ο Ανατόλιος (Anatolius) ήταν βυζαντινός αυτοκρατορικός ύπατος και κόμης - Κυβερνήτης της Γκαέτα, το 830^[1]. Η Γκαέτα τότε ήταν φέουδο του Δουκάτου της Νάπολης κι έδαφος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Ο Ανατόλιος, γηγενής Ρωμαίος, θεωρείται ο γενάρχης της οικογένειας Γκαετάνι^[1], σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση, ήταν εγγονός από την πατρική γενιά του Θεοδώριχου βασιλιά των Γότθων και από τη μητρική γενιά των Κόμητων του Τούσκουλου και την Αννική γενιά. Κατά άλλη εκδοχή ο Ανατόλιος ήταν απόγονος του Αννεσχίνο Γκότο (Annecchino Goto) Ισπανού που έφυγε από την πατρίδα του το 773 και μετανάστευσε στην Ιταλία^[1].

Παντρεμένος με άγνωστη γυναίκα απέκτησε τα εξής παιδιά ^[2]:

• Κωνσταντίνος, βυζαντινός ύπατος και Κυβερνήτης της Γκαέτα.
• Ιωάννης, βυζαντινός ύπατος.
• Μπόνος, βυζαντινός ύπατος.
• Ελιζαμπέττα, σύζυγος του Θεοδοσίου, έπαρχου της Νάπολης