Neben seiner akademischen Tätigkeit wirkte Teofil Wilski von 1968 bis 1970 zusätzlich als Notar an der Metropolitankurie des Erzbistums Gniezno. 1972 wurde er Prosynodal-Examinator und Zensor im Rahmen des Verfahrens zur Erteilung des bischöflichen Imprimatur für die religiösen Bücher. Von 1982 bis 1988 war Wilski Spiritual und von 1988 bis 1995 Regens des Priesterseminars in Gniezno. Ferner gehörte er ab 1985 dem Priesterrat und ab 1989 dem Diözesanpastoralrat des Erzbistums Gniezno an.[1] Am 1. September 1987 verlieh ihm PapstJohannes Paul II. den Ehrentitel Päpstlicher Ehrenkaplan.[3]
Am 31. Oktober 2011 nahm Papst Benedikt XVI. das von Teofil Wilski aus Altersgründen vorgebrachte Rücktrittsgesuch an.[6] Danach lebte er im Priesterhaus des Bistums Kalisz in Ostrów Wielkopolski. Wilski starb am 26. März 2022 in einem Krankenhaus in Ostrów Wielkopolski und wurde auf dem städtischen Friedhof in Kalisz beigesetzt.[4]
Schriften (Auswahl)
Nauka współczesnych teologów katolickich o chwale Bożej w pielgrzymującym kościele: od Mystici Corporis do Vaticanum II. Katolicki Uniwersytet Lubelski, Wydział Teologiczny, Lublin 1968, OCLC1121428539.
Zagadnienie osobowego „zróżnicowania“ w jedności stwórczego i zbawczego działania Trójcy Św.: zarys problematyki na tle niektórych prób odnowienia nauki o Bogu (= Collectanea Theologica. Band45, Nr.3). Akademia Teologii Katolickiej, Warschau 1975, OCLC1249977232, S.31–48.
Trynitarny charakter życia łaski według M. Schmausa. In: Studia Theologica Varsaviensia. Band16, Nr.1, 1978, S.93–111.
Zagadnienie „osobowego zróżnicowania“ w jedności działania Trójcy Świętej ad extra przez posłannictwa: nauka M. Schmausa. In: Collectanea Theologica. Band47, Nr.4, 1977, S.53–85.
Problematyka „osoby“ w Johanna Auera nauce o Bogu. In: Studia Theologica Varsaviensia. Band21, Nr.2, 1983, S.233–260.
Nowenna modlitw do błogosławionej Jolenty. Parafia pod wezwaniem Błogosławionej Jolenty, Gnesen 1990, OCLC834101545.
Rola Ducha Świętego w życiu św. Józefa – ojcostwo w Duchu Świętym. In: Kaliskie Studia Teologiczne. Band1, 2002, OCLC999081547, S.335–345.
Zagadnienie pełnej autentyczności ludzkiego ojcostwa św. Józefa (por. RC 21). In: Kaliskie Studia Teologiczne. Band3, 2004, OCLC999045717, S.7–24.
Charakter udziału świętego Józefa w dziele zbawienia. In: Kaliskie Studia Teologiczne. Band8, 2010, OCLC999030363, S.7–29.
↑ abcdKrzysztof Rafał Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Leksykon biograficzny. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas“, Krakau 1998, ISBN 83-7052-900-3, S.156 (polnisch).
↑Grzegorz Polak: Kto jest kim w Kościele: ekumeniczne „who is who“ chreścijaństwa w Polsce. Stan na dzień 15 lutego 1999. Katolicka Agencja Informacyjna, Warschau 1999, ISBN 978-83-911554-0-0, S.402–403 (polnisch).