Βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στην Αρμενία στις 2 Απριλίου 2017. Ήταν οι πρώτες εκλογές έπειτα από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος του 2015 με το οποίο εγκρίθηκαν μεταρρυθμίσεις στο σύνταγμα της χώρας, η οποία έγινε Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν η νίκη για το κυβερνών Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Αρμενίας, το οποίο κέρδισε τις 58 από τις συνολικά 105 έδρες στην Εθνοσυνέλευση.[1]
Εκλογικό σύστημα
Κατά την περίοδο των προηγούμενων εκλογών του 2012 η Εθνοσυνέλευση αποτελείτο από 131 βουλευτές, από τους οποίους οι 41 εκλέγονταν σε πολυεδρικές περιφέρειες με το πλειοψηφικό σύστημα και η 90 με αναλογική εκπροσώπηση σε μία μονοεδρική πανεθνική περιφέρεια και απαιτούμενο ποσοστό για να εκλεγούν το 5%.[2]
Ωστόσο, έπειτα από το δημοψήφισμα που διενεργήθηκε τον Δεκέμβριο του 2015 εγκρίθηκαν συνταγματικές τροποποιήσεις και μειώθηκε ο αριθμός των εδρών στην Εθνοσυνέλευση σε 101, οι οποίες θα αναδεικνύονταν πλέον με λίστες κομμάτων και με αναλογική. Οι έδρες θα κατανέμονταν με τη μέθοδο Ντ' Οντ και το όριο του 5% για τα κόμματα και 7% για τους πολυκομματικούς συνασπισμούς προκειμένου να εκλεγούν στο κοινοβούλιο.[3][4]
Το ψηφοδέλτιο αποφασίστηκε να αποτελείται από δύο μέρη: στο ένα αναγράφηκαν τα ονόματα των υποψηφίων σε κλειστή λίστα για ένα κόμμα σε εθνικό επίπεδο και στο άλλο μέρος, σε ανοικτή λίστα, οι υποψήφιοι για την εκλογική περιφέρεια στην οποία ψηφίζει ο ψηφοφόρος. Οι ψηφοφόροι θα έδειχναν την εκλογική τους προτίμηση σε ένα κόμμα σε εθνικό επίπεδο και επίσης μπορούσαν να δώσουν σταυρό προτίμησης σε οποιονδήποτε από τους υποψήφιους του ίδιου κόμματος σε μία λίστα περιφέρειας.[4] Η κατανομή των εδρών στα κόμματα γίνεται με το ποσοστό των ψήφων που συγκέντρωσαν σε εθνικό επίπεδο, με τις μισές να περιέρχονται σε εκείνους στην εθνική λίστα και τις άλλες μισές στους πλειοψηφήσαντες στις λίστες των περιφερειών.[4] Οι 4 έδρες προορίζονται για τις εθνικές μειονότητες (Ασσύριοι, Κούρδοι, Ρώσοι και Γιαζίντι). με τα κόμματα να διαθέτουν ξεχωριστές λίστες για τις 4 μειονότητες.[4] Σε μία λίστα κόμματος δεν επετράπη να συμπεριληφθούν πάνω από το 70% των αντιπροσώπων από το ίδιο φύλο και σε μία πανεθνική λίστα δεν επετράπη να βρίσκονται 4 συνεχόμενα μέλη του ίδιου φύλου.
Στην περίπτωση που ένα κόμμα συγκέντρωνε τις περισσότερες ψήφους αλλά λιγότερο από το 54% των εδρών, θα κέρδιζε επιπλέον έδρες προκειμένου να συμπληρώσει το 54% του συνόλου. Εάν ένα κόμμα κέρδιζε τα δύο τρίτα των εδρών, τα ηττημένα κόμματα θα είχαν επιπλέον έδρες μειώνοντας στα 2/3 το ποσοστό των εδρών για το κερδισμένο κόμμα. Σε περίπτωση που ένα κόμμα αποτύγχανε να σχηματίσει κυβέρνηση εντός έξι ημερών μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων, θα έπρεπε να διεξαχθεί ένας τελικός γύρος ανάμεσα στα δύο πρώτα κόμματα εντός 28 ημερών. Το κόμμα που θα κέρδιζε τον τελικό γύρο θα είχε την πλειοψηφία του 54% κερδίζοντας επιπλέον έδρες, διατηρώντας παράλληλα τις έδρες του που κατέλαβε στον πρώτο γύρο.[4]
Διεξαγωγή
Ο ΟΑΣΕ επέκρινε τις εκλογές, επισημαίνοντας ότι επισκιάστηκαν από εξαγορά ψήφων και από την πίεση στους πολιτικούς υπαλλήλους και εργαζόμενους σε ιδιωτικές εταιρείες.[5] Ο οργανισμός Διεθνής Διαφάνεια και άλλοι οργανισμοί, επιβεβαίωσαν περιπτώσεις δωροδοκιών για ψήφους.[6]
Για πρώτη φορά στις αρμενικές εκλογές, χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα ταυτοποίησης των ψηφοφόρων. Την ημέρα της ψηφοφορίας, όλοι όσοι ψήφισαν εξακρίβωσαν την ταυτότητά τους με ειδικές συσκευές (VADs), οι οποίες περιείχαν ένα ηλεκτρονικό αντίγραφο της λίστας. Επίσης, τα δακτυλικά τους αποτυπώματα σαρώθηκαν και η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή δήλωσε ότι θα διενεργούσε ελέγχους διασταύρωσης των στοιχείων προκειμένου να αναγνωρίσει πιθανές περιπτώσεις διπλοψηφίας ή και πολυψηφίας, αν καταγγελλόταν κάτι τέτοιο.[7] Η εισαγωγή της τεχνολογίας έτυχε της υποστήριξης από την αντιπολίτευση και τις κοινωνικές ομάδες των πολιτών.[8]
Τον Φεβρουάριο του 2017 οι νέες συσκευές ελέγχθηκαν από την Κεντρική Εκλογική Επιτροπή.[9][10] Σύμφωνα με τις τελικές ανακοινώσεις των Διεθνών Αποστολών Εποπτείας Εκλογών (IEOM), "η λειτουργία των VADs ήταν αποτελεσματική και δεν σημειώθηκαν σημαντικά προβλήματα."[7] Σε 9 περιπτώσεις που καταγράφηκαν από τα μηχανήματα, οι ψηφοφόροι αποπειράθηκαν να ψηφίσουν περισσότερες από μία φορά.[11]
Αποτελέσματα
Κόμμα
|
Ψήφοι
|
%
|
Έδρες
|
+/–
|
|
Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Αρμενίας |
771.247 |
49,17 |
58 |
–11
|
|
Συνασπισμός Τσαρουκιάν |
428.965 |
27,35 |
31 |
–2
|
|
Συνασπισμός Δρόμος προς τα Έξω
|
122.049 |
7,78 |
9 |
Νέο
|
|
Αρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία |
103.173 |
6,58 |
7 |
+2
|
|
Αρμενική Αναγέννηση |
58.277 |
3,72 |
0 |
–6
|
|
Συνασπισμός ORO (Οχανιάν-Raffi-Οσκανιάν) |
32.504 |
2,07 |
0 |
–5
|
|
Συνασπισμός ANC–PPA |
25.975 |
1,66 |
0 |
–7
|
|
Ελεύθεροι Δημοκράτες |
14.746 |
0,94 |
0 |
Νέο
|
|
Αρμενικό Κομμουνιστικό Κόμμα |
11.745 |
0,75 |
0 |
0
|
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια |
6.701 |
– |
– |
–
|
Σύνολο |
1.575.382 |
100 |
105 |
–26
|
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/προσέλευση |
2.588.590 |
60,86 |
– |
–
|
Πηγή: CEC Panorama
|
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι