Συντεταγμένες: 39°20′34″N 21°26′58″E / 39.34278°N 21.44944°E / 39.34278; 21.44944
Το Ανθηρό είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας και δήμου Αργιθέας (έδρα του δήμου), της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Καρδίτσας, στην περιφέρεια Θεσσαλίας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία και νομό Καρδίτσης, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Θεσσαλίας.[3][4]
- Μέχρι το 1930 ο οικισμός ονομαζόταν Μπουκοβίτσα.[2]
Γεωγραφία
Το Ανθηρό είναι ορεινό χωριό στο δυτικό τμήμα του νομού Καρδίτσας, σχετικά κοντά στα όρια με τον νομό Άρτας. Βρίσκεται στην περιοχή των χωριών της Αργιθέας, στις ανατολικές κλιτύς της κορυφής «Προφήτης Ηλίας» (1.775 μ.) των Θεσσαλικών Αγράφων και κοντά στον επαρχιακό δρόμο προς Μουζάκι, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 800. Απέχει από την Καρδίτσα 75 χλμ., από το Μουζάκι 50 χλμ. και από την Πύλη 36 χλμ., περίπου.[3][4][5][6]
Τοπική κοινότητα
Η τοπική κοινότητα Ανθηρού είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 43,039 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Άγιοι Απόστολοι, Κούκκος, Κριτσάρι, Λαγκάδι, Μεταμόρφωση, Ποταμιά και Σπηλιά.[1]
Πληθυσμός
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1883 ως Μπουκοβίτσα και προσαρτήθηκε στον δήμο Αργιθέας του νομού Τρικ(κ)άλων. Το 1899 εντάχθηκε στον νομό Καρδίτσης και, το 1909, πάλι στον νομό Τρικάλων. Το 1912 ορίστηκε έδρα της κοινότητας Μπουκοβίτσας και το 1930 μετονομάστηκε σε Ανθηρό. Το 1944 υπήχθη οριστικά στον νομό Καρδίτσας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Ανθηρού και ορίστηκε έδρα του δήμου Αργιθέας.[2]
Γενικά στοιχεία
Το έδαφος της περιοχής καλύπτεται δάση, καλλιέργειες και βοσκοτόπους. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία.[4]
Αξιοθέατα
- Ο ναός του Αγίου Ιωάννη στο κέντρο του χωριού
- Το κτήριο όπου εδρεύουν οι υπηρεσίες του δήμου Αργιθέας
- Η μονή Κοίμησης της Θεοτόκου (1682), με εξαιρετικής τεχνοτροπίας ξυλόγλυπτο τέμπλο και τοιχογραφίες των 17ου και 18ου αιώνων, νότια του χωριού
- Η Μονή Γέννησης της Θεοτόκου (Κατουσίου, 1663), με τοιχογραφίες των ζωγράφων Ι. Ευτελή, Δ. Αναγνώστη και ιερέα Αναστασίου, βόρεια του χωριού στον παλαιό οικισμό της Μεταμόρφωσης (Κατούσι)
- Τα σπήλαια «Κλεφτόβρυση» και «Σταυρός»
- Το πετρόχτιστο γεφύρι του Κοράκου (14ος αιώνας)
[4][6]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=11952
- ↑ 3,0 3,1 3,2 ΠΛ 3:120
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 ΠΛΜ 9:157
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ 6,0 6,1 «Διακοπές», σ. 836, 842
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
Πηγές
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1981, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- eetaa.gr
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
|
---|
Δημοτική Ενότητα Ανατολικής Αργιθέας | |
---|
Δημοτική Ενότητα Αργιθέας | |
---|
Δημοτική Ενότητα Αχελώου | |
---|
|