Ο αργυροδίτης (argyrodite) είναι σπάνιο θειούχο ορυκτό του αργύρου (Ag) και του γερμανίου (Ge) και έχει χημικό τύπο Ag8GeS6. Ανακαλύφθηκε στο ορυχείο αργύρου Χίμμελσφουρστ του Φράιμπεργκ της Σαξωνίας (Γερμανία) και περιγράφηκε από τον Βάισμπαχ το 1886[1]. Την ίδια χρονιά ανακαλύφθηκε στο ορυκτό και το χημικό στοιχείο γερμάνιο από τον Γερμανό χημικό Κλέμενς Βίνκλερ. Το ορυκτό δεν αποτελεί μετάλλευμα γερμανίου λόγω της σπανιότητάς του και εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι επαρκείς οι ποσότητες Ge που εξάγονται από τα μεταλλεύματα ψευδαργύρου και τα κατάλοιπα της καύσης του άνθρακα. Το ορυκτό πήρε το όνομά του από την αρχαία ελληνική λέξη "ἀργυρώδης" που σημαίνει "πλούσιος σε ασήμι"[2].
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Ο αργυροδίτης είναι γκριζόμαυρο, αδιαφανές, μη φθορίζον, μη μαγνητικό ορυκτό με πυκνότητα που μετρήθηκε πειραματικά 6,29 g/cm3 και υπολογίστηκε θεωρητικά σε 6,32 g/cm3. Κρυσταλλώνεται στο ορθορομβικό σύστημα με μορφολογία ψευδοοκταεδρική, δωδεκαεδρική, κυβική ή σε συνδυασμούς των προηγουμένων κρυστάλλων έως 18 cm[3][4]. Μαζί με τον πουτζίτη, Cu4,7Ag3,3)GeS6, ανήκει στην "ομάδα ορυκτών του αργυροδίτη" που έχουν γενικό τύπο Αm+(12-n-y)/mBn+X6-yYy όπου Α = Ag+, Cu+, Cd2+ κ.ά., B = Ga3+, Si4+, Ge4+, Sn4+, P5+ κ.ά., X = S, Se, Te και Υ = Cl, Br, I[5].
Με βάση τον χημικό του τύπο, ο αργυροδίτης θεωρητικά περιέχει 76,51 % άργυρο (Ag), 6,44 % γερμάνιο (Ge) και 17,05 % θείο (S). Η πραγματική του όμως σύσταση εξαρτάται από την περιοχή προέλευσης και τις προσμίξεις που περιέχονται. Έτσι, αργυροδίτης π.χ. από την περιοχή Chocaya της Βολιβίας περιέχει αντιμόνιο και ίχνη κασσιτέρου, ενώ από την περιοχή Aullagas επίσης της Βολιβίας περιέχει επιπλέον και σίδηρο.[3]
Το ορυκτό σχηματίζεται σε διάφορες γεωλογικές συνθήκες. Για παράδειγμα, αν προέρχεται από το Freiberg της Σαξωνίας έχει σχηματιστεί σε συνθήκες χαμηλών θερμοκρασιών από πολυμεταλλικές αποθέσεις σουλφιδίων, ενώ αν προέρχεται από τη Βολιβία, τότε σχηματίστηκε σε υψηλές θερμοκρασίες από αποθέσεις κασσιτέρου-αργύρου.
Εμφάνιση - Παραγενέσεις
Ο αργυροδίτης συνυπάρχει με άλλα ορυκτά όπως κανφιελντίτη, γαληνίτη, σφαλερίτη, κασσιτερίτη, σιδηρίτη κ.ά.[3].
Παρουσίες του αναφέρονται σε πολλά μέρη του κόσμου όπως στη Σαξωνία της Γερμανίας, στην περιοχή Massiac της Γαλλίας, κοντά στη Vila Real της Βόρειας Πορτογαλίας, στην Ιρλανδία, σε πολλές περιοχές της Βολιβίας, της Βρετανικής Κολομβίας και του Καναδά αλλά και στις Η.Π.Α., στη Νότια Κορέα, στην Κίνα κ.ά.[3].
Δείτε επίσης
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
