Όθων Β΄ του Χέλρε

Όθων Β΄ του Χέλρε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1215[1][2]
Θάνατος10  Ιανουαρίου 1271[1][2]
Τόπος ταφήςKloster Graefenthal
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦιλίππη του Νταμαρτέν (από 1253)[3]
Margareta von Kleve (από 1239)[3]
ΤέκναΡέγκιναλντ Α΄ του Χέλρε
Elisabeth van Gelre[4]
Agnes van Gelre[4]
Philippe van Gelre[4]
Margareta van Gelre[4]
Aleida van Gelre[4]
ΓονείςΓεράρδος Γ΄ του Χέλρε και Μαργαρίτα της Βραβάντης
ΑδέλφιαΕρρίκος Γ΄ του Χέλρε
ΟικογένειαΟίκος του Βάσενμπεργκ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Σχέδιο του τάφου του Όθωνα Β΄ του Χέλρε.
Ο τάφος του Όθωνα Β΄ κόμη του Χέλρε στο πρώην αβαείο του Γκρέφενταλ.

Ο Όθων Β΄, ολλανδ.: Otto II, graaf van Gerle , γερμ.: von Gueldern (άκμασε 1229-571 από τον Οίκο του Βάσενμπεργκ ήταν ευγενής του 13ο αιώνα. Έγινε κόμης του Χέλρε (κυβ. 1229-1271) και επίτροπος του κόμη της Ολλανδίας ως την ενηλικίωση εκείνου.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Γεράρδου Γ΄ κόμη του Χέλρε και της Μαργαρίτας των Ρέγκιναρ, κόρης του Ερρίκου Α΄ δούκα της Βραβάντης.

Μετά από τη σφαγή του Γουλιέλμου Β΄ κόμη της Ολλανδίας (1227-1256) το 1256 από τους Φρίσιους, ο δύο ετών γιος του Φλόρις Ε΄ κόμης της Ολλανδίας κληρονόμησε την Ολλανδία. Ο θείος του (Φλόρις ντε Βόοχτ, επίτροπος από το 1256 έως το 1258) και αργότερα η θεία του (Αδελαΐδα επίτροπος από το 1258 έως το 1263) αγωνίστηκαν για την επιτήρηση της Ολλανδίας με άλλους ευγενείς. [5] Στη μάχη του Ρέιμερσβααλ στις 22 Ιανουαρίου 1263, ο Όθων Β΄ νίκησε την Αδελαΐδα και επιλέχθηκε επίτροπος από τους ευγενείς, που είχαν αντιταχθεί στην Αδελαΐδα. [6]

Ο Όθων Β΄ πολέμησε στη Σταυροφορία του Στέντινχερ το 1234. [7]

Υπηρέτησε ως επίτροπος του Φλόρις Ε΄ [8] έως ότου εκείνος έγινε δώδεκα ετών (το 1266) και θεωρήθηκε ικανός να διαχειριστεί ο ίδιος την Ολλανδία.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε για πρώτη φορά τη Mαργαρίτα της Κλέβης το 1240. [9] και είχαν απογόνους:

Ο Όθωνας Β΄ νυμφεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του Φιλίππη των Νταμαρτίν, κόρη του Σίμωνα κόμη του Ποντιέ το 1253 [10] και είχαν:

  • Ρέγκιναλντ Α΄ 1255-1325, κόμης του Χέλρε.[10].
  • Φίλιππα, παντρεύτηκε τον Βάλεραν Β΄ κύριο του Φάλκενμπουργκ.
  • Μαργαρίτα, παντρεύτηκε τον Ντήτριχ Ζ΄ κόμη της Κλέβης.
  • Μαρία.

Δείτε επίσης

Βιβλιογραφικές αναφορές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p4292.htm#i42916. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 p4292.htm#i42916. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. ↑ Lexicon geschiedenis van Nederland & Belgie. Mulder, Liek and Jan Brouwers eds. Utrecht; Antwerpen: Kosmos-Z&K, 1994
  6. ↑ Wi Florens--: de Hollandse graaf Floris V in de samenleving van de dertiende eeuw. De Boer, D.E.H., E.H.P. Cordfunke, H. Sarfatij, eds. Utrecht: Matrijs, 1996, pp. 24-29
  7. ↑ Jensen 2017, σελ. 1121-1122.
  8. ↑ Grotius 2000, σελ. 91.
  9. ↑ Baldwin 2014, σελ. 28.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Pollock 2015, σελ. xv.

Πηγές

  • Baldwin, Philip Bruce (2014). Pope Gregory X and the Crusades. The Boydell Press. 
  • Grotius, Hugo (2000). Waszink, επιμ. Liber de Antiquitate Reipublicae Batavicae. Van Gorcum & Comp. 
  • Jensen, Carsten Selch (2017). «Stedinger Crusades (1233–1234)». Στο: Murray, Alan V., επιμ. The Crusades: An Encyclopedia. ABC-CLIO. 
  • Pollock, M. A. (2015). Scotland, England and France After the Loss of Normandy, 1204-1296: "Auld Amitie". The Boydell Press.