Ο Αρσαβήρ (από το αρμενικόΑρσαβίρ), ήταν Βυζαντινός ευγενής ο οποίος επιχείρησε ανεπιτυχώς να σφετεριστεί τον βυζαντινό αυτοκρατορικό θρόνο το 808.
Βιογραφία
Ο Αρσαβήρ ήταν ευγενής αρμενικής καταγωγής, ο οποίος κατείχε το αξίωμα του πατρικίου, καθώς και υπηρέτησε ως κοιαίστωρ του Αυτοκράτορα Νικηφόρου Α΄ Λογοθέτη (βασίλευσε μεταξύ 802-811). Τον Φεβρουάριο του 808, μια ομάδα κοσμικών και κληρικών αξιωματούχων, οι οποίοι ήσαν δυσαρεστημένοι με την διακυβέρνηση του Νικηφόρου, σχεδίασαν συνωμοσία και ανακήρυξαν τον Αρσαβήρ ως αυτοκράτορα.[1][2][3] Ο Νικηφόρος, ωστόσο, ανακάλυψε την συνωμοσία και προχώρησε στη σύλληψη των συμμετεχόντων, οι οποίοι ξυλοκοπήθηκαν, οι περιουσίες τους κατασχέθηκαν, ενώ τελικώς στάλθηκαν σε εξορία. Ο ίδιος ο Αρσαβήρ κουρεύτηκε και στάλθηκε σε εξορία σε μοναστήρι στη Βιθυνία. Ο κόρη του Αρσαβήρ, Θεοδοσία, ήταν νυμφευμένη με τον μέλλοντα Αυτοκράτορα Λέοντα Ε΄ τον Αρμένιο (βασίλευσε μεταξύ 813-820).[1][2] Ο Λέων, τότε στρατηγός και χαίρων της εμπιστοσύνης του Νικηφόρου, εστάλη σε εξορία για ορισμένο διάστημα, πιθανώς λόγω της συγκεκριμένης συγγένειάς του με τον Αρσαβήρ.[4]