Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.

Ο Άγιος Γεράσιμος είναι μικρή συνοικία της Πάτρας. Βρίσκεται νότια του κέντρου της πόλης, σε απόσταση περίπου 2 χιλιόμετρα από αυτό, και οφείλει το όνομα της στον εκεί ομώνυμο ναό.

Ο Άγιος Γεράσιμος γειτνιάζει με το Σκαγιοπούλειο στα ανατολικά (συμπεριλαμβανομένων των γειτονιών του Χαλκωματά στα ανατολικά και στα νοτιοανατολικά, και της Αγίας Βαρβάρας στα βορειοανατολικά), τον Άγιο Ανδρέα στα βόρεια, και του Λαδόπουλου στα νότια.

Βρέχεται από τον Πατραϊκό κόλπο, καθ' όλη την δυτική πλευρά της και στο σημείο που σήμερα βρίσκεται διαμορφωμένο το Νότιο Πάρκο της Πάτρας, το οποίο αποτελεί χώρο χαλάρωσης, περιπάτου, άθλησης και αναψυχής γενικότερα για τους κατοίκους της πόλης.

Η συνοικία σχηματίστηκε κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και κατοικείτο από Κεφαλλονίτες^[1].

Το 1874 ιδρύθηκε ο Σύλλογος Εν Πάτραις Κεφαλλήνων «Ο Άγιος Γεράσιμος», όπου λειτουργεί ακόμη και σήμερα αποτελώντας έναν από τους αρχαιότερους της πόλης και ο οποίος στεγάζεται επί της οδού Αράτου στο κέντρο της Πάτρας.

Το 1881 ανεγέρθηκε ο ιστορικός ναός του Αγίου Γερασίμου στην περιοχή. Επίσης, το 1870 ανεγέρθηκε το ιστορική λεγόμενη Βίλα Τριάντη και έπειτα το ακριβώς δίπλα κτίριο, στον ίδιο χώρο, που αποτέλεσε από το 1925 (ή 1927) το Εθνικό Ορφανοτροφείο Θηλέων Πατρών και το οποίο σήμερα και από το 1973 φέρει την ονομασία Κέτρο Παιδική Μέριμνας Θηλέων Πατρών και είναι ουσιαστικά νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου το όποιο υπάγεται στην 6η Υγειονομική Περιφέρεια Ηπείρου, Ιονίων Νήσων, Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου. Η έπαυλη Τριάντη από το 1986 χαρακτηρίζεται επισήμως από το Υπουργείο Πολιτισμού ως «έργο τέχνης» και «ιστορικό διατηρητέο μνημείο».

Αναφέρεται πως κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, στην συνοικία λειτουργούσαν πέντε ατμοκίνητα εργοστάσια κατασκευής σταφιδοκιβωτίων.

• Νίκος Μπακουνάκης, «Η Πάτρα τον 19ο αιώνα. Χώρος, Κοινωνία, Οικονομία», στον συλλογικό τόμο «Πάτρα. Από την Αρχαιότητα έως σήμερα». Εκδ. Κότινος, Αθήνα 2005.