτοκράτορας Γκο-Τζούνα δεν μπορούσε να περάσει τον θρόνο στους απογόνους του. Για το λόγο αυτό, ήταν γνωστός ως αυτοκράτορας Γκο-Σαΐιν, μετά από ένα εναλλακτικό όνομα του Αυτοκράτορα Τζούνα, ο οποίος είχε αντιμετωπίσει και βρει έναν συμβιβασμό σε παρόμοιο ζήτημα. Αυτός ο Αυτοκράτορας ονομαζόταν επίσης "Αυτοκράτορας του Δυτικού Ανακτόρου". Η ιαπωνική λέξη go επίσης μεταφράζεται ως ο δεύτερος, και έτσι, αυτός ο Αυτοκράτορας μπορεί να αναφέρεται ως "Τζούνα Β΄". Κατά τη διάρκεια της εποχής Mέιτζι, το όνομα έγινε απλώς Γκο-Σάι.
Καταγωγή και οικογένεια
Πριν από την άνοδο του Γκο-Σάι στον Θρόνο των Χρυσανθέμων, το προσωπικό του όνομα (imina) ήταν Nαγκαχίτο [4] ή Γιοσιχίτo [3] και ο προ της ανάρρησής του τίτλος ήταν Χιντε-νo-μίγια ή Moμοζόνo-νo-μίγια. [2]
Η αυτοκρατορική οικογένεια του Αυτοκράτορα Γκο-Σάι ζούσε μαζί του στο Ντάιρι του ανακτόρου Χεϊάν. Αυτή η οικογένεια περιελάμβανε τουλάχιστον 16 γιους και 17 κόρες, από τις οποίες καμιά δεν θα ανέβαινε στο θρόνο. [5]
Γεγονότα της ζωής του Γκο-Σάι
Ο Nαγκαχίτo-σιννό έγινε Αυτοκράτορας, όταν απεβίωσε ο Αυτοκράτορας-αδελφός του. Αυτός ο θάνατος άφησε τον θρόνο κενό και η διαδοχή (senso) παρελήφθη από τον νέο μονάρχη. Λίγο αργότερα, ο Αυτοκράτορας Γκο-Σάι θεωρείται ότι ανήλθε στον θρόνο (sokui). [6] Τα γεγονότα κατά τη διάρκεια της ζωής του ρίχνουν φως στη βασιλεία του. Τα χρόνια της βασιλείας του Γκο-Σάιi αντιστοιχούν σε μία περίοδο, κατά την οποία ο Toκουγκάβα λατσούνα ήταν ο ηγέτης στην κορυφή του σογκουνάτου των Toκουγκάβα.
Ο Γκο-Σάι νυμφεύτηκε την κόρη του πρώτου τακαμάτσου-νο-μίγια Γιοσιχίτο και τον διαδέχθηκε ως δεύτερος τακαμάτσου-νo-μίγια. Στη συνέχεια, αυτός ο αυτοκρατορικός πρίγκιπας έγινε Αυτοκράτορας ως προσωρινό μέτρο, έως ότου ο μικρότερος αδελφός του, αυτοκρατορικός πρίγκιπας Σατοχίτo ενηλικιωθεί.
Αφού παραιτήθηκε από το θρόνο, ο Γκο-Σάι ασχολήθηκε με τη συγραφή και άφησε πίσω του πολλά βιβλία, συμπεριλαμβανομένης της «Συλλογής Νερού και Ήλιου» (Σουινιτσισού, 水日集). Ήταν ταλαντούχος στα ποιήματα 5 στίχων (waka). και είχε βαθιά κατανόηση των κλασικών.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, λόγω των μεγάλων πυρκαγιών στο Μεγάλο Ιερό της Ίσε, το Κάστρο της Οσάκα και το Αυτοκρατορικό Ανάκτορο, μεταξύ άλλων, τη Μεγάλη Πυρκαγιά Μεϊρέκι, τους σεισμούς στην περιοχή και λόγω των επαναλαμβανόμενων πλημμυρών, πολλοί άνθρωποι κατηγόρησαν τον Αυτοκράτορα, λέγοντας ότι δεν είχε ηθική αρετή.
↑Titsingh, p. 413. A distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Go-Toba, and Fushimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami – see Varley, H. Paul. (1980).Jinnō Shōtōki, p. 44.
Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran ; ou, Annales des empereurs du Japon . Παρίσι: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
